خط بی‌خطرسازی پسماند صنعتی کارخانه پارس‌کروم خزر به بهره‌برداری رسید

به گزارش ایرنا، کارخانه پارس‌کروم خزر در شهرستان میاندورود یکی از بزرگترین و قدیمی‌ترین واحدهای تولیدکننده مواد اولیه مورد نیاز شرکت‌های چرم‌سازی ایران است و طی سال‌های اخیر همواره به دلیل تولید پسماند خطرناک و سمی مورد انتقاد ساکنان مناطق اطراف این کارخانه بود.  اما طی ماه‌های اخیر با پیگیری‌های اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران و همراهی سرمایه‌گذار و کادر مدیریتی جدید این کارخانه، مشکل ۴۸ ساله پسماند خطرناک این کارخانه برطرف شد.

مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران در حاشیه مراسم بهره‌برداری از این طرح گفت: با اقدام مشترک این اداره کل و مجموعه مدیریتی کارخانه خوشبختانه یکی از مشکلات مهم محیط‌زیستی در شهرستان میاندورود برطرف شد. این طرح با اعتبار پنج میلیارد ریال که سرمایه‌گذار متقبل شد و نظارت کارشناسان اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران به سرانجام رسید و پس از حدود یک ماه فعالیت آزمایشی، امروز به طور رسمی به بهره‌برداری رسید.

حسینعلی ابراهیمی کارنامی اظهار کرد: خط بی‌خطرسازی پسماندهای سمی پارس‌کروم  یکی از نمونه‌های موفق همکاری بین حفاظت محیط زیست و صنایع آلاینده است و امیدواریم این روند همکاری از سوی سایر واحدهای آلاینده استان نیز مورد توجه قرار گیرد.

وی افزود: با اجرای این طرح میزان کروم موجود در پسماند این کارخانه از  ۳۱ هزار پی‌.پی‌.اِمppm/ (مقدار ذره مورد نظر در یک میلیون واحد) پس از بی‌خطرسازی نهایی به ۳۱۲ پی‌.پی‌.اِمppm رسید. یعنی پس از سال‌ها بالاخره پسماند این واحد به پسماند عادی صنعتی تبدیل شد.

مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران با اشاره به دپو شدن حدود ۳۰ هزار تن پسماند صنعتی در محوطه این کارخانه طی سال‌های اخیر خاطرنشان کرد: این واحد روزانه بین دو تا سه تن پسماند تولید می‌کند و ظرفیت خط بی‌خطرسازی پسماند کارخانه که به تازگی راه‌اندازی شد بین پنج تا ۶ تن در روز است. با این حساب علاوه بر بی‌خطرسازی پسماند تولید روزانه کارخانه، قرار است هر روز دو تا سه تن پسماند دپو شده در محوطه نیز بی‌خطرسازی شود تا به مرور حجم پسماند موجود در این واحد کاهش یابد.

از کارخانه پارس‌کروم خزر به عنوان یکی از قدیمی‌ترین و معدود واحدهای تولیدکننده سولفات بازیک به عنوان مواد اولیه چرم‌سازی در خاورمیانه یاد می‌شود؛ ماده‌ای که برای تولید آن پس از انجام فرآیندهای شیمیایی، پسماندی خطرناک و سمی به دست می‌آید و در صورت بی‌خطرسازی می‌تواند سبب آلودگی محیطی برای جانداران شود.