به گزارش ایرنا، شادی پریدر یکی از شطرنج‌بازان مطرح کشورمان به شمار می‌رود که به عنوان نخستین دختر ایرانی به درجه استاد بزرگی رسید. ملی‌پوشی که هم اکنون هم در بخش مربیگری و هم در بخش مدیریت فعالیت داشته و سمت سرپرست نایب رییسی فدراسیون شطرنج را بر عهده دارد. پریدر یکی از نامزدهای انتخابات فدراسیون شطرنج بود اما به خاطر حواشی و اختلاف نظر وزارت ورزش دولت سابق نتوانست به این کرسی برسد. وی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا به ناگفته هایی از آن انتخابات و زندگی قهرمانی خود را بیان کرد.
متن کامل این گفت وگو را در زیر می‌خوانیم:
سال (۱۳۹۹) یکی از شانس‌های اصلی ریاست فدراسیون شطرنج بودید اما اختلاف‌نظرهایی شما را از رسیدن به این سمت باز داشت. علت چه بود؟
قسمتم ریاست نبود تلاش داشتم تا بتوانیم برای مدیریت این فدراسیون برنامه ارائه کنم اما اتفاقاتی رخ داد که در نهایت موجب شد تا من از رقابت کنار بکشم. در حقم بی‌انصافی و یک سری بی‌اخلاقی ها شد. اما خوشحالم که اکنون فدراسیون با مدیریت «حسن تامینی» به فعالیت خود ادامه می‌دهد. هدف من خدمت به شطرنج است و در هر سمتی که باشد کمک خواهم کرد. اکنون نیز نایب رییس فدراسیون هستم و در بخش مربیگری نیز فعالیت دارم. از خانواده شطرنج هستم و نزدیک به سه دهه در این رشته در بخش‌های مختلف بودم و تا زمانی که بتوانم کمک کنم دریغ نخواهم کرد.
تیم شما کمک کرد که آقای تامینی رییس شود؟
ایشان با برنامه مشخص آمد و برنامه نیز برای مجمع ارائه کرد و توانست رای مجمع را به خود اختصاص دهد. برنامه‌های رییس کنونی فدراسیون شطرنج به نظرات ما نزدیک بود؛ یکی از برنامه‌های رییس کنونی فدراسیون استفاده از خانواده شطرنج در فدراسیون بود. من نیز در قالب آن برنامه به عنوان نایب رییس انتخاب شدم و افراد دیگری نیز اکنون در فدراسیون مشغول به فعالیت هستند. مدیریت ایشان در چند ماه گذشته موجب آرامش در فدراسیون شده و امیدوارم روزهای طلایی شطرنج دوباره تکرار شود. در مجموعه فدراسیون هستم و هر کمکی که باشد انجام خواهم داد. تفاوتی هم ندارد این کمک در بخش مدیریت، داوری، مربیگری یا ... باشد.
چرا خیلی زود از دنیای قهرمانی خداحافظی کردید؟
بله من از هفت سالگی شطرنج را شروع کردم و نخستین دختر ایران بودم که به نورم استاد بزرگی رسیدم. در دوران ما شطرنج راحت نبود و اکنون ارتباط خیلی قوی شده و دسترسی به علم روز زیاد است. البته من بعد از کنار گذاشتن شطرنج، دوران مربیگری، مدیریت و داوری را طی کردم و مدارک بین‌المللی نیز گرفتم. از خانواده شطرنج جدا نشده و تا زمانی که لازم باشد در فدراسیون خواهم ماند. البته مهم این است که مدیریت این فدراسیون به دانش و تجربیات من نیاز داشته باشد. من هم در بخش شطرنج دختران و هم در بخش شطرنج نابینایان مربیگری می‌کنم و در بازی‌های پاراآسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا سرپرست و مربی تیم شطرنج نابینایان در بخش زنان بودم.
