صندوق‌های سرمایه‌گذاری خصوصی، بهترین گزینه برای خصوصی‌سازی شرکت‌ها

به گزارش روز سه‌شنبه ایرنا از سازمان بورس و اوراق بهادار، «عارف علیقلی پور» به کارکرد صندوق‌های خصوصی اشاره کرد و افزود: بزرگترین مزیت این صندوق‌ها سرمایه‌گذاری روی شرکت‌های پرریسک و گاهی زیان‌ده است، در نتیجه نباید وارد چرخه خرده فروشی‌ شوند زیرا به دلیل ماهیت بلندمدت و ریسک بالای آن شرکت یا کسب و کار، این صندوق‌ها مناسب عرضه عمومی نیستند.

وی گفت: از سال‌های گذشته کشور نیازمند این صندوق‌ها بود، زیرا تعداد زیادی از شرکت‌های مشمول واگذاری اصل ۴۴ زیان‌ده هستند و قابلیت عرضه به عموم را ندارند. بنابراین، بهتر بود این شرکت‌ها از سوی یک صندوق خصوصی عرضه عمومی شوند و اگر قرار است مردم هم مشارکتی داشته باشند از طریق آن صندوق وارد این شرکت‌ها شوند و بعد آن صندوق این شرکت‌ها را احیا کند.

علیقلی‌پور با بیان اینکه تملک این شرکت‌ها در صندوق‌های خصوصی بسیار قابل توجه است، تصریح‌کرد: کنترل و مدیریت این دست از شرکت‌ها در اختیار صندوق خصوصی قرار می‌گیرد و تیم کارآفرین صندوق با ورود به آن کسب و کار، زمینه احیاء و سودهی شرکت را فراهم می‌کند.

مدیر نهادهای مالی فرابورس ایران اضافه کرد: در بازار سرمایه برای شرکت‌های کوچک در شهرک‌های صنعتی نیز ابزارهای تامین مالی وجود ندارد؛ بنابراین نمی‌توان آن شرکت را عرضه عمومی (یک زنجیره آخر از نظام تامین مالی) کرد. بنابراین، صندوق خصوصی این فرصت را ایجاد می‌کند و شرکت‌هایی که نمی‌توانند به عرضه عمومی برسند یا درمانده بوده و مدیریت ضعیفی دارند را با روش‌هایی، اقدام به تملک می‌کند.

وی با بیان اینکه صندوق خصوصی، یک کلاس دارایی است که به آن ابزارهای سرمایه‌گذاری جایگزین هم گفته می‌شود، گفت: عمده این صندوق‌ها از سوی افرادی سرمایه گذار – کارآفرین شکل می‌گیرد. صندوق‌ سرمایه‌گذاری خصوصی (PE) ابزارهای سرمایه‌گذاری هستند که به وسیله شرکت‌های خصوصی و به نمایندگی از گروهی از سرمایه‌گذاران اداره می‌شوند. سرمایه این صندوق‌ها با این دیدگاه تأمین می‌شود که بخشی از سهام شرکت‌های خصوصی تملک و سپس در یک بازه زمانی واگذار می‌شود.

علیقلی پور ادامه داد: صندوق‌های خصوصی و جسورانه با سرمایه‌گذاری و تأمین مالی شرکت‌های نوپا یا همان استارتاپ‌ها و همچنین با کمک و سرمایه‌گذاری در شرکت‌هایی که نیاز به اصلاح ساختار اعم از منابع مالی و حاکمیت شرکتی دارند، کار خود را آغاز می‌کنند.

وی بیان‌داشت: در بحث مربوط به کارآفرینی می‌توان گفت، سرمایه‌گذار کارآفرین شخصی است که می‌تواند یک شرکت زمین خورده را احیا کند. در نتیجه توسعه فعالیت این صندوق‌ها منجر به افزایش بهره‌وری شرکت‌ها و رونق تولید در اقتصاد کشور می‌شود.

واحدهای صندوق‌های خصوصی قابل خرید و فروش است؟

مدیر نهادهای مالی فرابورس ایران با اشاره به اینکه این صندوق‌ها صندوق‌های ETF هستند و نماد مععاملاتی دارند، اظهار داشت: خاصیت ریسکی این صندوق‌ها مهم است. اینها ابزارهای ریسکی هستند و در فضای ریسک بالا و خطر بالا قرار دارند. به همین دلیل در همه جای دنیا اجازه عرضه عمومی و به قولی خرده فروشی به آن داده نمی‌شود. بلکه سرمایه‌گذاران واجد شرایط مانند برخی نهادها، شخصیت‌های حقیقی و حقوقی مجاز به خرید واحدهای این صندوق‌ها هستند.

وی در ادامه تصریح کرد: خرده فروشی نباید برای این صندوق‌ها اتفاق بیفتد زیرا به دلیل ماهیت بلندمدت این صندوق‌ها و ریسک بالای کسب و کارها، صندوق‌های فوق عمومی نشده‌اند.

صندوق‌های خصوصی روی یک شرکت یا یک صنعت مانور می‌دهند؟

علیقلی پور با اشاره به اینکه صندوق خصوصی در زمان اقدام به تاسیس، امیدنامه‌ای را برای خود طراحی می‌کند، عنوان کرد: در این امیدنامه، اهداف سرمایه‌گذاری صندوق اعلام می شود و بر اساس وابستگی صنایع به یکدیگر، مدیر صندوق صنعت مورد نظر خود را انتخاب می‌کند و هر صندوقی باید دست‌کم سه شرکت را احیا کند و این یک الزام است.

مدیر نهادهای مالی فرابورس ایران گفت: واحدهای این صندوق‌ها به شکل قابل معامله در بورس است، ساختار حاکمیت شرکتی آنها در قالب واحدهای ممتاز که تشکیل‌دهنده مجمع صندوق هستند و واحدهای عادی اداره می‌شود. تصمیمات سرمایه‌گذاری آن با مسوولیت مدیر صندوق، در چارچوب مصوب مجمع و با کمک کمیته سرمایه‌گذاری، اتخاذ می‌شود.

فرابورس میزبان ۴ صندوق خصوصی

وی در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به تعداد صندوق‌های سرمایه‌گذاری خصوصی در بازار سرمایه، عنوان کرد: در سال ۹۷، دستورالعمل این صندوق‌ها به وجود آمد، سال ۹۸ نخستین صندوق خصوصی در فرابورس ایران تاسیس و امروز، فرابورس ابران، میزبان چهار صندوق خصوصی است که سرمایه آنها نزدیک به ۲ هزار میلیارد تومان بوده و متناسب با برنامه زمان‌بندی، اقدام به سرمایه‌گذاری در شرکت‌های هدف می‌کنند.

علیقلی پور گفت: درخواست‌های بسیاری برای تاسیس صندوق‌های جدید وجود دارد که موافقت اصولی آنها در حال انجام است، به طور مثال یکی از صندوق‌ها در حوزه سلامت، کارهای مربوط به پذیره‌نویسی آن در حال انجام است تا در یک بازده زمانی بتواند پذیره‌نویسی انجام داده و تعداد صندوق‌ها را به پنج صندوق یا بیشتر برساند.