به گزارش ایرنا، تیم والیبال فولاد سیرجان جام قهرمانی مسابقات باشگاههای آسیا را تصاحب کرد تا به جمع تیمهای ایرانی با افتخار بینالمللی بپویندد. سعید رضایی درحالی فولاد را به قهرمانی رساند که هدایت این تیم را پس از پایان لیگ برتر به عهده گرفت.
رضایی که سابقه حضور روی نیمکت تیم ملی والیبال ایران را هم در کارنامه دارد، در نخستین تجربه سرمربیگری خود، قهرمان آسیا شد. البته قهرمانی او و تیمش حاشیههایی هم داشت. رضایی روز جمعه در گفت و گو با ایرنا، درباره این قهرمانی و حاشیههای پیشآمده سخن گفته است:
قهرمانی یک تیم ایرانی در مسابقات باشگاههای آسیا اتفاق تازهای نیست اما فولاد در حالی قهرمان شد که پس از قهرمانی در لیگ ایران مشخص نبود به کار خود ادامه میدهد یا نه. چطور با این شرایط کنار آمدید؟
امسال شرایط خاصی داشتیم زیرا تیم فولاد سیرجان تا مرز منحلشدن هم پیش رفت. تیمی که قرار بود به مسابقات باشگاههای آسیا برود در ابتدای سال شرایط خوبی نداشت. پس از اینکه هدایت فولاد را بر عهده گرفتم، سعی کردیم با موجودیت باقیمانده در بازار نقل و انتقالات تیم خوبی برای فصل جدید و همینطور مسابقات باشگاههای آسیا آماده کنیم. اما برخی دوستان با بازیکنان تماس میگرفتند که با تیم ما قرارداد نبندند. همین الان هم که میخواهیم وارد لیگ شویم پشتخطزن دوم نداریم.
درست است که تیمهای ایرانی بارها قهرمان مسابقات باشگاههای آسیا شدهاند اما امسال شرایط ما متفاوت بود زیرا همیشه تیمهای ایرانی با تعداد زیادی ستاره به مسابقات میرفتند. این بار ما مشکلات زیادی داشتیم.
گفتید «دوستان» با بازیکنان تماس میگرفتند که با تیم شما قرارداد نبندند. منظورتان چه کسانی است؟
وقتی کسی جرات ندارد که از پشت پرده خارج شود، من هم نمیتوانم و نمیخواهم که نام او را بگویم. اگر پیش از سفر به تایلند درباره این مسائل حرف میزدم، میگفتند دنبال بهانه است.
چرا این «دوستان» نمیخواستند تیم شما موفق شود؟
دلیل آن را نمیدانم.
یکی از مسائل پرحاشیه درباره تیم شما موضوع حضور صابر کاظمی بود. تا آخرین روزهای پیش از سفر به تایلند هم مشخص نبود که این بازیکن همراه تیم شما در مسابقات حاضر خواهد بود یا نه. درباره این مسئله هم توضیح میدهید؟
صابر یک سرمایه برای والیبال ایران است. اما مصدومیت این بازیکن باید بررسی شود. سوال اینجاست که چطور وقتی شب مسابقه فینال قهرمانی آسیا این بازیکن مصدوم شد، دوباره در مسابقه فینال در ترکیب اصلی بود؟ آیا مصدومیت کاظمی در حدی بود که به استراحت مطلق احتیاج داشت؟ از روز ورود این بازیکن به ایران تا نخستین بازی برای فولاد ۱۸ روز فاصله بود. برای درمان مصدومیت کاظمی، ۱۲ روز کفایت میکرد.
پیش از مسابقات گفته بودم که فقط در ۲ بازی از کاظمی استفاده میکنم. این بازیکن فقط در ۲ بازی در ترکیب اصلی تیم حضور داشت و اگر در بازیهای پیش از آن هم به عنوان بازیکن تعویضی به میدان رفت، برای این بود که آماده مسابقات مهم شود.
