خبرنگاری، حرفه ای پر از دغدغه های دیگران

به گزارش خبرنگار ایرنا، بی شک مرور خاطرات حرفه خبرنگاری ام تمامش پر می شود از دغدغه های دیگران و شاید چون من جزیی از این دیگران بودم، در همه شرایط برایشان می نوشتم.

از روزهای تلخ جنگ، از روزهای سخت و طاقت فرسای آسیب های اجتماعی و درد خودسوزی و خودکشی مردمان شهرم، از روزهای ترسناک زلزله، از هجوم بی امان سیل، از گرد و غبار و خشکیدگی بلوط زارها، از روزهای خوش عید و زیبایی های عروس زاگرس و مردمان باصفایش.

من و همکارانم می نوشتیم از اربعین و میهمان نوازی مردمان ایلام که با شور و عشقی خاک پای زوار را طوطیای چشم خویش می کردند.

از تنگناها و مشکلات و نبود زیرساخت بارها و بارها نوشتیم، از تلاش ها و تکاپوی مسئولان و مقامات سیاسی و انتظامی، از حضور پرشور گروه های امدادی و نیروهای جهادی بسیج و سپاه، از سیاست و انتخابات گرفته تا فناوری و صنعت از بازار و اصناف تا روزهای سخت و جانگاه کرونا.

ما بودیم در هر لحظه و هر شرایطی، آن زمانکه در تکان های مهیب زلزله هر کسی در پی نجات جان خویش و عزیزانش بود ما لحظه به لحظه هولناک از آوار خانه ها می نوشتیم ‌و در تکاپو بودیم تا مشکلات و نارسایی ها و خسارت ها را به گوش مسوولان کشوری برسانیم.

تلاش و تقلای مسوولان و گروه های امدادی و خیرین را گزارش می کردیم و به دنبال درمانی برای درمان دردهای دیگران بودیم.

آن لحظات تلخ و مرگ و میر کرونا که همه در آن روزهای ابتدایی از هم فرار می کردند ما در جستجوی راهی برای آگاهی بخشی به مردم بودیم تا با قطع زنجیره کرونا جان خود و عزیزانشان را نجات بدهند.

با همه خستگی ، مشکلات و کاستی های زندگی خودمان در هر لحظه و شرایطی پای ثابت جلسات مسوولان بودیم و تلاش های آنها را منعکس می کردیم.

ما بودیم در میان مردم و دغدغه ها و دل نگرانی ها و اضطراب ها و استرس هایشان را از بیکاری و تاخیر در ازدواج جوانانشان، فشارهای اقتصادی و مشکلات معیشتی را یک به یک فریاد می زدیم.

هر زمان نیاز بود به دور از جناح بازی و سیاسی گرایی و طرفداری احزاب آنچنان یکصدا و همدل با مردم و دولت و نظام در برابر دشمنان قلم فرسایی می کردیم که هیچ قدرتی نمی توانست اتحاد محکممان را از هم بگسلد.

ما خبرنگاران بودیم که در لحظات پر التهاب و اوج هیجان مشق عشق می کردیم و فارغ از همه دغدغه ها و مشکلات و مسایل زندگی خودمان به خاطر احساس مسوولیت در قبال حرفه خویش بدون دخالت سلیقه شخصی برای انعکاس مسایل و مشکلات از هیچ تلاشی فروگذار نبودیم.

به جرات می توانیم ادعا کنیم فارغ از حال و هوای خویش حتی در زمانه بیماری و شرایط سخت درد کشیدن در درمانگاه و بیمارستان باز چشمهایمان بیناتر می شد و گوش هایمان تیز تا ببینیم درد مردمی که فریادشان به جایی نمی رسد، چیست و تازه به دنبال سوژه بودیم.

به محض اینکه حال خوش پیدا می کردیم همه کمبودها و تگناها و مشکلات تجهیزات و بی عدالتی ها و نواقص را می نگاشتیم تا مرهمی باشیم بر دردهای لایه های زیرین جامعه که بسیاری آسوده از کنار آنها عبور می کنند.

