رضا جمیلی، سردبیر هفته‌نامه «کارنگ» که با موضوع شرکت‌های نوآور منتشر می‌شود به مناسبت ۱۷ مرداد روز خبرنگار، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا اظهار داشت: برای حرفه روزنامه‌نگاری و رسانه‌داری، کرونا بیش از اینکه تغییر ایجاد کند تاثیرساز بود. در روزهایی که موبایل‌به‌دست‌ها بنا به توصیه پروتکل‌ها و از ترس جان در قرنطینه بودند، این رسانه‌ها بودند که هراس‌انگیزی خلوتی شهرها، ترافیک قبرستان‌ها و البته چالش بیمارستان‌ها را با فرستادن خبرنگار و عکاس به تصویر کشیدند.
این فعال رسانه‌ای با اشاره به این که کرونا نشان داد رسانه هنوز تاثیرگذار است توضیح داد: کرونا بود که به ما خبرنگاران یادآوری کرد این اهالی رسانه‌ها هستند که بنا به وظیفه و رسالت در سخت‌ترین موقعیت‌های خبری باید حاضر شوند؛ حتی اگر خطر شیوع و ترس نزدیک شدن به دیگران وجود داده باشد.
وی با اشاره به شیوع اخبار جعلی در شبکه‌های اجتماعی تاکید کرد: راستی‌آزمایی داده‌ها و اطلاعات دیگر جنبه‌ای از کار رسانه‌ای بود که در کرونا یک بار دیگر اهمیتش برای مردم جهان آشکار شد. روشن شد که هرچقدر تولیدمحتوا، خبرسازی و توزیع محتوای خبری تحت تاثیر رونق شبکه‌های اجتماعی آسان و جذاب شده باشد در نهایت و در بزنگاه‌هایی که با جان و زندگی مردم سروکار دارند، راستی‌آزمایی فکت‌ها و واقعیت‌ها چیزی نیست که بتوان به دست سلبریتی‌ها و اکانت‌های ناشناس داد.
جمیلی افزود: این رسانه‌ها بودند که با پوشش مداوم پروتکل‌های بهداشتی، خبررسانی درباره آخرین تغییرات ویروس و جغرافیای شیوعش و ... مردم را با خود همراه کردند. اگرچه که هنوز بی‌نام‌ونشان‌ها در حال جولان دادن هستند و تا رسیدن به جایی که بتوان راستی‌آزمایی تمام و کمال را به سپهر رسانه‌ها بازگرداند، راه درازی در پیش است؛ اما با کرونا یک بار دیگر این مزیت رقابتی رسانه، اعتباری دوباره گرفت.
دورکاری رسانه‌ای؛ یک تجربه شکست‌خورده
سردبیر هفته‌نامه کارنگ با بیان اینکه کرونا برای رسانه‌ها تجربه‌های شکست‌خورده هم داشت توضیح داد: مدت‌ها بود که در دنیا اصطلاح «رسانه‌های بدون تحریریه» شنیده می‌شد؛ اما این کرونا بود که دورکاری رسانه‌ای در دنیا را به یک امر رایج بدل کرد. امری که در ایران با توجه به ساختار و بروکراسی سنگین رسانه‌های دولتی و نیمه دولتی با شکست مواجه شد. یعنی علیرغم اشتیاق و استقبال اولیه از دورکاری اهالی رسانه در نهایت خبرنگاران به تحریریه‌ها بازگشتند.
رسانه‌های ایرانی این فرصت را داشتند، با استفاده از فرصت دورکاری امکان جذب نیروهای مستعد تازه را برای خود فراهم کنند ولی این فرصت از کف رفت.
وی با اشاره به این نکته که پس از کرونا جهان تازه‌ای شکل گرفت اظهار داشت: کرونا بسیاری از کسب‌وکارها را کُشت، بسیاری را زخمی و نیمه‌جان کرد و برای تقریبا همه فضای اقتصاد تحولات و تغییراتی را رقم زد که شاید بتوان از آن با عنوان پوست‌اندازی یاد کرد. کرونا که آمد جهان تازه‌ای شکل گرفت که معادلات و مناسبات آن تازه بود؛ این تازگی در بسیاری جاها بار تازه‌ای را به زندگی و زمانه ما تحمیل می کرد و در مواردی هم مواهبی را در پی داشت.
توسعه گفتمان انتقادی فضای استارتاپی ایران
جمیلی درباره خط مشی هفته‌نامه «کارنگ» در طول یک سال گذشته گفت: کاری که ما در یک سال گذشته تلاش کردیم به عنوان یک تجربه تازه رسانه‌ای دنبال کنیم، توسعه گفتمان انتقادی فضای استارتاپی ایران و اقتصاد نوآوری کشور بود. سال‌ها بود که استارتاپ‌ها و کسب وکارهای نوآور آنلاین در حال نقش آفرینی در ایران بودند؛ اما این کرونا بود که آن‌ها را به بطن زندگی پیر و جوان ایرانی آورد. وقتی که این تغییر بزرگ رخ داد دیگر تولید محتوای رسانه‌ای که صرفا بر ویژگی‌ها و خوبی‌ها و زندگی شخصی بنیان‌گذاران آن‌ها تاکید می‌کرد، نمی‌توانست پاسخگوی نیاز این فضا باشد.
این فعال رسانه‌ای ادامه داد: وقت آن رسیده بود که کسب‌وکارهای اینترنتی و نوآور ایران با متدها و سنجه‌های واقعی کار روزنامه‌نگاری مورد بررسی، تحلیل و حتی نقد قرار بگیرند تا نیازها و انتظارات جامعه بهتر و واقعی‌تر به گوش آن‌ها برسد. کارنگ که رسانه اقتصاد نوآوری است در این دوره متولد شد تا چنین نقشی را برعهده بگیرد. اگرچه ماموریت کارنگ فراتر از کرونا و تغییرات زندگی در این دوره است اما یکی از نقش‌هایی که برعهده گرفته، توجه به زندگی مردم بیش از منافع کسب‌وکارهای اینترنتی در این زمانه سخت است.
نظر شما