علی محمدی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود:آسباد پطرو نماد هنر، خلاقیت و ابتکار مردمان گذشته منطقه زاوه بوده است که به دلیل شدت بادهای موسمی از اواخر فصل بهار تا اواخر تابستان در این منطقه، ساکنان، با مهار نیروی باد و به کارگیری آن برای خردکردن غلات، این انرژی را به نفع خود به کار گماردند و مهمترین نیاز خود را که تولید نان بوده است را با ساختن و به کار انداختن این دستگاه برآورده کردند.
وی ادامه داد: این آسباد که تشابه زیادی با آسبادهای سایر مناطق شرقی ایران به ویژه منطقه نشتیفان خواف دارد بنایی است شکل گرفته از خشت و گل و متشکل از محفظه چرخ و پره و آسخانه که متاسفانه به مرور زمان فضاهای داخلی و چرخ و پره‌های آن از بین رفته و درحال حاضر بقایای دیوارهای بیرونی آن و سنگهای آسیاب باقی مانده است.
رییس میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان تربت حیدریه گفت: مهمترین ویژگی معماری این بنا قسمت درگاه باد در آن است که طوری ساخته شده که قابلیت استفاده از بادهای مختلفی که در منطقه می‌وزیده را داشته باشد.
محمدی افزود: در جنب این آسباد، بقایای یک آسیاب نیز وجود دارد که نشان می دهد اهالی در سایر فصول سال که باد سرعت کمتری داشته است از مهار انرژی آب برای خرد کردن غلات استفاده می‌کرده‌اند که این شگرد صنعتی بیانگر توسعه فنی و دانش کاربردی ساکنان این منطقه بوده است.
شهرستان زاوه دارای ۱۷۰ اثر تاریخی شناسایی شده است که تاکنون ۱۸ اثر از این تعداد در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این شهرستان در حال حاضر فاقد اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است و کارهای مربوط به آن در اداره میراث فرهنگی تربت حیدریه انجام می شود.
دولت آباد مرکز شهرستان زاوه در فاصله ۱۸۹ کیلومتری جنوب مشهد واقع است.
نظر شما