افزایش اختلالات روانی در دوره کرونا؛ متخصصان هشدار می دهند

به گزارش ایرنا، براساس نتایج مطالعات اخیر که در مجله اروپایی دانش شناسی اعصاب و روان منتشر شده و بر روی بیش از ۵۵ هزار نفر از ۴۰ کشور گوناگون در طول دوره پاندمی مورد بررسی قرار گرفته، اختلالات روانی فراوانی «از اضطراب و استرس تا افسردگی های احتمالی و میل به خودکشی ناشی از پریشانحالی» به عنوان اختلالات روانی ثبت شده است.

همچنین در گزارش «نتایج مطالعه بین المللی سلامت روانی کووید ۱۹ برای جوامع عمومی (COMET-G)» نیز آمده است: ۱۷.۸ درصد افسردگی احتمالی درصد و ۱۶.۷ درصد اضطراب و استرس شناسایی شده است.

براساس آمار هشداردهنده جهانی، مطالبه عمومی از دولت ها برای رسیدگی به موضوع سلامت روانی در دوره همه گیری به وجود آمده است.

بی بی سی اسپانیایی نوشت: طبق هشدار کارشناسان، اختلالات روانی ناشی از پاندمی و اومیکرون با گذشت زمان وخیم تر می شود.

این در حالی است که «الک ون هوف» روانشناس بلژیکی و متخصص در حوزه استرس و افسردگی  سال گذشته (۲۰۲۰) در گفتگو با بی بی سی درباره پیامدهای همه گیری بر سلامت روان هشدار داده و گفته بود: قرنطینه و محدودیت های کرونایی «بزرگترین آزمایش روانشناختی تاریخ» است.  

به گفته متخصصان، بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت، در چند سال اخیر به ویژه در بحران بهداشتی کرونا تعداد افرادی که در جهان از اختلالات ناشی از سلامت روان رنج می‌برند افزایش یافته است و قطعاً بروز پاندمی کرونا در این مهم یک اصل بسیار تاثیر گذار بوده است.

در دوران کرونا به ویژه در اوایل بیماری، مسائلی نظیر عدم قطعیت و پیش بینی ناپذیری زمان پایان این پاندمی در ایجاد ترس روانی در مردم و جامعه نقش بسیار مهمی داشته اند که به دنبال آن پیامدهای روانی بیماری کرونا در جهات مختلف و در حیطه های گوناگون بر سلامت روان جامعه، کودکان، کارکنان و مراقبان بهداشتی و همچنین در ایجاد احساس اندوه جمعی در جامعه و بروز تعارضات خانوادگی و به ویژه واکنش سوگ ابراز نشده نقش داشته است.

تمایل به وقت گذرانی با تلفن هوشمند، لپ‌تاپ و دیگر تجهیزات دیجیتالی یکی از مهمترین رویدادهای اجتماعی در دوران کرونا است که تاثیر منفی بر سلامت روحی و جسمی افراد دارد. این مطالعه نشان می‌دهد فعالیت فیزیکی منظم، داشتن برنامه خواب روتین، کاهش زمان استفاده از تجهیزات دیجیتالی و انجام سرگرمی‌های مختلف ماند کارهای هنری، آشپزی، گل‌کاری و بازی های فکری برنامه‌هایی است که باعث بهبود سلامت روانی در دوران پاندمی می‌شود.

افزایش تکان دهنده آمار افسردگی در دوره کرونا

خبرگزاری آنسا ایتالیا با استناد به مطالعات سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) نوشت: در سال ۲۰۲۰ میلادی بر اثر بحران همه گیری، شاخص افسردگی در بین مردم مکزیک با افزایش ۹ برابری از ۳ درصد به ۲۸ درصد رسیده است.  

ترس از دست دادن کار یا مرگ یا سرگردانی خانواده ها یکی از عواملی است که باعث افزایش چشمگیر افسردگی در این کشور به عنوان چهارمین کشور با آمار بالای مرگ و میر ناشی از بیماری همه گیر و نخستین کشور عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی شده است.

در گزارش مستند «سلامتی در یک نگاه» (Healt at a Glance) افرادی که شغل خود را از دست داده اند یا با مشکلات مالی مواجه شده اند بیش از عموم مردم در دوران بحران کووید۱۹، به اضطراب و افسردگی مبتلا شده اند.

طبق این گزارش «این روند قبل از بحران وجود داشته اما، به نظر می رسد در دوره پاندمی، در برخی کشورها شتاب بیشتری گرفته است». به ویژه که سلامت روانی جوانان نیز در طول مدت همه گیری، آسیب بسیار دیده است.

در همین راستا، بنابر اعلام انجمن اینترنت و شرکت منابع انسانی (OCC  جهانی)، ۴۹ درصد جوانان بین ۱۸ و ۲۹ سال مهم ترین عوامل اضطراب و استرس را روند ساعات کاری و محیط شغلی دانسته اند.

نابرابری های اجتماعی اقتصادی پیش از همه گیری نیز «این گروه های سنی را در مواجهه با بحران اقتصادی و بهداشتی کرونا در تنگنا قرار داده و آنها را به رنج های روانی دچار کرده است.

ترس روانی از شیوع بیماری، ناامنی مالی و شغلی و فقدان اطلاعات کافی و قرنطینه و حبس بهداشتی نیز از دیگر عوامل تاثیرگذار در افسردگی و  بوده اند.

به گفته متخصصان، در دوره پسا کرونا موجی از اختلالات روانی پدیدار می شود که به تازگی خود را نشان می دهد.

«مائوریسیو رینوسو» مدیرکل انجمن مدیریت منابع انسانی مکزیک می گوید: پس از حدود ۲۰ ماه بلاتکلیفی و غم و اندوه و آسیب های ناشی از کووید ۱۹،  جهان همچنان از آثار ویرانگر این همه گیری جدی رنج می برد.

کارشناسان هشدار دادند درصورتی که اقدامات احتیاطی لازم برای مواجهه با این موج اختلالات روانی صورت نگیرد، مشکلاتی جدی ازجمله «تعویض کارکنان، غیبت و حوادث شغلی و هزینه های بالای پزشکی» به وجود آورد.

با این وجود، طبق مطالعات اخیر انجمن اینترنت و OCC  جهانی، نیمی از شرکت ها و نهادهای جهان، هیچ گونه تدابیری برای رویارویی با این مسائل اتخاذ نکرده اند.