به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، کتاب تلویزیون (جعبه کوچکی که دنیا را تغییر داد)، نوشتۀ کیتی کاوا، ترجمۀ سرور صیادی که به تازگی از سوی انتشارات ققنوس منتشر شده، هشتاد و دومین عنوان از مجموعه «تاریخ جهان» است که این‌ناشر چاپ می‌کند و نسخه اصلی آن، سال ۲۰۱۹ توسط انتشارات لوسنت به چاپ رسیده است.
واژهٔ تِلِویزیون از زبان فرانسوی به فارسی راه یافته و خود واژه‌ای دورگه است که بخش نخست آن واژه «تِله» (دور) از زبان یونانی و بخش دوم آن واژه «ویزیون» (دیدن یا بینایی) از زبان لاتین گرفته شده‌است.
تلویزیون یک ابزار مخابراتی برای ارسال و دریافت عکس‌های متحرک و صدا از یک فاصله دور است. این لغت به تمام بخش های تلویزیون، برنامه ها و پخش آنها اشاره دارد.
اگر چه دانشمندان و مخترعان بسیاری مانند پائول نیپکو، بوریس روزینگ، ولادیمیر زورکین و فیلو فارنزورث از اواخر سده ۱۹ میلادی تاکنون در توسعه و تکمیل فناوری تلویزیون نقش مؤثر داشته‌اند اما از جان لوگی برد، دانشمند و مخترع اهل اسکاتلند، به عنوان مخترع تلویزیون یاد می‌شود.
بی‌شک تلویزیون یکی از تأثیرگذارترین اختراعات در طول تاریخ بشر محسوب می‌شود که همچنان در حال شکل دادن به زندگی مردم در سراسر جهان است.
برخی آن را قدرتی تأثیرگذار و مهم و برخی آن را ابزاری برای تبدیل مردم به «توده‌ای بی‌مغز» می‌دانند که فقط می‌خواهند سرگرم شوند، به عبارتی، «ما با تلویزیون یا محکم می‌ایستیم یا سقوط می‌کنیم».
تأثیر تلویزیون حتی در سیاست هم روزبه‌روز بیشتر می‌شود، تلویزیون کمک کرده برخی چهره‌های سیاسی بهتر دیده شوند مانند باراک اوباما و در مواردی هم ستارگان تلویزیون را به رهبران سیاسی تبدیل کرده، مجلۀ تایم دونالد ترامپ را «اولین رئیس جمهور تلویزیون واقع‌نما» خواند «که واقعاً با کمک تلویزیون به ریاست‌جمهوری رسید.»
در یک کلام، تلویزیون در حال تغییر دادن همۀ جنبه‌های زندگی مردم در سراسر جهان است. از شیوۀ تبلیغات گرفته تا نحوۀ هواداری از تیم مورد علاقه تا شیوه‌های آموزش و یادگیری، از این رو جدا کردن تاریخ تلویزیون از تاریخ کل جهان غیرممکن است.
در این کتاب با برنامه‌ها، فیلم‌ها و سریال‌های تأثیرگذار و ماندگار در آمریکا آشنا می‌شویم و سیر تغییر برنامه‌ها و سلایق مخاطبان را دنبال می‌کنیم.
در بخشی از این کتاب با عنوان پیشگامان برنامه‌های روزانۀ تلویزیون آمده است:
در همین حال، برنامه سازان تلویزیون می خواستند با زنانی که در طول روز در خانه بودند نیز ارتباط برقرار کنند. آنها شروع به تولید برنامه هایی کردند که طبق گفتۀ اجرتون، «می توان آن ها را بدون تمرکز و توجه کافی دنبال کرد... زنان می توانند کارهای روزمرۀ خانه را با برنامه های مورد علاقۀ خود تطبیق دهند یا هنگام انجام دادن کارهایی مانند اتوکردن و مرتب کردن منزل، با زیادکردن صدای تلویزیون از برنامه های آن لذت ببرند».
افرادی که در طول روز تلویزیون تماشا می کردند به ویژه مجذوب سریال های درام شدند. این سریال ها به اپرای صابونی یا سریال های آبکی معروف‌اند (دلیل این نامگذاری آن بود که در ابتدا شرکت های تولید صابون و مواد شوینده حامی مالی این سریال ها بودند).
این سریال ها داستان های طولانی و پیچیده ای دارند که ماه ها یا حتی سالها به طول می انجامند و شخصیت های بسیار زیادی هم دارند (ص.۴۲).
کتاب تلویزیون (جعبه کوچکی که دنیا را تغییر داد)، نوشتۀ کیتی کاوا و ترجمۀ سرور صیادی در ۱۱۸ صفحه و شمارگان هزار و صد نسخه به تازگی از سوی انتشارات ققنوس منتشر شده وو در اختیار علاقمندان قرار گرفته است.
نظر شما