سه میلیارد ریال برای استحکام بخشی حمام گپ بندرعباس اختصاص یافت

سهراب بناوند روز یکشنبه در خصوص حصارکشی و استحکام بخشی حمام گپ بندرعباس، افزود: این بنا دارای ۲ نوع مالکیت خصوصی و دولتی ( بانک) است که پس از ثبت در فهرست آثار ملی و آواربرداری پرونده قضایی توسط مالک شخصی آن در سال ۹۴ به جریان افتاد.

وی ادامه داد: یکی از ۲ مالک خصوصی از میراث فرهنگی شکایت کرده و خواهان خرید ملک و یا صدور مجوز ساخت و ساز شده بود که میراث فرهنگی براساس رای دادگاه در سال ۹۶ به پرداخت ۲۴ میلیارد و ۴۰۰ میلیون ریال محکوم شد که این مبلغ در سال ۱۳۹۸ از سرجمع طرح‌های عمرانی مرمت بناهای تاریخی استان برداشت و پرداخت شد و در آن سال هیچ بنایی در هرمزگان مرمت نشد.

وی اضافه کرد: هم اکنون هم یک دانگ زمین متعلق به شخص حقیقی است که با این اداره‌کل برای خرید بنا به توافق نرسیده است و هرگونه اقدامات مرمتی حمام گپ با هماهنگی مالک باید انجام شود.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هرمزگان گفت: حمام گپ در موقعیتی از شهر بندرعباس واقع شده که قیمت بسیار بالایی دارد و برای تملک فقط یک‌دانگ از آن‌که حدود ۲۴۰ متر از ۱۲۰۰ متر مساحت عرصه حمام گپ می‌شود حدود ۱۰۰ میلیارد ریال به‌روز قیمت‌گذاری شده است.

بناوند افزود: برای تملک کامل این بنا حدود ۷۰۰ میلیارد ریال سرمایه نیاز است که این مبلغ از سرجمع اعتبارهای خرید بناهای تاریخی و آزادسازی حریم‌ها در سطح کشور هم بیشتر است.

حمام گپ متعلق به دوره قاجاریه بوده که تا دهه پنجاه هجری شمسی مورد استفاده قرار داشته و در هفت مهر سال ۱۳۸۱ با شماره ۶۴۹۶ در فهرست، آثار ملی به ثبت رسیده است.

مصالح به کاررفته در آن سنگ، خشت با ملات ساروج و گچ بوده که تغییرهایی در دهه ۳۰ به آن داده و به لوله کشی مجهز می‌شود.

محمد قرایی در مقاله‌ای درباره حمام گپ می‌نویسد: گپ در گویش بندرعباس یعنی بزرگ و این حمام بزرگ‌ترین حمام شهر بوده که آن را در دل زمین احداث کرده بودند تا از انتقال دما به بیرون جلوگیری کنند و دارای ۲ بخش زنانه و مردانه بود.

این محقق معماری اشاره می‌کند: بر اساس تحقیق‌های صورت گرفته بر روی نوشته‌های سدیدالسلطنه کبابی این حمام قدیمی تر از حمام گله داری بوده و قدمت آن به احتمال فراوان به اوایل دوره قاجاریه و یا قبل از آن می‌رسد، حتی واژه گل کنی هم برای این حمام به کار رفته که نشان دهنده وجود محوطه برداشت گل در مواقع بارندگی بوده است.

همچنین این حمام دارای دالان‌ها و راهروهای متعددی بوده که مانع از انتقال حرارت می شده و نور با نورگیرهایی به داخل آن می‌تابیده و جنس بدنه و کف‌ها از سنگ ساروج بوده است.

قرایی اشاره کرد: حمام گپ به دلیل رطوبت بالا و بالا بودن سطح آب‌های زیر زمینی به دلیل مجاورت با ساحل حمام گپ را به صورت نیمه زیرزمینی ساخته‌اند که این به کاهش انتقال دما کمک می کرده است.