هیچکس سوال نمیکند که چرا پس از المپیک و لیگ ملتها که فشار زیادی به کاظمی آورد و در شرایطی که والیبال ایران بازیکنان خوب دیگری در پست پشتخطزن دارد، دوباره از کاظمی در مسابقات قهرمانی آسیا استفاده کردیم و در همه بازیها هم کامل بازی کرد؟ چرا همه به یک تورنمنت کوچک توجه میکنند آن هم در شرایطی که این بازیکن فقط در ۲ بازی به میدان رفت؟ با این حرفها با افکار عمومی بازی میکنند.
پس از مسابقات قهرمانی آسیا، کاظمی روی پای خود تا دوحه آمد و عکس یادگاری هم گرفت ولی وقتی به فرودگاه تهران رسید، او را روی ویلچر نشاندند تا بگویند که مصدوم است. چه کسی این کار را کرد؟ شک نکنید که اگر در این پست بازیکن داشتم از او استفاده نمیکردم.
کاظمی تا پایان مسابقات باشگاههای آسیا با فولاد سیرجان قرارداد داشت. آیا الان باشگاه شهرداری ارومیه بهخاطر اینکه کاظمی مصدوم است در لیگ برتر از او استفاده نمیکند؟
ولی کاظمی به غیر از آن ۲ بازی که در ترکیب اصلی بود، در چند مسابقه دیگر هم به میدان رفت. حتی رضا تندروان سرمربی شهرداری ارومیه هم از این موضوع انتقاد کرد.
تندروان کار اشتباهی کرد که از طریق رسانهها حرف زد. اگر به خودم میگفت، علت این کار را از نظر فنی توضیح میدادم. هوای محل برگزاری مسابقات شرجی بود و سالن تمرین هم تهویه نداشت. نمیتوانستم کاظمی را فقط با تمرین در چنین سالنی، در یک مسابقه حساس به میدان بفرستم. مجبور بودم ابتدا از او در مسابقات سادهتر به عنوان بازین تعویضی استفاده کنم تا آماده مراحل بالاتر شود. مربیان باید با هم حرف بزنند.
در تایلند به ما نه سالن وزنه دادند و نه سالن تمرین تهویه داشت. شرایط به گونهای بود که انگار در وسط هوای شرجی تایلند تمرین میکنیم.
شرایط میزبانی به گونهای بود که حتی در میانه مسابقات هم شکایت کردید.
مشکلات بهحدی زیاد بود که باید درباره آن توضیح میدادم. همه تیمها در اواخر مسابقات افت کرده بودند. نمیخواهم قهرمانی تیم را بزرگ کنم ولی با این مشکلات به مدال طلا رسیدیم.
دوم آبان قرار است فصل جدید لیگ برتر آغاز شود. فولاد سیرجان هم باید از عنوان قهرمانی خود دفاع کند. شرایط تیم در آستانه این مسابقات چطور است؟
به هیچوجه شرایط خوبی نداریم. سالن ما در شهر سیرجان آماده نیست و مجبوریم در هفته اول در تهران از حریف خود میزبانی کنیم. هنوز هم سالن تمرین نداریم و تیم در استراحت است. از فدراسیون خواستیم که در هفته نخست لیگ برتر استراحت کنیم اما نپذیرفتند. با این وجود میخواهیم بهترین کیفیت خودمان را ارائه کنیم.
از کسانی بودم که طرفدار برگزاری لیگ برتر به صورت رفت و برگشت بودم تا از حق میزبانی استفاده کنیم اما در هفته اول نمیتوانیم از حق خود بهره ببریم. مشکلات غیرقابل تصوری داریم اما قرار نیست فریاد بزنیم. امیدوارم در این شرایط دوستان سعی نکنند که برای ما مشکل ایجاد کنند. دوستانی که نمیدانم طرفدار والیبال هستند یا نه.
نظر شما