در واقع روابط‌عمومی ها بدان جهت که می کوشند تا جامعه هدف خود را از آنچه که خدمتگزاران شان در یک دستگاه انجام می دهند مطلع سازند و ارتباط دو سویه بین مخاطبان و مدیران ارشد یک دستگاه را تسریع بخشند دارای اهمیت فراوانی هستند.
آنچه امروزه نقش و جایگاه یک روابط عمومی را به عنوان یک رسانه راهبردی، دارای ارزش و اهمیت فراوانی می‌کند، میزان ارزش گذاری و بهایی است که مدیران ارشد به آنها می دهند. در واقع به هر میزان که جایگاه واحد رسانه و اطلاع رسانی در یک دستگاه بالاتر رود کارایی آن دستگاه نیز بیشتر به چشم می آید. روابط عمومی ها علاوه بر نمایش عملکردی بخش های مختلف یک دستگاه به مخاطبان، وظیفه‌ی مهمتری نیز برعهده دارند و آن قرار گرفتن در خط مقدم مقابله با برخی جو سازی ها، شبهه پراکنی ها و شایع سازی ها است چراکه امروزه گسترش راه‌های تبادل اطلاعات در فضاهای مختلف همچون وب و فضای مجازی و سهولت دسترسی به آنها، حضور پررنگ‌تر روابط عمومی ها در این فضاها را ضروری ساخته است.
متاسفانه در بسیاری از موارد دیده می شود که مدیران برخی از دستگاه‌ها مسئولان روابط عمومی را همتراز با نیروهای یک کارشناسی در یک بخش خنثی می پندارند که این موضوع عمده‌ی کار آنان را تحت الشعاع قرار داده و محدود به نصب بنر و یا پرچم و از این دست اقدامات کرده است. در این میان برخی از مدیران نیز که از سواد رسانه ای بالاتری برخوردارند با ارزش‌گذاری و بهادهی مضاعف توانسته اند سیطره دید خود را در جهت ارتباط با مخاطبان و افزایش بهره وری آن سازمان و یا دستگاه افزایش دهند.
متأسفانه کمبود ابزارهای لازم و نیروی انسانی متخصص و توانمند در چارت سازمانی برای واحدهای اطلاع رسانی و روابط عمومی در یک دستگاه نشان از کم اهمیت پنداری آن دستگاه نسبت به روابط عمومی است زیرا پوشش خبری و ترسیم سیمای فعالیت های کارآمد یک دستگاه جز با ابزار و افراد متخصص در آن، میسر نیست. اما این سوال به ذهن متبادر می شود که آیا می توان بدون اهمیت دادن به نقش و جایگاه این حوزه در دنیای جدید و در مقابل با بمباران های خبری موفق شد؟
در واقع «قلم و کاغذ» ابزار اولیه و «خبر» خمیر مایه اصلی یک واحد خبری و یا روابط عمومی است که هر دو از آن بهره می برند اما در حوزه های خبری تولید خبر با تیم های خبری و متشکل از هیات تحریریه پیش می رود تا درصد خطاها کاهش یابند. اما متاسفانه در حوزه های روابط عمومی این مهم بسیار کم اهمیت پنداشته شده است زیرا تخصیص نیافتن نیروی کافی و ابزار و تجهیزات به روز و لازم به حوزه های روابط عمومی موجب شده تا بهره وری آنان تا حد زیادی کاهش یابد و فشار مضاعفی به مسئول آن واحد ایجاد شود که این خود نشان از آسیب جدی به این بخش در یک دستگاه است.
در بسیاری از موارد در تولید یک خبر عناصر مختلفی مانند عکاسان خبری، خبرنگاران تخصصی و هیات های تحریریه دخیلند که انتشار یک خبر پس از طی مراحل مختلف صورت می گیرد اما متاسفانه در واحدهای روابط عمومی این چنین نیست بلکه گاها مشاهده می شود یک نفر تمام بار یک حوزه خبری را به تنهایی به دوش می‌کشد و در یک روز ده ها خبر را با ده ها کار جانبی تولید و منتشر می کند که این موضوع نیز بر بی اهمیتی این واحد در نگاه مسوولان نهادها ، دستگاه ها و سازمان ها مهر تایید می گذارد.
متاسفانه انتظارات وسیع از حوزه‌ی روابط عمومی ها اعم از تصویر سازی، عکس برداری، فیلم برداری، تولید محتواهای الکترونیکی، تهیه خبر، مصاحبه و گزارش و.. صرفا آن هم از یک نفر در روابط عمومی نوعی کم اهمیتی، عادی پنداری و اجحاف به این حوزه را نشان می دهد. مزید بر آن قرار گرفتن این واحد مهم و استراتژیک در مادون ترین بخش‌های یک دستگاه با حداقل ترین دستمزدها، حقوق و مزایا آن را مدفون کرده است.
در واقع کم بی راه نیست که فعالیت یک مسئول روابط عمومی را با یک تیم خبری با ده‌ها نفر مقایسه کرد او به تنهایی کار ده ها نفر را با موضوعات مختلف به طور مستمر و روزانه انجام می دهد این در حالی است که فاصله معنا دار در میزان اهمیت، جایگاه و نقش روابط عمومی در مقابل کار خبرنگاران که آنان را جزء یکی از ده مشاغل سخت در دنیا و پس از کار معدن قرار داده است، اجحاف و ظلمی عظیم بر پیکره روابط عمومی ها می توان دانست.
بر اساس نظر بسیاری از پزشکان، کار خبری در گذر زمان موجب ایجاد بسیاری از امراض نظیر استرس، اضطراب، کم خوابی، افزایش فشار خون، افزایش فشارهای عصبی و ده ها بیماری مختلف برای خبرنگاران می شود. لذا می‌طلبد با به روزرسانی برخی کاستی ها و افزایش جایگاه و نقش اداری روابط عمومی ها در دستگاه ها و سازمان ها، این واحد مهم را در جهت افزایش بهروری و کاهش فشارهای ایجاد شده بر آنان، همانند خبرنگاران مورد توجه بیشتری قرار دهیم.
بیست و هفتم اردیبهشت روز جهانی روابط‌عمومی و ارتباطات نامگذاری شده است. این روز صرفا یک عنوان در صفحات تقویم نیست، بلکه سرفصلی است از تعهد، تخصص، علم و هنر.
روابط عمومی یک شغل نیست بلکه یک ویژگی اخلاقی و انسانی است و بی‌جهت نیست که مرحوم دکتر نطقی بنیانگذار علم روابط عمومی در ایران گفته است: روابط عمومی یک شغل اداری نیست بلکه یک شوق اداری است، چرا که تمامی فعالان در این حوزه با عشق، شور و نشاط، بهره گیری از تکنولوژی روز و ایده های نو و همچنین تزریق هنر و تفکر خلاق در حوزه‌ی اداری گام برمی‌دارند و روحشان با ایستایی و سکون منافات دارد.
*مسوول روابط عمومی آموزش و پرورش ناحیه ۲ زاهدان
نظر شما