محمد کوشافر، روز جمعه در گفت و گو با ایرنا؛ افزود: رودخانه زاینده رود و گاوخونی هر دو بخشی از یک سیستم هستند که بسیاری از ویژگی های ایران مرکزی تحت تاثیر آن به تعادل رسیده است، بنابراین هرگونه تغییر غیر معمول در آنها باعث ناپایداری می شود، همانطور که مدتی است شاهد این وضعیت هستیم.
وی با بیان اینکه با خشک شدن زاینده رود و تالاب گاوخونی مجموعه ای از سیستم ها از تعادل و پایداری خارج شده اند، افزود: بخشی از خسارت های ناشی از این فرایندها به هیچ وجه برگشت پذیر و قابل جبران نخواهد بود.
کوشافر افزود: برهم خوردن شبکه های اجتماعی، تنگنای معاش کشاورزان، انتشار ریزگردهای سمی و گرد و غبار در مراکز تراکم جمعیت، فرونشست و آسیب به زیر ساختها، منازل مسکونی مردم و تخریب آثار تاریخی و میراث فرهنگی بخشی از این پیامدها است.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان، افزود: آسیب به محیط زیست، از بین رفتن زیستمندان و جانواران و در خطر بودن پوشش گیاهی و جنگل های تالابی از دیگر خسارت های مشهود است.
وی هشدار داد: باید توجه کرد که این خسارت ها فقط مختص ساکنان یا محیط زیست اصفهان نیست بلکه مناطق بسیاری را تحت شعاع خود قرار می دهد.
کوشافر تصریح کرد: متاسفانه خواسته یا ناخواسته تالاب بین المللی گاوخونی از معادلات آبی کشور خارج شده و پس از آن زاینده رود نیز به همین سرنوشت مبتلا شده است.
وی با تصریح بر ضرورت استفاده از ظرفیت های قانونی برای خروج از بحران، افزود: یکی از ظرفیت های قانونی احیای زاینده رودو تالاب گاوخونی کارگروه سازگاری با کم آبی استان است.
رییس مرکز تحقیقات آب دانشگاه آزاد اصفهان؛ ادامه داد: در اصلاحیه تصویب نامه هیات دولت در امسال، تاکید بر تامین نیاز آبی تالاب ها به متن تصویب نامه قبلی اضافه شده که ظرفیت خوبی است.
کوشافر اضافه کرد: بر همین اساس انتظار است این کارگروه و هر مرجع صاحب صلاحیت دیگر در سطح ملی و استانی جلسات ویژه احیای گاوخونی را تشکیل دهد و با دعوت از متخصصان مربوطه، دانشگاهیان و فعالان محیط زیست و به دور ازحواشی و چند دستگی ها این مهم را در دستور کار قرار دهد.
این پژوهشگر حوزه آب؛ افزود: برای احیای زاینده رود تاکنون راهکار های مختلفی بیان شده و در این میان اراده ی احیا گام اول است ولی در جایگاه خود قرار ندارد.
وی تامین حقابه قانونی کشاورزان و محیط زیست را ضروری دانست و افزود: کنترل برداشتها و توقف توسعه مبتنی بر آب در هر نقطه از حوضه زاینده رود در این میان بسیار حائز اهمیت است.
کوشافر افزود: در شرایط فعلی و با توجه به بارش های مطلوب، می توان دیدگاه جامع تری برای جاری بودن رودخانه و احیای تالاب گاوخونی داشت .
خشکی زاینده رود، حیات تالاب بین المللی گاوخونی اصفهان در ۱۶۷ کیلومتری جنوب شرق اصفهان را نیز تحت شعاع قرار داده بطوریکه این بهشت فرح‌بخش که زمانی مکانی برای زمستان گذرانی و زادآوری پرندگان مهاجر و سایر جانوران بود اکنون در حال تبدیل شدن به کانون گرد و غبار و ریزگردهای سمی است.
زاینده رود بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی بویژه زرد کوه سرچشمه گرفته و در فلات مرکزی ایران به سمت شرق پیش می رود و به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می ریزد.
نظر شما