امروز هشتم ماه محرم است، روزی که عزاداران حسینی با ذکر مصیبت حضرت علی اکبر و یادآوری رشادت های آن حضرت در روز عاشورا، درس شجاعت و پایمردی را مرور می کنند. برخی از تاریخ نگاران حضرت علی اکبر را بزرگ‌ترین فرزند امام حسین(ع) دانسته‌اند. علی‌اکبر در روز عاشورا نخستین فرد از بنی‌هاشم بود که به شهادت رسید. پدرش بر بالای پیکر پاره پاره او حاضر شد و قاتلان فرزندش را نفرین کرد. حضرت علی‌اکبر در پایین پای پدر دفن است و قبر او داخل ضریح امام حسین(ع) قرار دارد.
حضرت علی اکبر بنا بر برخی روایات در یازدهم شعبان سال ۳۳ در مدینه دیده به جهان گشود و کسانی که زمان رسول خدا (ص) را درک کرده بودند و با صدای پرچاذبه آن حضرت آشنا بودند، هنگامی که علی اکبر از پشت دیوار زبان به سخن می گشود، گویی صدای پیامبر (ص) را می شنیدند. اخلاق و گفتار حضرت علی اکبر به اندازه ای شباهت به رسول خدا (ص) داشت که هر گاه امام حسین (ع) دلتنگ صوت قرآن جد عزیزش می شد، به فرزند خود می فرمود «علی جان برایم قرآن بخوان تا از آن لذت برم» و در روایتی دیگر نقل شده است که امام حسین (ع) فرمود «هنگامی که ما مشتاق دیدن پیامبر(ص) می‌شدیم، به چهره علی‌اکبر نگاه می‌کردیم.»
امام حسین (ع) در یکی از توقفگاه های مسیر کربلا همچنان که بر روی اسب بود، اندک خوابی او را فرا گرفت و پس از این که بیدار شد، چند بار آیه استرجاع «انالله و انا الیه راجعون» را قرائت کرد. علی اکبر پیش آمد و علت قرائت آیه استرجاع را پرسید و سیدالشهدا فرمود «لحظه‌ای به خواب رفتم و در خواب، اسب سواری را دیدم که می‌گفت این گروه می‌روند و مرگ نیز به سوی آنها می رود.» علی اکبر گفت « پدر جان! خداوند برای ما بدی پیش نیاورد. مگر ما بر حق نیستیم؟» و امام فرمود «بله، سوگند به آن خدایی که بازگشت بندگان به سوی اوست، ما بر حق هستیم» و علی اکبر گفت «پس باکی نداریم از این که بر حق بمیریم.»
هنگامی که امام حسین (ع) در کارزار کربلا فرزند خود، علی اکبر را به جنگ با دشمن فرستاد، او را این گونه معرفی کرد که خدایا تو شاهد باش که این جوان برومند را که شبیه ترین مردم به پیامبر تو در صورت و سیرت است به میدان می فرستم.
کلام شیرین، بیان روان، ادب بسیار در برابر پدر و مادر و دلدادگی به حقیقت از ویژگی های علی اکبر بود. چشمه های دانش و دانایی از اعماق وجودش می جوشید. در مجالس گوناگون عالمانه و اندیشمندانه لب به سخن می گشود و به دور از غرور و تکبر سخن می گفت و کمالات و مقامات معنوی وی نیز دررتبه ای برتر از دیگران قرار داشت. صفات و فضایل اخلاقی حضرت علی اکبر(ع) به گونه ای بود که دشمن نیز لب به اعتراف گشوده و برتری او را به دیگران از هر منزلتی بازگو می کرد.
معاویه روزی ازاطرافیان خود پرسید چه کسی در این زمان برای خلافت مسلمانان بردیگران برتری دارد و برای حکمرانی بر مردم از دیگران سزاوارتر است؟ و اطرافیان که تملق گوی معاویه بودند به او پرداختند و گفتند که معاویه لایق این منصب است اما معاویه سخن آنان را نپذیرفت و گفت: شایسته ترین افراد برای امر حکومت، علی اکبر فرزند امام حسین است که جدش رسول خدا (ص) است و جماعت بنی هاشم، سخاوت بنی امیه وزیبایی قبیله ثقیف را در خود جمع کرده است.
حجت الاسلام محمدجواد حاج علی اکبری رئیس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه درباره شخصیت حضرت علی اکبر (ع) گفت: توجه به شخصیت ممتاز و برگزیده حضرت علی اکبر انسان را با این سوال روبرو می کند که چه دستگاه تربیتی می تواند شخصیتی همچون علی اکبر را به بشریت هدیه کند.
وی افزود: مطالعه در شخصیت حضرت علی اکبر انسان را مبهوت می کند و با وجود استادی همچون حسین بن علی(ع) و ریشه داشتن در خاندان وحی و نبوت، شخصیت علی اکبر طبیعی است اما اگر بخواهیم دقیق تر مطالعه کنیم باید به این آیه دقت کنیم که لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه یعنی پیامبر اکرم(ص) الگویی برای انسان هاست و خدا شخصیت هایی همچون پیامبر و ائمه معصومین(ع) را الگو قرار داده تا سبک زندگی و اخلاق خود را از آنان بگیریم.
حاج علی اکبری اضافه کرد: رهبر معظم انقلاب از تربیت جوانان به عنوان فتح الفتوح امام خمینی(ره) یاد کردند که نگاه به این چهره های تاثیرگذار و روحانی، آدمی را به یاد حضرت علی اکبر می اندازد و گویی نور علی اکبر در سیمای آنان می درخشد. یعنی همان دستگاه تربیتی علی اکبر پرور توانسته نمونه های عالی تربیت کند که دورنمایی از شخصیت علی اکبر (ع) را در خود بوجود آورده و به جهانیان معرفی کند.
نظر شما