مربیگری شطرنج نابینایان سخت‌تر بود یا شطرنج بازان سالم؟
در جاکارتا من هم مربی بودم و هم سرپرست تیم. قوانین زیاد تغییر کرده بود و این موجب شد تا در چند روز نخست با مشکل مواجه شویم اما در نهایت زنان و دختران ایرانی نتایج خوبی را کسب کردند که تاثیر زیادی در جایگاه ایران در جدول رده‌بندی مدالی داشت. همچنین در یکی از مسابقات سه سکوی رقابت‌ها به ایران اختصاص پیدا کرد که عکس پرچم ایران تا مدت ها سوژه شده بود و این یک افتخار بزرگ بود. در بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو هم در بخش سالم‌ها و هم در بخش نابینایان اعزام داریم و انتظار مدال از ورزشکاران زیاد است. من اکنون بر اردو تیم شطرنج دختران نظارت دارم و به دنبال آماده سازی آنان برای بازی‌های آسیایی هستیم. البته سرگیسیان مربی ارمنستانی و امیرضا پورمضانعلی نیز بر تمرینات نظارت دارند و به دنبال برطرف کردن ایراد ملی‌پوشان است.
چرا توسعه شطرنج زنان و مردان در ایران متوازن نیست؟
بله این یک واقعیت است و در جهان نیز اگر بالاترین ریتینگ زنان مورد بررسی قرار گیرد اختلاف زیادی با مگنوس کارلسن دارد. توسعه شطرنج در بخش مردان بیش از زنان است و این سرعت در بخش زنان دیده نمی‌شود. اما در ایران دختران مانند سارا خادم الشریعه و مبینا علی‌نسب توانستند نتایج خوبی را کسب کنند. ۲ مدال نقره مسابقات قهرمانی جهان روسیه و مدال مجموع طلا این مسابقات توسط خادم‌الشریعه نمونه این پیشرفت است. مبینا نیز نایب قهرمانی جوانان جهان را دارد. می‌شود به نخبگان ایرانی در این رشته امیدوار بود. البته باید برای توسعه شطرنج سرمایه‌گذاری بیشتری شود. چینی‌ها ۱۰ سال زودتر از ما شروع کردند و اکنون در بالاترین سطح قرار دارند. آنان تمام امکانات را در اختیار دختران قرار خواهند داد تا بدون دغدغه به کار خود ادامه دهند. برنامه آنان در سه سطح منطقه‌ای، آسیایی و جهانی است و در نهایت به آن خواهند رسید. البته سخت کوشی چینی‌ها نیز مزید بر علت است.
در سال‌های گذشته ایران میزبان شطرنج زنان جهان بودیم اما تجربه موفقی نبود. علت چه بود؟
این میزبانی در دوره ریاست مهرداد پهلوان‌زاده بود. ۶۰ شطرنج‌باز برتر دنیا در ایران حضور داشتند و با حجاب اسلامی در میز مسابقه بودند. میزبانی خوب بود اما پرداخت پاداش‌ها با مشکل مواجه شد. پرداخت این بدهی به خاطر برخی از شرایط طولانی شد. فیده از میزبانی حمایت می‌کند اما ما باید به دنبال میزبانی پرسود و درآمدزا باشیم. حضور بزرگان شطرنج در ایران می‌تواند به توسعه این رشته کمک کند و انگیزه برای دختران جوان ایرانی باشد. پیش از میزبانی باید بحث مالی و منابع پرداخت پاداش مشخص شود.
در زمان تعطیلات عید نوروز در اردو هم بودید؟
بله برخی مواقع در اردو یا مسابقه بودم و خاطراتی از آن نیز دارم اما اگر بخواهم بدترین خاطره خود را از عید نوروز بیان کنم باید بگویم که تعطیلات عید ۱۴۰۰ بدترین خاطره من بود، چون یک سری فشارها بر روی من بود و بی‌اخلاقی‌هایی شد. نوروز ۱۴۰۰ برای من فاجعه بود. امیدوارم عید امسال از بهترین تعطیلات برای من و تمام ایرانیان باشد. البته به این خاطرات تلخ باید مشکلات کرونایی را هم اضافه کنم که موجب شد تا شطرنج‌بازان مدتی از مسابقات حضوری دور باشند و در نهایت مسابقات مجازی طراحی شد که مشکلات خاص خود را داشت.
به نظر خانم پریدر شطرنج ورزش است یا بازی؟
شطرنج ترکیبی از ورزش و بازی است. شاید میزان فکر بیشتر از آمادگی جسمانی باشد اما بدون آمادگی جسمانی نمی‌شود در حدود هشت ساعت مسابقه را تحمل کرد. شاید در رشته‌ای مانند وزنه‌برداری آمادگی جسمانی بیش از فکر تاثیر داشته باشد اما باید این ۲ در کنار هم باشند. در شطرنج نیز فکر و آمادگی جسمانی مکمل هم هستند.
نظر شما