علیرضا شهرکی روز چهارشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا، ثبت چهار زلزله بالای سه ریشتر ، ۲۴ مورد توفان و ۳۹ مورد سیل و آبگرفتگی را از مهمترین حوادث رخ داده این مدت در سیستان و بلوچستان ذکر کرد.
وی افزود: در کنار این حوادث شاهد بروز خشکسالی و کم آبی مدام در سیستان و بلوچستان به عنوان بخش دیگری از حوادث طبیعی هستیم بطوریکه ۱۰۰ درصد مساحت این استان درگیر خشکسالی متوسط تا شدید است.
مدیرکل دفتر مدیریت بحران استانداری سیستان و بلوچستان ادامه داد: همچنین در نتیجه خشکسالی‌های مداوم بیش از یک‌هزار روستای استان با تنش آبی رو به رو بوده بطوریکه به صورت سیار آبرسانی می‌شوند و بخشی از مناطق شهری و روستایی شمال استان به دلیل افت منابع آبی دچار این مشکل شده‌اند.
وی بیان کرد: بر اساس آخرین بررسی های انجام شده در پنج سال گذشته در سیستان و بلوچستان ۴۱ درصد حوادث طبیعی رخ داده به توفان گرد و خاک و حدود ۳۷ درصد به سیل و آبرفتگی مربوط می‌شود.
شهرکی تصریح کرد: همچنین در این بررسی مشخص شد ۷۹ درصد خسارت های وارده به تاسیسات و زیربناها به بارندگی و سیلاب و ۱۷ درصد به توفان مربوط می‌شود.
وی با اشاره به مشکلات امدادرسانی حوادث طبیعی در سیستان و بلوچستان گفت: با وجود همه اقدامات انجام شده به دلیل فاصله زیاد شهرهای استان از یک سو و همزمانی چندین مخاطره طبیعی در طول سال از سوی دیگر ضروری است زیرساخت‌های امداد و نجات در استان بیش از پیش تقویت شود.
به گزارش ایرنا سیستان و بلوچستان واقع در جنوب شرق ایران از چنان تنوع جغرافیایی و آب و هوایی برخوردار بوده که در نقشه های هوایی بلندی های کوه‌ها، پستی دشت‌ها و نیز آبگیرها و دریا در آن نمودی رنگارنگ به آن بخشیده است.
موقعیت جغرافیایی و آب و هوایی علاوه بر این که سیستان و بلوچستان را به یک استان چهار فصل تبدیل کرده، در عین حال چهره‌ای مخاطره آمیز نیز به آن بخشیده است.
شمال سیستان و بلوچستان در ادوار قدیم به دلیل وفور نعمت و وجود تالاب بین المللی هامون در آن به انبار غله ایران معروف بوده اما هم‌اینک پس از گذر سال‌ها این دریاچه به بستری برای بروز پدیده وحشتناک توفان شن تبدیل شده است.
مخاطره اصلی نواحی مرکزی سیستان و بلوچستان سیلاب‌های ویران کننده‌ای است که بیشتر در فصول سرد چهره خود را نمایان می‌کند و چنان شدتی دارد که هر آنچه در مسیر آن باشد لابه لای پیکر گل آلود خود محو می‌کند.
از عمده فجایع این سیلاب‌ها، آسیب به مسیرهای عبور مرور و ویران کردن روستاهای در حاشیه آبراه‌هاست.
در جنوب استان در منطقه چابهار و مکران دروازه ورود ایران به اقیانوس‌های جهان یعنی دریای عمان قرار گرفته است که در شرایط توفانی، این دریا سیمایی خشن از خود نشان می‌دهد و لنج‌های بزرگ را همچون پر کاهی به تکان وا می‌دارد، توفان‌های بزرگ یکی دیگر از مخاطرات دریایی محسوب می‌شوند و از نمونه‌های آن می‌توان به توفان آشوبا اشاره کرد که چندی قبل نزدیک بود ساحل چابهار را در نوردد و تنها امداد الهی بود که مسیر آن کج شد.
زلزله از دیگر بلایای طبیعی این استان است که به دلیل واقع شدن آن در نزدیکی گسل‌ها همواره شاهد وقوع زلزله های مختلف هستیم.
نظر شما