به گزارش ایرنا ،واشنگتن پست در این مطلب اضافه کرد ، جو بایدن در پایان هفته گذشته در کاخ سفید از اشرف غنی همتای افغانستانی خود میزبانی و حمایت کشورش از افغانستان را با وجود خروج نیروهای آمریکایی پس از دو دهه اعلام کرد . اظهار نظر او مبنی بر ادامه حمایت از افغانستان در دیدارهای غنی در واشنگتن ، نمیتواند بیم و هراس بسیاری از مقامات درباره آنچه پیش رو است را پنهان کند.
درست پیش از بازگشت هیات عالیرتبه افغانستان از آمریکا به کابل ،یک ارزیابی اطلاعاتی آمریکا پیش بینی کرد که شش ماه از خروج نیروهای آمریکایی کابل سقوط می کند.
قانونگذاران جمهوریخواه با استناد به این نگرانیها از بایدن خواستند که خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان را به تاخیر بیندازد.
میچ مک کانل رئیس اقلیت مجلس سنا گفت که دولت آمریکا تصمیم گرفته که به جنگ با طالبان پایان دهد.
غنی به نوبه خود در نقش یک دولتمرد خونسرد ظاهر شد و گفت که او و دولتش به تصمیم بایدن احترام میگذارند و تبعات را مدیریت خواهند کرد. اما او از استعاره ناخوشایندی هم استفاده کرد و گفت که افغانستان "در لحظه ۱۸۶۱" خود قرار گرفته است که اشارهای به آغاز جنگ داخلی آمریکا است.
بیان چنین مطلبی باید از هم اکنون زنگهای خطر را به صدا در آورد. آمریکا دو دهه را صرف جنگ و مقابله با شورش در افغانستان کرده است. این کشور بیش از ۲ هزار نیرو از دست داده و تریلیونها دلار صرف جنگ کرده است اما اکنون با آماده شدن برای خروج ، رئیس جمهور افغانستان اعتقاد دارد که کشورش در آستانه یک مناقشه قرار دارد.
غنی بطور حتم تلاش کرد که با اطمینان صحبت کند و اعلام کرد که کشورش در حال بسیج نیرو برای دفاع از جمهوری است . بایدن نیز تعهد خود را برای حمایت از دولت مرکزی ضعیف در کابل تکرار کرد هر چند بیشتر به شکل حمایت لفظی و پول است و قدرت سخت آمریکا نخواهد بود.
این درحالی است که طالبان از هم اکنون جشن و سرور راه انداخته و اعتقاد بر این است که اکنون حدود یک سوم مناطق کشور را در کنترل دارد و در حال نبرد برای کنترل مناطق بیشتری است. با این وجود تصمیم و عزم آمریکا برای خارج شدن جدی است و بنابر نظرسنجیهای مختلف اکثریت مردم آمریکا حداقل به نوعی خروج نیروها را تایید میکنند.
اما افرادی که درباره راهبرد فعلی کاخ سفید تردید دارند اظهار میکنند که ترک کردن افغانستان در شرایط فعلی و تقویت گروه طالبان، کاری اشتباه است و دولت بایدن و دولتهای بعدی آمریکا را گرفتار خواهد کرد. تصمیم بایدن برای خارج کردن نیروها بازتاب دهنده یک ناشکیبایی راهبردی در قبال ماموریت آمریکا است.
برخی افراد در آمریکا بر این باورند که دولت افغانستان با حمایتهای مختلف آمریکا ۲۰ سال وقت داشته تا اوضاع را سر و سامان بدهد و با شورشیان به توافق برسد اما این فرصت را از دست داده اند. آنچه روشن است اینکه آمریکا یکی از طرفهای چرخههایی از مناقشه در این کشور جنگزده است که سابقه آن به مدتها پیش از ۱۱ سپتامبر میرسد و بعد از خروج آمریکا هم ادامه خواهد یافت.
دولت بایدن برای مذاکره و توافق صلح بین دولت غنی و طالبان تلاش خواهد کرد اما در حالی که طالبان از مزیت خود در میدان نبرد استفاده میکند ، تلاشهای دیپلماتیک در بنبست قرار گرفته است. مجموعهای از قدرتهای منطقهای شامل چین ، پاکستان ،هند و روسیه ممکن است که به اشکال مختلف تلاش کنند تا نوعی آشتی بین گروه فوق محافظهکار طالبان و دولت افغانستان ایجاد کنند. در فقدان چنین توافقی ،بجز هرج و مرج در افغانستان خواهد بود و برخی کارشناسان نیز هشدار دادهاند که نهادهای سازمان ملل باید برای موج جدیدی از آوارگان و پناهجویان در صورت تصرف کابل از سوی گروه طالبان آماده باشند. تداوم جنگ شکست خورده آمریکا در افغانستان هیچ دستاوردی نخواهد داشت اما با این حال پایان دادن به طولانیترین جنگ آمریکا نیز نافی مسئولیت آمریکا در قبال رویدادهای آینده نخواهد بود.
نظر شما