رقابت‌های انتخاباتی و ضرورت تمایز بین شعار و برنامه

تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری با حضور هفت داوطلب تایید صلاحیت شده چند روزی است شروع شده است. نامزدهای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با حضور در برنامه‌های تلویزیونی در زمینه‌های مختلف اما عمدتا اقتصادی شعارها و سخنانی را در مورد حل مشکلات مردم بیان می‌کنند. طبق آخرین نظرسنجی مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران «ایسپا » حدود ۱۱ میلیون رای سرگردان وجود دارد که منتظرند تا با شنیدن سخنان نامزدها تصمیم خود را نهایی کنند.

در مقطع کنونی عمده مشکلات کشور در حوزه اقتصادی است. با توجه به این فضا، عمده سخنان و وعده‌های نامزدهای انتخابات پیش رو در زمینه اقتصادی است؛ اظهار نظرها در مورد افزایش یارانه ها یا ارائه کمک های حمایتی به برخی قشرها از جمله این وعده‌ها است. در حوزه اقتصاد کلان هم همانند انتخابات گذشته وعده‌هایی بیان می‌شود از جمله اینکه تورم کنترل خواهد شد یا اینکه اقتصاد ایران شرایط با ثباتی را طی خواهد کرد و ده‌ها وعده دیگر که تحقق آن‌ها کار آسانی نیست؛ وضعیتی که رهبر انقلاب در بیانات روز چهاردهم خرداد درباره تبعات آن هشدار داده‌اند.

با توجه به این وعده‌ها و سخنان انتخاباتی، چندین مسئله مطرح است؛ اولین نکته اینکه چه میزان کار کارشناسی روی این وعده ها انجام شده است و آیا این سخنانی که بیان می شود دارای مبنای علمی و در حد توانمندی ها و امکانات کشور است یا خیر. نکته بعدی اینکه امسال مسئله برنامه داشتن خیلی مطرح است و همه داوطلبان سعی می کنند به افکار عمومی این پیام را منتقل کنند که برای اداره کشور برنامه دارند.آیا این سخنانی که تا به امروز در زمینه های اقتصادی بیان شده به معنای ارائه برنامه است و اصولا تفاوت و تمایز برنامه با شعار چیست؟

در گفت‌وگو با «احمد کریمی اصفهانی» دبیرکل جامعه انجمن‌های اسلامی اصناف و بازار سخنان بیان شده در زمینه‌های اقتصادی از سوی داوطلبان ریاست جمهوری و تفاوت برنامه با شعارهای انتخاباتی را مورد بررسی قرار دادیم.

وعده‌های غیرواقعی و اغراق‌آمیز باعث دلسردی مردم می‌شود

کریمی اصفهانی در پاسخ به این پرسش که از آغاز تبلیغات انتخاباتی در زمینه مشکلات اقتصادی وعده‌های مختلفی از سوی نامزدها بیان شده است، ارزیابی شما در این زمینه چیست، گفت: در حال حاضر با توجه به تحریم هایی که علیه کشورمان وجود دارد و برخی به‌هم‌ریختگی های مدیریتی عمده دغدغه مردم در زمینه معیشتی و اقتصادی است. مشکلات اقتصادی هم اکثر طبقات جامعه را درگیر خود کرده و نمی توانیم بگوییم فقط قشرهای ضعیف آسیب دیده اند. باتوجه به این حساسیت افکار عمومی، افراد برای جلب رای مردم سخنان خود را در زمینه اقتصادی متمرکز کرده اند و این امر قابل فهم است.

وی افزود:  نکته مهمی که داوطلبان باید رعایت کنند این است که وعده‌ها و شعارهایی بدهند که با توجه به شرایط کشور و امکانات در دسترس قابل تحقق باشد. نکته بعدی این است که وعده های اغراق آمیز ندهند. چرا که عدم تحقق این وعده ها باعث دلسردی مردم می شود. شما فرض کنید داوطلبی بگوید اکر من رئیس جمهور شوم به هر جوانی که ازدواج کند یک واحد مسکونی می دهم. خب تحقق این امر خیلی خوب و مورد استقبال همه مردم و مسئولان کشور است اما چه میزان در شرایط فعلی کشور این امر قابل تحقق است؟

داوطلبان انتخابات ریاست جمهوری از کلی‌گویی در مورد راه حل مشکلات کشور پرهیز کنند

این فعال سیاسی اصولگرا در مورد تمایز شعار با برنامه برای اداره کشور هم گفت: در انتخابات تا حدی قابل قبول است که شعارهایی مطرح شود. اما اگر همه سخن یک داوطلب انتخاباتی شعار باشد و این شعارها هیچ پشتوانه کارشناسی و برنامه برای عملیاتی شدن نداشته باشد بیان آن درست نیست. در واقع حرفی که کاندیدای ریاست جمهوری می زند حرف پخته ای باید باشند و بر اساس مقتضیات و هیجانات انتخاباتی بیان نشده باشد.

دبیرکل جامعه انجمن‌های اسلامی اصناف بازار و بازار ادامه داد: وقتی مردم و رهبر انقلاب از مردم انتظار دارند که برای اداره کشور برنامه داشته باشند منظور بیان شعارهای بدون پشتوانه نیست. ببینید کشور از لحاظ اقتصادی در شرایط سختی قرار دارد و با شعار و حرف های کلی نمی توان کشور را از این مشکلات عبور داد. بنابراین برنامه داشتن به این معنی است که شما ظرفیت های کشور را می شناسید و به مشکلات هم آگاهی کامل دارید. در این فضا شما راهکارهایی را برای حل آن تدوین کردید که باید این راهکارها را در زمان تبلیغات انتخاباتی ارایه کنید تا مردم و نخبگان بر اساس آن تصمیم بگیرند که به چه کسی می خواهند رای دهند. بنابراین مهم ترین ویژگی که یک برنامه را از شعار جدا می کند امکان عملیاتی شدن و کارشناسی بودن آن است.