برگی از تاریخ المپیک؛ وقتی یونانی‌ها منتظر قهرمان ماراتن بودند

به گزارش ایرنا، اگر دفتر زمان را ورق بزنیم و سیری در تاریخ یونان قدیم داشته باشیم این کشور به واسطه بسیاری از افسانه ها و داستان های حماسی، خود را مهد تمدن قهرمانی و جایی برای هماوردی بزرگان تعریف کرده و در برخی از مورد اساطیر یونانی به نمادهایی برای ورزش کنونی تبدیل شدند نمادهایی که اکنون نیز وجود دارند و شاید بارزترین آن نیز دو ماراتن باشد که آن را سرباز یونانی نسبت می دهند؛ سربازی که بنا به گفته هرودوت تاریخ نگار متعصب این کشور حامل پیام پیروزی سربازان یونانیان بر لشکر ایران بود. البته درباره این افسانه تشکیک های زیادی وجود دارد اما اهالی یونان به واقعی پنداشتن این داستان آن را به نماد یکی از معروفترین مسابقات جهانی تبدیل کردند

البته تنها دو ماراتن نیست که این کشور خود را مالک معنوی آن می داند بلکه جشنواره های ورزشی با نام المپیک از گذشته های دور در این کشور رواج داشته و از سال ۱۸۹۶ به صورت نوین اجرایی شد؛ جشنواره‌ای که دیگر امروزه کسی منکر آن نیست بلکه تبدیل به زمانی برای رقابت صلح آمیز ملت‌ها شده است. این تورنمنت بزرگ که اکنون با نام المپیک نوین در جریان است در بیش از یک سده گذشته اتفاقات و داستان های زیادی به خود دیده و به یک تکامل ورزشی رسیده است؛ تکاملی که ملت‌ها را تشویق به حضور در آن کرده و کسب افتخار در این میدان می‌تواند موجب شکل‌گیری قدرت نرم کشورها شود.

شاید زمانی بخواهیم از المپیک نوین بنویسیم باید به روزهایی برگردیم که بسیاری از مسوولان کشور یونان به دنبال احیای سنت‌های ورزشی خود در جهان نوین بودند و فراخوانی برای برگزاری این رقابت اعلام کردند فراخوانی که موجب شد تا شماری از ورزشکاران با قطار، قایق و حتی پای پیاده خود را به آتن برسانند. در این دوره ۱۴ کشور حضور داشت که کشورهای یونان، آلمان، فرانسه و بریتانیا بیشترین ورزشکار را داشتند. المپیک ۱۹۸۶ آتن با حضور ۲۴۱ ورزشکار برگزار شد و تمام ورزشکاران مرد بودند.

البته این ورزشکاران و شمار آنان در رشته‌های مختلف برای مردم یونان مهم نبود زیرا آنان بیش از هر زمانی منتظر معرفی قهرمان دو ماراتن بودند، قهرمانی که برای آنان احیاگر داستان‌های اسطوره‌ای و اسطوره‌سازی هردوت بود. در این دوره ۱۷ نفر در دو ماراتن حضور داشتند که ۱۵ نفر آنان یونانی بود و در کمال ناباوری «لبین لرموسیوکس» دونده فرانسوی گوی سبقت را از رقبای یونانی ربود.

هر چند که علاقمندان یونانی قافیه را باخته بودند و امیدی به کسب مدال این رشته نداشتند اما پیشتازی دونده فرانسوی تنها ۳۲ کیلومتر دوام آورد و در نهایت «اسپیریدون لوییس» از یونان توانست زودتر از دیگران به خط پایانی برسد. این موفقیت موجب خوشحالی یونانیان شد به گونه‌ای که ۲ شاهزاده این کشور در مسافت کوتاه پایانی وی را همراهی کردند و او با شور و هیجان زیاد وارد ورزشگاه المپیک شد.

در این دوره از مدال طلا خبری نبود بلکه برندگان یک شاخه زیتون به همراه مدال نقره کسب کردند. هر چند آمریکایی‌ها در این مسابقات بیشترین مدال ممکن را کسب کردند اما در نزد مردم یونان لوییس قهرمان ماراتن بهترین عملکرد و مدال را کسب کرد.

در نخستین دوره برگزاری بازی‌های المپیک از تجمل‌گرایی و پیچیدگی‌های امروز خبری نبود بلکه آنچه مهم بود رقابتی برای کسب مدال بود که موجب شد تا شمار کم ورزشکاران مسافت  زیاد را با وسایل نقلیه آن زمان طی کنند.

در ایی دوره «توماس بورکه» آمریکایی عنوان نخست دو صد متر را از آن خود کرد و جایگاه اول مسابقه پرش سه گام نیز به جیمز کونولی رسید.  

هر چند که شیوه برگزاری این مسابقات در یک سده گذشته تغییرات زیادی به خود دیده است اما نخستین دوره المپیک به شکل نوین برای بسیاری از دوستداران ورزش همچنان آغازی بر شکل گیری بسیاری از تعاملات و دیپلماسی‌های ورزشی است و آن تورنمنت کوچک امروزه عرصه پهناوری از رقابت است که هم در بخش ورزشکاران عادی و هم در بخش ورزشکاران معلول برگزار خواهد شد و کسب میزبانی آن از اهمیت ویژه ای برای کشورها برخوردار است.