به گزارش روز یکشنبه ایرنا به نقل از شبکه اس تی وی نیوز اسکاتلند، «الکس کول هامیلتون» از وزرای اسکاتلندی در ادینبورگ خواست میزان تولید باد، جزر و مد و حتی انرژی خورشیدی را به حداکثر رسانند تا اسکاتلند به موتوری تبدیل شود که انرژی اروپای غربی را تامین کند.
وی تاکید کرد این روش نه تنها به کشورهای سراسر اروپا که خواستار کاهش وابستگی شان به نفت و گاز روسیه هستند، کمک می کند، بلکه به خانواده های آسیب دیده از بحران هزینه زندگی در اسکاتلند نیز یاری می رساند.
بسیاری از خانوارها قبلا شاهد افزایش قبوض انرژی بوده اند و حال این نگرانی وجود دارد که حمله روسیه به اوکراین باعث افزایش هزینه ها شود.
با این حال، کول هامیلتون گفت که اسکاتلند خوش اقبال است که به دلیل موقعیت مکانی و فراوانی منابع طبیعی، اتکا شدیدی به نفت و گاز وارداتی از روسیه ندارد، در حالی که همه متحدان اروپایی اسکاتلند از اقبال بالایی در این زمینه برخوردار نیستند.
وی افزود: ما به یک انقلاب صنعتی سبز نیاز داریم که انرژی تولیدی از باد، جزر و مد و حتی نیروی خورشیدی را به حداکثر رساند. هر چه بیشتر بتوان صادرت را افزایش داد، بیشتر می توانیم تقاضا برای نفت و گاز روسیه را کاهش دهیم.
اسکاتلند نیاز به نیروی کار ماهر و آموزش دیده برای این بخش دارد و کول هامیلتون به تازگی «نیکولا استورجن» وزیر اول اسکاتلند تاکید کرده است که چرا ظرفیت مشاغل اندک با قابلیت تجدیدپذیری باید با کارگران خارجی پر شود.
سخنگوی دولت اسکاتلند نیز گفت: اهمیت تسریع انتقال به منابع انرژی تجدیدپذیر از جمله هیدروژن، با اقدامات اخیر روسیه به شدت افت کرده است.
وی افزود: در اسکاتلند تقریبا ۱۰۰ درصد از تقاضای خالص برق از منابع تجدیدپذیر تامین می شود و ما بر کاهش تقاضای انرژی و تسریع گسترس انرژی های قابل تجدید متمرکز هستیم.
سخنگوی دولت اسکاتلند اضافه کرد: این کشور در میان ثروتمندترین پتانسیل های تولید انرژی تجدیدپذیر در سراسر اروپاست، اما در ارتباط با هزینه های انتقال به طور غیرمنصفانه جریمه می شود، امری که باعث بازداندگی مستقیم برای تولیدکنندگان و سرمایه گذاران است.
بحران اوکراین کشورهای قاره اروپا را به فکر انداخته است تا در سال ۲۰۲۲ نخستین زمستان بدون گاز روسیه را تجربه کنند. این عملیات بسیار سخت و پرهزینه ارزیابی شده است و به برنامه‌ریزی دقیق و مشارکت دولت‌ها در کنار صرفه‌جویی شهروندان قاره سبز نیاز دارد.
روسیه برای چند دهه گذشته بزرگترین تامین کننده گاز طبیعی اتحادیه اروپا بوده است و دو طرف از نیازمندی‌های یکدیگر سود کسب می‌کردند. با این وجود در دوره‌هایی اختلافات گازی میان روسیه، اوکراین و اروپا بالا می‌گرفت؛ تنش‌هایی در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ و پس از آن در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ میلادی رخ داد که مشکلاتی را برای قاره سبز در زمینه تامین انرژی شهروندان و صنایع آن بوجود آورد.
کشورهای اروپایی به دلایل گوناگون همیشه به دنبال کاهش وابستگی خود به واردات گاز طبیعی از روسیه بودند، اما دستیابی به این هدف بسیار سخت بوده است و روسیه کماکان حدود ۴۰ درصد از گاز مصرفی اتحادیه اروپا را تامین می‌کند.
نظر شما