به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه اطلاع‌رسانی اسپیس، مائوشن ژیانگ و هانس والتر رکس از موسسه ماکس پلانک ستاره هایی را در مرحله زیرغولی بررسی کردند، ستاره ها در این مرحله با استفاده از هیدروژن موجود در مرکز خود بزرگ تر و سردتر می‌شوند. نور و دمای یک ستاره در این مرحله سن آن را نشان می‌دهد.
ستاره ها تنها چند میلیون سال در مرحله زیرغولی هستند؛ بنابراین تحقیقی گسترده روی ستاره ها برای این مطالعه باید انجام می شد. مطالعه روی ۲۵ هزار ستاره نشان داد آنها بین ۱۳ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تا ۱۵ میلیارد سال سن دارند. یافته‌های این مطالعه سپس با مطالعات پیشین در مورد تحولات راه شیری مقایسه شد. بسیاری از منجم ها عقیده داشتند که هاله راه شیری پیش از دیسک راه شیری به وجود آمده است.
زمین در یکی از بازوهای مارپیچی کهشکان راه شیری واقع شده است. کهکشان دو دیسک دارد؛ یک دیسک ضخیم محتوی ستاره‌های جوان‌تر شامل خورشید و دیسک دیگر شامل ستاره‌های قدیمی است که بیشتر در بازوی مارپیچی ادامه می‌یابد.
اما یافته‌های مطالعه جدید نشان داد که دیسک راه شیری احتمالا اولین ساختاری است که در کهکشان پدید آمده است که ۱۳ میلیارد سال قبل آغاز شده و تنها ۸۰۰ میلیون سال بعد از آغاز جهان پدید آمده است.
دیسک داخلی راه شیری ۲ میلیارد سال بعد از آن تشکیل شده است. محققان این مطالعه می‌گویند این اطلاعات نه‌تنها سن کهکشان را نشان می‌دهد بلکه در فهم چگونگی تشکیل دیگر کهکشان ها هم کمک می کند.
گزارش کاملی از این مطالعه در نشریه نیچر منتشر شده است.
نظر شما