به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا،به هنگام نمایش فیلم علفزار در روز دوم از جشنواره فجر چهلم نام بهرام رادان در نقش تهیه کننده روی پرده نقره‌ای نقش بست. رادانِ تهیه‌کننده همزمان با ساخت فیلمی که برای دریافت جایزه سیمرغ با دیگر مدعیان رقابت می‌کند، فیلم گربه سیاه را نیز در اکران عمومی دارد. اما چه شد که بازیگری که در فیلم‌های ماندگاری چون آواز قو (۱۳۷۹، سعید اسدی)، رز زرد (۱۳۸۱، داریوش فرهنگ)، سنتوری (۱۳۸۵، داریوش مهرجویی) و بی‌پولی (۱۳۸۷، حمید نعمت‌الله) بازی کرده است، حالا به کار تهیه‌کنندگی در سینما روی آورده است؟
رادان در این گرایش تنها نیست و امروزه بازیگران متعددی مسیر تهیه‌کنندگی را در پیش گرفته‌اند؛ نیکی کریمی در هفت سال گذشته، تهیه کنندگی سه درام جدی شیفت شب (۱۳۹۳، نیکی کریمی)، آذر (۱۳۹۵، محمد حمزه‌ای) و آتابای (۱۳۹۸، نیکی کریمی) را به عهده داشت که به آسیب شناسی مربوط به زنان در جامعه می‌پردازند، شهاب حسینی با فیلم‌های خورشید نیمه‌شب (۱۳۹۴، شبیر شیرازی) و شین (۱۳۹۷، میثم کزازی) تهیه کنندگی تولیداتی در ژانر درام اجتماعی و وحشت را در دست گرفت که جای خالی آنها در کارنامه بازیگری‌اش به خوبی احساس می‌شد، پرویز پرستویی از زمستان ۹۳ تا پاییز ۹۴ تهیه کنندگی دو فیلم شب بیرون (۱۳۹۲، کاوه سجادی حسینی) و دو (۱۳۹۳، سهیلا گلستانی) را برعهده گرفت و مهتاب کرامتی در سال های اخیر تهیه کنندگی فیلم بلند اورکا (۱۳۹۹، سحر مصیبی)، مستند تجربی صفر تا سکو (۱۳۹۷، سحر مصیبی ) و فیلم کوتاه ورای سکوت (۱۳۹۶، آذر تجلی) را تجربه کرد.
فهرست بازیگرانی که به سندرم گرایش به تهیه کنندگی دچار شدند، به همین جا خلاصه نمی‌شود؛ پیمان معادی که قبل از بازیگری، یک فیلمنامه نویس بود، پس از درخشش در حوزه بازی در نیمه دوم دهه ۹۰، تهیه کنندگی دو فیلم بمب یک عاشقانه (۱۳۹۶، پیمان معادی) و ناگهان درخت (۱۳۹۷، صفی یزدانیان) را برعهده گرفت، علیرضا شجاع نوری که با بازیگری وارد عرصه سینما شد، کمی بعد راه تهیه کنندگی را در پیش گرفت و تا به امروز، حدود ۲۰ فیلم بلند و مستند را تولید کرده است. از جمله آخرین ساخته‌های وی می‌توان به بنفشه آفریقایی (۱۳۹۶، مونا زندی حقیقی) و شب اول هجده سالگی (۱۳۹۷، حامد تهرانی) اشاره کرد. محمدرضا شریفی‌نیا نیز از این قافله عقب نمانده و تهیه کنندگی دو فیلم قصه عشق پدرم (۱۳۹۱، محمدرضا ورزی) و عروس خیابان فرشته (۱۳۹۹، مهدی خسروی) را در کارنامه دارد. در این میان، رامبد جوان نگار (۱۳۹۴ ، رامبد جوان) و طلا (۱۳۹۷، پرویز شهبازی ) را تهیه کنندگی کرده و مانی حقیقی تهیه کننده سه فیلم خود یعنی پذیرایی ساده (۱۳۹۰، مانی حقیقی)، اژدها وارد می شود (۱۳۹۴، مانی حقیقی) و خوک (۱۳۹۶، مانی حقیقی) بوده است.
اما چرا بازیگران و چهره‌های سرشناس سینما به کار تهیه کنندگی گرایش پیدا می‌کنند؟ یکی از اصلی ترین دلایلی که بازیگران را به این سمت و سو می کشاند، خلق فضای دلخواهی است که در عالم بازیگری، دسترسی چندانی به آن ندارند. این بازیگران، همواره مجبور به انتخاب از میان فیلمنامه‌هایی هستند که به آنها پیشنهاد می‌شود حال آن که در مقام تهیه کننده، می‌توانند به سفارش فیلمنامه پرداخته و آرمان خواهی خود را در فیلمنامه‌ای که به آن علاقمند هستند، جستجو کنند.
نظر شما