ما خبرنگاریم، پر از شور و هیجان و شعور که بی مهابا به دل خطر می زنیم و در تکاپوی ایم تا شیرین ترین خبرها را در تیتر اول برای مردمان بیان کنیم و آنقدر از لذت شوق و شور و هیجان دیگران لذت ببریم که یادمان برود چندین ساعت است که حتی غذا نخورده ایم.

هر لحظه در تلاش و تکاپویی ایم، در تعطیلات، سفر، در شامگاه و روزهای سرد انگار که این شغل لامصب تعطیلی ندارد و هیچگاه فارغ از کار نمی شویم.

هرجا به دنبال سوژه و راه و چاه و در جستجوی چرایی و علت ماجرایی ایم تا واقعیت را آنگونه که باید باشد به زیباترین شیوه بنگاریم و کام مخاطب خویش را از برآورده شده حاجتش شیرین کنیم.

بارها و بارها از چاله های سطح شهر نوشتیم، کانال های روباز و بوی تعفنش که همتی برای رفع این معضلات و ساماندهی فاضلاب بکار بسته شود.

همه چیز را می بینم و همه دردها را با شیواترین زبان بیان می کنیم و تا رفع دغدغه های این و آن دست از تلاش برنداشته ایم.

ما حرفه ای را برگزیده ایم پر از التهاب و هیجان بی هیچ تعطیلی و خودخواهی زیرا که حتی یک لحظه از کسوت خبرنگاری را نمی توانی پیدا کنی که خبرنگاری بی تعهد به فکر منفعت خواسته خویش باشد.

از درد بی آبی ‌و قطعی برق نوشتیم و نارضایتی مردم را فریاد زدیم تا همتی برای زدودن آلام مردم مظلوم بکار گرفته شود.

اگر از کرونا و هجوم مرگبارش در ازدحام جمعیت و بازار نوشتیم جز دغدغه دیگران هدفی نداشتیم.

روزها می گذرد ماییم و حرفه ای که باید با تمام وجود عشق و علاقه خود را فارغ از خستگی نثار کلمه کلمه ای که می نویسم، بکنیم تا شاید التیامی باشد بر زخم های مردمان شهر و کشورمان.

خبرنگاران بی گمان با مسئولیت و رسالت خطیری که بر عهده گرفته اند قدم در راهی گذاشته اند تا بتوانند به بهترین نحو پل میان مردم و مسئولین باشند و ایینه تمام نمای حقایق.

آنان هستند در هر لحظه و هر شرایطی فارغ از همه دغدغه های خویش تا شاید رسالت امانتداری و تعهد خویش در قبال همنوعان را به بهترین شکل نمایش دهند.

بر دروغ ها و بی صداقتی ها و خیانت ها سرپوش نمی گذارند و ضعف ها و تعلل ها و کاستی را به دیده اغماض نمی نگرند، زیرا که در قبال وجدان بیدار جامعه خود را متعهد و وفادار می دانند.

همچنان که در انعکاس واقعیت ها از تلاش و تکاپو مسئولان و زحمات آنان چشم نمی پوشند و همه را برای مردم بازگو می کنند.

ما هستیم تا درد مردم را به گوش همگان برسانیم ‌و وجدان خفته بسیاری را بیدار کنیم.

این رسالت خبرنگاری ما است که فارغ از داشته ها و نداشته های مادیمان انسانیت ‌و شرف وجودی یک انسان را به نمایش می گذاریم.

بی شک خبرنگاری سمبل و نمادی برای نشان دادن حرفه آدم هایی فداکار، بی ادعا و پر تلاش است تا حقایق را بی کم و کاست بیان کنند و رسالت خطیر و الهی خویش را به بهترین نحو به انجام برسانند.

روز خبرنگار را به همه فعالان عرصه خبر تبریک عرض می کنم.