مبارزه مشترک استرالیا و اندونزی با آلودگی پلاستیکی اقیانوس ها

به گزارش روز سه شنبه ایرنا از خبرگزاری «شینهوآنت»، سازمان علوم و تحقیقات صنعتی کشورهای مشترک المنافع (CSIRO)  استرالیا اعلام کرد به همراه دفتر امور خارجه و تجارت این کشور مرکز ابتکاری پلاستیک اندونزی را با سرمایه گذاری ۱.۳ میلیون دلار استرالیا پایه گذاری کرده است. 

این مرکز محققان، سرمایه گذاران و بخش های خصوصی و عمومی را کنار یکدیگر جمع می کند تا با همکاری یکدیگر راه حلی برای پسماند های پلاستیکی در آبراه های اندونزی پیدا کنند. 

«لری مارشال» مدیر اجرایی سازمان علوم و تحقیقات صنعتی کشورهای مشترک المنافع (CSIRO)  گفت: از طریق رویکردی مشارکتی، آلودگی پلاستیکی می تواند به منفعتی اقتصادی و محیط زیستی تبدیل شود.

وی در ادامه سخنانش افزود: «علم می تواند این چالش محیط زیستی را  با تغییر مسیر رفتاری مان به فرصتی اقتصادی و این که چگونه پلاستیک را تولید، مصرف و بازیافت کنیم، بدل کند . اما این کار به شراکت در تحقیقات، کسب و کارها، سرمایه گذاران، دولت و جامعه تا رسیدن به بهترین و واقعی ترین راه حل ها نیاز دارد. »

براساس گزارش برنامه محیط زیستی سازمان ملل متحد در حال حاضر نزدیک به ۷۵ تا ۱۹۹ میلیون تُن پلاستیک در اقیانوس های جهان وجود دارد. 

این در حالی است که سازمان علوم و تحقیقات صنعتی کشورهای مشترک المنافع تخمین می زند تنها ۵ تا ۱۰ میلیارد قطعه پلاستیکی در سواحل هند- اقیانوسیه است. 

«پنی ویلیامز» سفیر استرالیا در اندونزی به خبرنگاران گفت: « سلامت اقیانوس ها و آبراه هایمان  به رشد اقتصادی کشورهایمان مرتبط است. کشورهای استرالیا و اندونزی هر دو جزایری می باشند که از تاثیر آلودگی پلاستیکی مطلع و نگرانند. امیدواریم این ابتکار، شرکای دیگر بین المللی ما در منطقه  را ترغیب کند تا با کمک یکدیگر اقداماتی موثر در راستای این چالش انجام دهند.

هر ساله ۳ درصد از ضایعات پلاستیکی به اقیانوس ها می رسند. در سال ۲۰۱۰ این میزان به حدود ۸ میلیون تن پلاستیک رسید.

با این حال تولید پلاستیک همچنان روندی صعودی دارد. در سال ۲۰۱۹ میلادی ۳۶۸ میلیون تن پلاستیک جدید یا همان پلاستیک ویرجین (نو) ساخته شد. تا سال ۲۰۵۰ تولید پلاستیک جدید از سوخت های فسیلی می تواند ۱۰ تا ۱۳ درصد از بودجه کربن در جهان را مصرف کند. این در حالیست است که طبق توافق پاریس تعیین این بودجه به منظور تضمین این مساله بوده که حرارت زمین از ۱.۵ درجه بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن بالاتر نرود.

پیش تر توقف تولید پلاستیک ویرجین یا نو تا سال ۲۰۴۰، پاکسازی اقتصاد از مواد پلاستیکی، نابودی حجم قابل توجهی از آلودگی پلاستیکی، آغاز پاکسازی زباله های پلاستیکی در سراسر جهان به عنوان بخشی از یک توافق جهانی پیشنهاد شده است.