مهران نظری روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: شرایط دسترسی جزایر دریاچه ارومیه به گونه ای است که حالت قرنطینه ای برآن حاکم است و هیچ دام اهلی و یا ناقلی قادر به ورود به این جزایر نیست.
وی ادامه داد: از سال 1346 تا کنون طاعون نشخوارکنندگان کوچک در این پارک ملی مشاهده نشده ولی در منطقه مراکان به علت احتمال شیوع تدابیر خاصی در نظر گرفته شده است.
مدیر کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی گفت: طبق هماهنگی های انجام شده با اداره کل دامپزشکی استان مقرر شده تاواکسیناسیون دامهای اهلی این منطقه و سایر مناطق حساس در اسرع وقت انجام شود .
نظری ادامه داد: پایش مناطق حساس ومناطقی که احتمال شیوع وجود دارد به صورت مداوم انجام می شود تا در حد امکان از شیوع بیماری در صورت مشاهده جلوگیری شود.
بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) که با عنوان "طاعون بزی" نیز شناخته می شود، یک بیماری کشنده حاد با واگیر بسیار بالا می باشد که نشخوار کنندگان کوچک و شترها را درگیر می کند. علائم این بیماری تب، ترشحات چشم و بینی، تورم دهان، اسهال، ذات الریه همراه با سختی تنفس بوده که گاهی منجر به مرگ نیز می گردد. عامل بیماری موربیلی ویروس از خانواده پارامیکسوویریده می باشد. بیماری PPR جزء فهرست بیماری های مهم در سازمان جهانی دام (OIE) می باشد و کشورها موظف هستند که در صورت وقوع، بیماری را به این سازمان گزارش نمایند.
ترشحات مختلف بدن دام مانند ترشحات چشم، بینی، دهان و مدفوع آبکی حاوی مقدار زیادی موربیلی ویروس هستند. انتقال ویروس به شکل ریزقطره های عفونی در هنگام عطسه، سرفه و استنشناق هوای آلوده توسط دام های سالم و همچنین تماس بین دام بیمار و سالم مهمترین راه انتقال این بیماری است. وجود ترشحات و تراوشات عفونی در محل زندگی دام مانند آبشخورها، آخورها و بستر نیز میتواند یکی از راههای انتقال بیماری باشد اما موربیلی ویروس ها به مدت طولانی نمی تواند در بیرون از بدن میزبان زنده بمانند. همه گیری PPR بر اساس کنترل جابه جایی حیوانات، دفع صحیح لاشه و استفاده از واکسن قابل کنترل می باشد. موثرترین روش برای کنترل بیماری واکسیناسیون می باشد که باید در مناطق اندمیک قبل از شروع فصول بارانی به صورت سالیانه تکرار شود.
نظر شما