به گزارش ایرنا، حذف نام «کیانوش رستمی» و «سهراب مرادی» از جرگه وزنه‌برداران المپیکی هر چند از چند ماه گذشته قابل پیش‌بینی بود اما برخی از گمانه‌زنی‌ها حکایت از حضور یکی از این دو قهرمان در المپیک توکیو داشت. قهرمانانی که در ریو ۲۰۱۶ توانستند دو مدال طلا را به نام ایران ضرب و نام خود را در تاریخ ورزش کشور ماندگار کنند.
سهراب مرادی با کسب ۳۰۹۸ امتیاز از مسابقات گزینشی در جدول ابتدایی در جایگاه ۲۵ قرار گرفت و کیانوش رستمی نیز با ۳۰۱۴ امتیاز در رده ۳۱ قرار گرفته بود.
رستمی در المپیک لندن مدال نقره و در ریو مدال طلا کسب کرد. همچنین مرادی که رکورددار دسته ۹۶ کیلوگرم در جهان به شمار می‌رود در ریو توانست مدال طلا کسب کند. این پیش زمینه موجب شده بود تا کارشناسان از این ۲ به عنوان شانس نخست کسب مدال طلا در توکیو یاد کنند. اما این حدسیات با تصمیم کیانوش رستمی به یک مدال تقلیل پیدا کرد.
کیانوش رستمی بعد از المپیک ریو و تغییر اوزان المپیکی از دسته ۸۵ کیلوگرم به دسته ۹۶ کوچ کرد تا رقیب مرادی در این دسته باشد اما این تغییر به گواه کارشناسان خودسرانه و بدون مشورت بود و وی را در باتلاقی گرفتار کرد که اوت‌های متوالی مهمترین ثمره آن بود. اما این پایان یک تراژدی برای وزنه‌برداری ایران نبود بلکه آغاز راهی بود که بسیاری آن را مسبب ناکامی امروز می دانند.
رقابت مرادی و رستمی در دسته ۹۶ کیلوگرم زمانی به اوج رسید که سهراب توانست رکوردهای جهانی این دسته را یکی پس از دیگری به نام خود ثبت کند و رستمی نیز با تلاش و تمرین انفرادی به دنبال گذر از او بود اما این رقابت رفاقتی نبود. سهراب مرادی که با مهار وزنه ۱۸۶ کیلوگرم در یک‌ضرب و ۲۳۰ کیلوگرم در دوضرب تمام رقیبان را مات خود کرده بود با مجموع ۴۱۶ کیلوگرم مدعی شماره یک کسب مدال بود. در سوی دیگر نیز کیانوش رستمی در این دسته وزنه‌های زیادی را اوت کرد و بهترین رکورد وی مجموع ۴۰۳ کیلوگرم بود که در مسابقات قطر کاپ ثبت کرد.
همنشینی و رقابت رستمی و مرادی در دسته ۹۶ کیلوگرم موجب شده بود تا از قهرمان آرام شیرازی‌ها نیز حرکاتی سربزند که در برخی از مواقع خسارت محض بود. وی خردادماه سال ۱۳۹۸ پس از پایان تمرینات گروهی بدون اطلاع مربیان ۲۰۰ کیلوگرم را در یک‌ضرب مهار کرد و این موجب شد تا از ناحیه کتف مصدوم شود. مصدومیتی که شاید در روزهای نخست کسی آن را جدی نگرفت اما واقعیتی تلخ بود که سرنوشت این قهرمان را تغییر داد و او را از مدال طلا دوم المپیک دور کرد.
با مصدومیت وی کیانوش رستمی دوباره به اردو تیم ملی بازگشت و امید بود که در مسابقات قهرمانی ۲۰۱۹ تایلند خودی نشان دهد اما آنچه را بیش از قهرمانی در اذهان ماندگار شد دست و پا زدن او زیر وزنه و جدال لفظی با برادرش بود که به عنوان مربی حضور داشت. رستمی در جام فجر هم اوت کرد تا عملا از جمع رقیبان خارج شود.
اکنون که نام این دو قهرمان ملی در فهرست اعزام به توکیو دیده نمی‌شود؛ آنچه بیش از پیش موجب حسرت علاقه‌مندان شده جدول خالی دسته ۹۶ کیلوگرم است. در این جدول نامی از مرادی، رستمی، تیان‌تائو دیده نخواهد شد و تنها کسی که از این اتفاق خوشحال است وزنه‌بردار اجاره‌ای قطر می‌باشد. فارس الباخ که اصالتی مصری دارد می‌تواند در لوای پرچم قطر نام خود را در زمره مدال‌آوران ثبت کند.
سهراب مرادی در جدول دسته ۹۶ با مهار مجموع ۴۱۶ کیلوگرم رکورددار به شمار می‌رود و بعد از وی تیان‌تائو چینی قرار گرفته که مهار مجموع ۴۱۰ کیلوگرم را در کارنامه دارد. بعد از این ورزشکار فارس الباخ قطری است که ۴۰۴ کیلوگرم را مهار کرده و کیانوش رستمی با مجموع ۴۰۳ کیلوگرم از جمله برترین‌های این دسته به شمار می‌رود.
اختلاف ۱۲ امتیازی سهراب مرادی با فارس الباخ در حالی است که قهرمان ایرانی به خاطر برخی از اتفاقات و خودسری‌ها باید تابستان امسال رقابت های این دسته را از تلویزیون نگاه کرده و نظاره گر حریفانی باشد که وی را الگوی خود در وزنه زدن معرفی می کنند. این حسرت برای رستمی کمتر از مرادی نیست؛ حسرتی که وی نه به خاطر مصدومیت بلکه به خاطر اوت‌های متوالی و تصمیم جنجالی به دل وزنه‌برداری کرمانشاهی ایران نشست.
کیانوش رستمی در صورت حضور در این المپیک و کسب مدال طلا به پرافتخارترین المپین ایران تبدیل می‌شد.
نظر شما