به گزارش خبرگزاری یونایتدپرس، افزایش سن با تغییرات زیادی در ترکیب بدن از جمله کاهش توده عضلانی، کاهش توده استخوانی و افزایش توده چربی همراه است و هیچ کاهشی در اجزای ترکیب بدن با افزایش سن، چشمگیرتر و بالقوه تر از کاهش توده عضلانی نیست.
اکنون محققان در آزمایش هایی که روی موش انجام دادند، متوجه شدند؛ موش هایی که کمبود ویتامین دی داشتند با کاهش حدود ۴۰ درصدی در عملکرد میتوکندریایی عضلات خود مواجه شدند که احتمالاً توانایی آنها را در تبدیل انرژی از غذا و محدود کردن عملکرد عضلانی تحت تأثیر قرار می دهد.
میتوکندری ساختارهایی در سلول است که انرژی حاصل از غذا را فراوری می کند و ممکن است برای عملکرد بهینه به ویتامین دی نیاز داشته باشند. یافته ها حاکی از آن است که پیشگیری از کمبود ویتامین دی در سالخوردگان می تواند به حفظ قدرت و عملکرد عضلات و کاهش زوال عضلات مربوط به سن کمک کند. اگرچه به گفته محققان تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است.
«اندرو فلیپ» رییس تحقیقات دیابت و متابولیسم در موسسه تحقیقات پزشکی «گاروان» در دارلینگ هورست استرالیا که در نوشتن این مطالعه همکاری داشت، گفت: نتایج مطالعه ما نشان می دهد که رابطه واضحی میان کمبود ویتامین دی و ظرفیت اکسیداتیو در عضلات اسکلتی وجود دارد.
وی افزود: محققان حدس می زنند که کمبود ویتامین دی، در مقایسه با کاهش تعداد میتوکندری در عضله اسکلتی، باعث کاهش عملکرد میتوکندری می شود.
طبق اعلام «بنیاد ملی پوکی استخوان»، ویتامین دی هورمونی است که نقش مهمی در حفظ سلامت استخوان و جلوگیری از ابتلا به بیماری های مفصلی و عضلانی مانند پوکی استخوان و «سارکوپنی» یا کاهش وابسته به سن بافت عضلانی دارد.
همه انواع لبنیات همچون شیر و ماست دارای ویتامین دی لازم جهت جذب کلسیم موجود در خود هستند. تقریبا تمام محصولات شیر گاو غنی شده با ویتامین دی در هر ۸ اونس، حداقل ۱۰۰ واحد از میزان نیاز به این ویتامین را تامین می کنند. برخی از انواع شیر سویا و نیز با ویتامین دی غنی شده اند. به گفته متخصصان مصرف شیر عامل مهم پیشگیری از بیماری‌های پوکی استخوان، قلبی عروقی و دیابت نوع دو است. همچنین جذب ویتامین دی به منظور جلوگیری از اختلالات پوکی استخوان و عملکرد شناختی و افسردگی ضروریست.
مشروح این مطالعه روز جمعه در مجله Endocrinology منتشر شد.
نظر شما