ورزش به کودکان اوتیسمی در مدیریت مشکلات رفتاری کمک می‌کند

به گزارش خبرگزاری یونایتدپرس، «دیوید گسلاک»، پیشگام استفاده از ورزش برای کمک به کودکان اوتیسمی از دانشگاه ایالتی اورگان در آمریکا، گفت: ورزش مزایایی فراتر از سلامتی و افزایش سطح آمادگی جسمانی برای مبتلایان به اوتیسم در پی دارد.

وی افزود: تحقیقات نشان می دهد ورزش می تواند موجب افزایش تمرکز، بهبود عملکرد تحصیلی، کاهش رفتارهای کلیشه ای و ایجاد اعتماد به نفس شود.  

این مطالعه که به تازگی توسط محققان دانشگاه ایالتی اورگان انجام شد، نشان داد که برنامه های هدفمند ورزشی باید در سنین ۹ تا ۱۳ سالگی انجام شود تا به کودکان در حفظ فعالیت ورزشی آنها کمک کند. 

در این مطالعه که ماه آوریل در مجله Medical and Science in Sports & Exercise منتشر شد، آمده است: ۱۰ دقیقه ورزش با شدت کم موجب کاهش تکرار کلامی جملات و یا لغات و دست زدن می شود؛ تکرار جملات و یا لغات و دست زدن دو رفتار مشترک مرتبط با اوتیسم و یا در خود ماندگی هستند.

اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. علایم این اختلال تا پیش از سه ‌سالگی بروز می‌کند و علت اصلی آن هنوز ناشناخته است.

وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز اوتیسم ندارد. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌ های ارتباطی تاثیر می‌گذارد.

کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم، در ارتباطات کلامی و غیرکلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت ‌های مربوط به بازی، مشکل دارند. این اختلال، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می‌سازد. در بعضی موارد، رفتارهای خود آزاردهنده و پرخاشگری نیز دیده می‌شود.

در این افراد، حرکات تکراری (دست زدن، پریدن) و پاسخ‌های غیرمعمول به افراد، دل‌بستگی به اشیاء یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می‌شود. ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز حساسیت ‌های غیرمعمول دیده شود.

هسته مرکزی اختلال در اوتیسم، اختلال در ارتباط است. از هر ۶۰ تا ۷۰ تولد زنده در دنیا، یک نفر مبتلا به اوتیسم است. کارشناسان زندگی ماشینی و عوامل ناشی از آن مانند استرس را در سیر صعودی ابتلا به این بیماری دخیل می‌دانند. نتیجه یک مطالعه نشان می‌دهد زنان دارای اضافه وزن زیاد و مبتلا به دیابت، در صورتی که باردار شوند، بیش از مادران سالم با احتمال تولد نوزاد اوتیستیک روبه‌رو خواهند بود.