فرق قول ایرانی با قول آمریکایی

رسانه‌های لبنانی و منطقه هفته گذشته اعلام کردند که تخلیه محموله‌ای حاوی ۲۹ میلیون لیتر سوخت خریداری شده از ایران که وارد سوریه شده، چند روزی است آغاز شده و به مرزهای شمالی لبنان رسیده و منتظر ورود به این کشور و توزیع می‌باشد.

بنابر اعلام روزنامه لبنانی «الاخبار»، در مرحله اول قرار است این سوخت به دست بیمارستان‌ها و درمانگاه‌های عمومی و خصوصی و برخی از کارخانه‌هایی که کالاهای اساسی در لبنان تولید می‌کنند و در مرحله دوم نیز به دست شهردای‌ها و تولیدکنندگان برق (ژنراتورها) برسد.

البته محموله این کشتی فقط قسمتی از سوخت ایرانی است که به سوریه رسیده و دو کشتی دیگر نیز که آنهم حامل سوخت ایرانی برای لبنانی‌ها می‌باشد، در روزهای آینده به بندر بانیاس خواهد رسید و به لبنان حمل خواهد شد.

حمل سوخت خریداری شده از ایران توسط تجار لبنانی و رسیدن آن به مرزهای این کشور نشان داد که جمهوری اسلامی ایران در هنگام سختی‌ها مردم لبنان را فراموش نمی‌کند و آماده است تا در هر شرایطی به یاری آنها بشتابد و این دقیقا در مقابل کاری است که آمریکایی‌ها، سعودی‌ها و فرانسوی‌ها در سال‌های اخیر در لبنان انجام دادند و فقط با شعارهای توخالی به دنبال مشکل تراشی برای لبنانی‌ها بوده و هستند که نمونه آخرین آن مشکل تراشی در تشکیل کابینه لبنان بود که با درایت مقامات لبنانی این مساله جمعه گذشته حل و "نجیب میقاتی حکم تشکیل دولت را از دست "میشل عون" رییس جمهوری این کشور دریافت کرد.

هر چند لبنان ۱۳ ماه بود که به دلیل استعفای اجباری "حسان دیاب" نخست وزیر این کشور مشکلاتش افزایش یافته بود، اما مشکلات لبنان به دو سال پیش و به دوران سوم نخست وزیری  "سعد حریری" که مهره‌ای سعودی – آمریکای است باز می‌گردد؛ در دو سال گذشته نبود برق و افت شدید ارزش «لیر» (پول ملی لبنان) در مقابل ارزهای خارجی در کنار کمبود سوخت و همچنین گرانی افسار گسیخته قیمت کالاها و شیوع «ویروس کرونا» و مهم‌تر از همه فساد برخی از اعضای کابینه حریری فشار مضاعفی بر مردم لبنان وارد کرد که در نهایت با اعتراضات مردمی، وی مجبور به استعفا شد.

تا پیش از دریافت حکم نخست وزیری نجیب میقاتی، آمریکا، فرانسه و عربستان تلاش‌های زیادی برای تحمیل خواسته‌های نامشروع خود در تشکیل کابینه لبنان کردند، ولی به نتیجه نرسیدند، از این رو سعی کردند تا با به هم ریختن اوضاع اقتصادی این کشور و فشار بر مردم، به این خواسته‌های خود در مسیر تامین منافع رژیم صهیونیستی دست یابند.

سخنرانی روز عاشورای "سید حسن نصرالله" دبیرکل "حزب الله" در خصوص اعلام خرید و تامین سوخت مورد نیاز مردم لبنان از ایران به یکباره نقشه دشمنان مردم این کشور را به هم ریخت و ورق را برگرداند، اقدامی که به یکباره تزریق خونی به پیکر لبنان شد و موجب خوشحالی مردم این کشور و جریان‌های حامی مقاومت ضدصهیونیستی و حتی برخی جریان‌های وابسته به غرب در این کشور گردید. این سخنان در عین حال موجب پریشانی "دوروتی شیا" سفیر آمریکا در لبنان گردید و وی با واکنش به این سخنان و دخالت در امور لبنان ادعا کرد که «لبنانی‌ها نیازی به نفت ایران ندارند»؛ سخنانی که در همان زمان با واکنش برخی مقامات لبنانی مواجه گردید.

چند ساعت پس از سخنرانی سید حسن نصرالله در مراسم عاشورای حسینی بود که دوروتی شیا با دستپاچگی به رییس جمهوری لبنان اعلام کرد که دولت آمریکا تصمیم گرفته تا از اردن به لبنان برق و از مصر نیز گاز وارد کند.

برق اردن و گاز مصر باید از مسیر سوریه وارد لبنان شود، از همین رو مقامات دمشق برای حل مشکل این کشور به سرعت آمادگی خود را اعلام کردند و چند روز بعد که هیات عالی رتبه لبنانی برای پیگیری این موضوع به دمشق سفر کرد، دوباره با موافقت و تاکید مقامات سوری مواجه شد، اما موضوع این است که آیا گاز مصر و برق اردن به این زودی‌ها به لبنان می‌رسد؟.

دولت اردن در روزهای اخیر اعلام کرده که موعد اتصال برق این کشور به لبنان در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۲ یعنی با خوش بینی فروردین ۱۴۰۱ خواهد بود.

