نوبل فیزیک ۲۰۲۱ هشداری نسبت به تغییرات آب و هوا

به گزارش روز جمعه گروه دانشگاه و آموزش ایرنا از نیویورک تایمز، این جایزه روز گذشته راس ساعت ۱۳ و ۱۵ دقیقه به وقت تهران به «سی یو کورو مانابه» و «کلاوس هاسلمن» به دلیل مدلسازی فیزیکی آب و هوای زمین، کمی‌سازی تغییرات و پیش‌بینی قابل اعتماد گرمایش جهانی و جورجیو پاریسی به دلیل کشف برهمکنش اختلال و نوسانات در سیستم‌های فیزیکی از مقیاس اتمی تا سیاره‌ای، تعلق گرفت. تحقیقات این دانشمندان درک درستی از  سیستم های پیچیده فیزیکی از جمله آب و هوا را در اختیار قرار می‌دهد.
مانابه از دانشگاه پرینستون در نیوجرسی و هسلمن از موسسه هواشناسی مکس پلانک در هامبورگ نیمی از این جایزه را و جورجیو پاریسی از دانشگاه ساپینزا در رم نیمی دیگر را دریافت کردند.
بر اساس بیانیه آکادمی سلطنتی علوم در سوئد، درک چنین سیستم‌های پیچیده‌ای ذاتا دشوار است، زیرا دارای اختلال و بی‌نظمی و ویژگی‌های تصادفی است. جایزه امسال می‌تواند منجر به شناسایی روش‌های جدیدی برای توصیف این ویژگی‌ها و پیش‌بینی رفتار طولانی مدت سیستم باشد.
مانابه تحقیقات علمی خود را از دهه ۱۹۶۰ میلادی آغاز کرد و اولین فردی بود که چگونگی تعادل انرژی زمین  یعنی تفاوت بین میزان انرژی دریافتی زمین از خورشید و مقایسه آن با انرژی ارسال‌شده به فضا را مورد بررسی دقیق قرار داد و دریافت که این تعادل چگونه بر حرکات جوی تاثیر می‌گذارد. وی در ادامه توانست ارتباط بین افزایش دی‌اکسید کربن در اتمسفر و افزایش دما در سطح زمین را نشان دهد. این کار امروزه در مدل های آب و هوایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۱۰ سال پس از این، هسلمن مدلی را ایجاد کرد که آب و هوا را با اقلیم مرتبط می‌کرد و نشان می‌داد که چگونه مدل‌های اقلیمی با وجود الگوهای آب و هوایی بی‌نظم و متنوع می تواند پیش‌بینی های دقیق داشته باشد. در ادامه وی توانست اثر دقیق طبیعت و انسان بر آب و هوا را بررسی کند. این روش‌ها پس از آن اثباتی برای ارتباط انتشار دی‌اکسید کربن ناشی از فعالیت‌های انسانی مانند سوزاندن سوخت‌های فسیلی و افزایش دمای اتمسفر شد.
حدود سال ۱۹۸۰ میلادی، پاریسی این پژوهش را با نگاه تئوری به چگونگی مشاهده الگوی پنهان در سیستم‌های پیچیده ادامه داد. وی با بررسی یک آلیاژ فلزی به نام اسپین گلس، نشان داد چگونه یک تغییر جزئی در سیستم پیچیده، اثراتی قابل توجه به جا خواهد گذاشت. آلیاژ اسپین گلس آلیاژی است که در آن اتم‌های آهن که در شبکه‌ای از مس پراکنده شده‌اند، منجر به تغییرات قابل توجهی در خواص مغناطیسی ماده می‌شوند.
این یافته منجر به بینشی عمیق، نه تنها در مورد فیزیک آب و هوا، بلکه ریاضیات، زیست‌شناسی، علوم اعصاب و یادگیری ماشین می‌شود.
رییس کمیته نوبل فیزیک در مراسم امسال اعلام کرد برندگان امسال کمک کردند تا بینش عمیق‌تری از ویژگی‌ها و تکامل سیستم های پیچیده فیزیکی داشته باشیم.
این جایزه درست قبل از بیست و ششمین کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد که قرار است در ماه نوامبر در گلاسکو، اسکاتلند برگزار شود، اهدا شد. قرار است در این کنفرانس کشورها  در مورد برنامه‌های کاهش فوری انتشار گازهای گلخانه‌ای در دهد آینده مذاکره کنند.