به گزارش خبرنگار ایرنا، این شاعر کرمانشاهی در سال ۱۳۳۹ خورشیدی در روستای کنه‌هر (کندهر) که از سلسله روستاهای ایل زنگنه شهرستان اسلام آبادغرب است در یک خانواده ی مذهبی دیده به جهان گشود؛ پدرش مرحوم حاج سید علی اکبر در سالهای حوالی ۱۳۱۸ خورشیدی به تعلیم قرآن و معارف دینی در مکتب خانه ای مشغول و امورات را با کشاورزی می‌گذراند.
سید احمد بعد از کسب علم و معرفت در دامان پدر تسهیلات دوره ابتدایی خود را در روستای کنه هر و راهنمایی و دبیرستان خود را در کرمانشاه و اسلام آبادغرب به پایان رساند و در سال ۱۳۶۱ به خدمت سربازی رهسپار جبهه های نبرد شد. وی که به مسلک دیرینه پدرش عشق می ورزید در سال ۱۳۶۶ به استخدام اداره آموزش و پرورش آن زمان در آمد و اکنون بعد از بازنشستگی بصورت جدی رو به دنیای نوشتن آورده است.
او در سال ۱۳۹۹ اولین کتاب خود را که مجموعه شعر کلاسیک با زبان کردی به عنوان «آوای قلاچیر» است به چاپ رساند و امسال دومین مجموعه شعر کوردی خود را که اشعاری اجتماعی و مذهبی است با عنوان «پیک پژاره» منتشر کرده است.
در قطعه‌ای از اشعار این کتاب این چنین آمده است:
«پیری»
سَردَوای هات سر و دل شیوان و چی
رَنگم زَرد کرد سیونِ دل لَرزان و چی
چَوَری بیم بهار باخم بگری بَر
سردوا کرد، بهار و خزان و چی
بی خَوَر هات پَل و پو باخم شکان
چقاله و گول و لگ باخ رزان و چی
سَردَوا خارتی خِس و مِلکِ گیان
چپاو کرد عقل، مالِ دل رمان و چی
هر جور جامی دَما و خوار نا له پشتم
جور گوچانی قامتم چمان و چی
سر الکزان کیشا و چَو تورِ که‌و
گوش سنگین و خاو له چَو پَران و چی
جور قلای خاپیور چولی تَرکان
قلای گیانم گشتی کِرد ویران و چی
هر جوَر داوَل دارزیایو و بِرجِ خوَر
بی دیوکه‌ل آگری داله گیان و چی
رمان چرداخ دَوارِ دل الکنی
سیون و کوماچی وَ بِن شکان و چی
فکر و ذکر و عقل و هوشم و سر برد
چک و چیولم داوَیک رشان و چی
کومه‌ی حَسرت پشیمانی هیشت وَ جا
دلخوشی و جوانی ناشان و چی
سَی‌احمد بی خوَر بید سَردوا نه‌یو
پیری ناکام دَس خَوی وشان و چی.
نظر شما