شبکه خبری «روسیه الیوم» به نقل از یک منبع آگاه اردنی خبر داده که امان آماده تامین نیازهای برق لبنان است و برق با هر حجمی که مورد نیاز این کشور باشد را در اختیار آنها قرار خواهد داد.

این منبع که نامش ذکر نشده، تاکید کرد، طرف سوری اعلام کرده که شبکه برق این کشور نیازمند بازسازی بوده و باید نقاط ارتباط بین اردن و لبنان وصل شوند و این کار حداقل ۶ ماه زمان نیاز دارد.

منبع مذکور هر نوع توافق بر سر هزینه‌های برق صادراتی به لبنان را تکذیب و تاکید کرد، هر زمان که این شبکه‌ها به یک دیگر متصل شوند، شرکت ملی برق اردن با همتای لبنانی خود در رابطه با قیمت آن به توافق خواهد رسید.

"بسام طعمه"، وزیر نفت و معدن سوریه نیز اعلام کرده که خط گاز عربی در سوریه برای انتقال گاز مصر به لبنان آماده است.

وی تصریح کرد که «خط انتقال گاز مصر به لبنان در سوریه که بخشی از شبکه گاز داخلی است، تعمیر شده، چرا که تاکنون ده‌ها بار مورد حمله تروریستی قرار گرفته است و تجهیزات ایستگاه‌های گاز سوریه در مرز اردن به سرقت رفته بود که جایگزین شد».

به‌گفته وزیر نفت سوریه، خط لوله گاز عربی از مرز اردن تا منطقه «الریان» در مرکز سوریه ۳۲۰ کیلومتر طول و ۳۶ اینچ قُطر دارد و می‌تواند سالانه ۱۰ میلیارد مترمکعب گاز را از مصر به لبنان انتقال دهد، همچنین طول خط لوله از «الریان تا الدبوسیه» ۶۵ کیلومتر و ۲۴ اینچ قطر دارد و از داخل اراضی لبنان تا نیروگاه «دیرعمار» ۳۶ کیلومتر طول دارد.

این مقام سوری گفته، توافقی که پیشتر برای انتقال سوخت میان شرکت گاز سوریه و سازمان منابع گاز طبیعی مصر امضا شده بود، بر پرداخت هزینه انتقال گاز مصر به لبنان از طریق اراضی سوریه به‌صورت نقدی یا معادل گازی آن تصریح داشت.

وی افزود: این خط انتقال گاز تا آغاز سال ۲۰۰۹ فعال بود، اما به‌دلیل افت گاز تولیدی در مصر در سال ۲۰۱۲ متوقف شد.

اما "یونس کریم، تحلیلگر اقتصادی سوری درباره انتقال گاز مصر به لبنان نظر دیگری دارد؛ وی معتقد است که خط گاز عربی موضوع جدیدی نیست، بلکه به سال ۲۰۰۸ میلادی بازمی‌گردد، اما به‌دلیل وتوی آمریکا علیه سوریه عملیاتی نشده است.

این تحلیلگر سوری ضمن ابراز تردید درباره امکان اجرای این پروژه به‌سبب تحریم «سزار» آمریکا علیه سوریه می‌گوید، «لبنان هیچ وعده‌ای از بانک جهانی درباره حمایت مالی از این پروژه دریافت نکرده است، از سویی ۲۵۰ مگاوات برقی که اردن می‌تواند به لبنان بدهد، سوریه می‌تواند آن را از طریق نیروگاه حرارتی «تشرین» تولید کند، از سویی گاز سوری ارزان‌تر تمام می‌شود و این در صورتی است که آمریکا به نیروهای «قسد» اجازه بدهد که آن را (از مخازن شمال شرق سوریه) به دولت سوریه بدهند.

وی معتقد است که آمریکا موضع روشن و آشکاری تاکنون درباره تامین گاز و برق لبنان توسط کشورهای عربی نداشته است و احتمالاً حبابی خواهد بود که همانند قبل خواهد ترکید و از بین خواهد رفت.

بین تامین انرژی لبنان از سوی ایران و کشورهای عربی که آمریکا اعلام نموده یا همان "حرف تا عمل"، تفاوت بسیاری وجود دارد، چرا که اولین کشتی سوخت خریداری شده از ایران هفته گذشته به بندر بانیاس سوریه رسید و در حال تخلیه و حمل به سمت لبنان می‌باشد و دو کشتی سوخت خریداری شده از ایران نیز در حال رسیدن به بنادر سوریه می‌باشد و این در حالی است که برق اردن و گاز مصر برای رسیدن به لبنان با اما و اگرهای فراوان و راه پر پیچ و خم روبه رو است و حداقل تا شش ماه آینده این امکان فراهم نخواهد بود.

نکته بعدی این است که اگر کشورهایی همچون عربستان و آمریکا که بزرگترین صادر کننده نفت و سوخت در جهان به شمار می‌روند، خیرخواه مردم لبنان بودند با بروز مشکل برای مردم این کشور باید به سرعت سوخت مورد نیاز مردم لبنان را تامین می‌کردند و نمی‌گذاشتند شرایط لبنان به اینجا برسد.

هرچند مردم و مقامات لبنان دوست و دشمن خود را سال‌هاست می‌شناسند، اما قضیه تامین سوخت این کشور و سکوت کشورهای غربی – عربی در این باره، این موضوع را بیشتر برای آنها نمایان کرد.