به گزارش ایرنا، کسب مدال نقره پارالمپیک توکیو توسط منصور پورمیرزایی موجب شد تا برخی از کارشناسان اعلام کنند که برای پس گرفتن سکوی این وزن چند سال زمان نیاز باشد اما در کمتر از ۲ ماه از پارالمپیک اتفاقی رخ داد که موجب شد ایران دوباره به سکوی نخست این وزن برسد. در مسابقات جهانی گرجستان احمد امین‌زاده به مدال طلا رسید و مهدی صیادی نیز نشان نقره را برای ایران به ارمغان آورد.
امین‌زاده در گرجستان با مهار ۲۵۵ کیلوگرم به این عنوان رسید و مهدی صیادی نیز با ۲۴۷ کیلوگرم نقره کسب کرد. کسب این ۲ مدال در حالی بود که جمیل الشبلی ورزشکار اردنی با مهار ۲۴۱ کیلوگرم به مدال طلا پارالمپیک در این دسته رسید. در آن مسابقه منصور پورمیرزایی نیز ۲۴۱ کیلوگرم را مهار کرد اما به خاطر اختلاف وزن به عنوان نقره رسید.
مهار وزنه ۲۵۵ کیلوگرمی پایان کار امین‌زاده در سال ۱۴۰۰ نبود بلکه وی در مسابقات قهرمانی کشور (جام زنده‌یاد سیامند رحمان) با مهار وزنه ۲۶۳ کیلوگرمی نه تنها به عنوان قهرمانی بلکه برای تمام مدعیان جهان خط و نشان کشید.
امین‌زاده در گفت‌وگو با ایرنا با اشاره به این قدرتنمایی گفت: سال ۱۴۰۰ برای من سال رویایی بود و توانستم با مهار وزنه‌های ۲۵۵ و ۲۶۳ کیلوگرم دوستداران پاراوزنه‌برداری را امیدوار به کسب مدال طلا المپیک و بازی‌های آسیایی کنم. من اکنون ۳۱ سال دارم و به دنبال آن هستم تا در چند پارالمپیک حضور داشته باشم. بدنم آماده است و زمان خداحافظی‌ام مشخص نیست.
دارنده مدال طلا مسابقات جهانی گرجستان افزود: ایران در دسته فوق سنگین پاراوزنه‌برداری همیشه مدعی شماره یک بود و در چند دوره گذشته مدال طلا این وزن به ایران تعلق داشت. کاظم رجبی، مرحوم سیامند رحمان و منصور پورمیرزایی اسطوره‌های این رشته در ایران به شمار می‌روند. قدرتنمایی سیامند رحمان در ایران و جهان و حضور منصور پورمیرزایی در این دسته موجب شده بود تا من کمتر دیده شوم. با حضور سیامند در فوق سنگین رقابت معنی نداشت زیرا وی در این رشته یک نابغه تکرار نشدنی است. البته برای جبران آن سال‌ها انگیزه لازم را دارم و بدون شک به دنبال کسب مدال پارالمپیک و پاراآسیایی هستم.
امین‌زاده که چندین عنوان قهرمانی را در کارنامه دارد عنوان کرد: ۲۶۳ سقف رکورد من نیست بلکه به دنبال ارتقا وزنه‌ها هستم. همه انتظار دارند که به ۳۰۰ کیلوگرم برسم اما کار راحتی نیست و نیاز به تلاش زیادی دارد. همچنین رقیبان خوبی دارم مهدی صیادی نیز خود یک مدعی به شمار می‌رود. او در گرجستان ۲۴۷ کیلوگرم را مهار کرد که ۶ کیلوگرم بیشتر از رکورد قهرمان پارالمپیک توکیو بود. آرزو هر ورزشکار حضور در پارالمپیک است و من نیز تمام گزینشی‌ها را خواهم گذراند تا در صورت موفقیت بتوانم در پاریس ۲۰۲۴ حضور داشته باشم. تمام تلاشم این است که مانند بزرگان این رشته برای نام ایران افتخارآفرینی کنم و این تمام رویای من است.
ملی‌پوش دسته فوق سنگین پاراوزنه‌برداری با بیان اینکه شغل ثابتی ندارد گفت: فوق دیپلم مکانیک دارم و به کار کشاورزی مشغولم و با کمک خانواده نیز زندگی قهرمانی را خواهم گذراند. تمام سختی‌های مسیر را تحمل خواهم کرد تا بتوانم به رویای خود که مدال پارالمپیک است برسم. کار راحتی نیست اما با پشتکار به آن خواهم رسید. برخی می گویند که سن بالایی دارم اما ورزشکار مصری با ۴۷ سال سن در توکیو به مدال پاراوزنه‌برداری رسید. منصور پومیرزایی نیز از اسطوره‌های ایران در این رشته نقره المپیک را در ۴۰ سالگی ضرب کرد.
جانشین سیامند رحمان در دسته فوق سنگین در زمینه رکورد شکنی در سطح جهان و المپیک نیز افزود: رسیدن به رکوردی که سیامند بر جای گذاشت کار هر ورزشکاری نیست اما همه تلاش دارند تا رکورد شکنی کنند من نیز تلاش خود را خواهم کرد تا شاید بتوانم این رکورد را به نام ایران جابجا کنم. نام سیامند در تاریخ این رشته ماندگار شده و این تنها به خاطر رکورد نبود بلکه اخلاق و منش سیامند نیز دلیلی برای این مهم بود.
نظر شما