زهرا حیدری در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا افزود: امروزه سطح توقع جوانان برای تشکیل زندگی مشترک و دشواریهای اقتصادی، برخی عوامل موثر بر ازدواج مانند فاصله سنی زوجین را تحت تاثیر قرار داده است.
وی ادامه داد: تغییر سبک ازدواج هم سبب شده تا اختلاف سنی مانند دهههای گذشته یک عامل اساسی در تعیین ازدواج موفق، موثر تلقی نشود. اکنون ازدواجهایی با اختلاف سنی ۱۵ تا ۲۰ سال موفق بوده و برخی ازدواجها با وجود فاصلههای سنی متعارف (مثلا چهار سال) با شکست روبهرو شده است.
۳ تا ۴ سال بهترین میزان اختلاف سنی برای ازدواج است
حیدری خاطرنشان کرد: به طور کل، براساس نظر مشاوران و روانشناسان سه تا چهار سال، بهترین فاصله سنی دختر و پسر برای ازدواج است.
وی توضیح داد: بلوغ دختران سه تا چهار سال زودتر از پسران اتفاق میافتد بنابراین رشد و بلوغ فکری، ذهنی دختران نیز زودتر از پسران رخ داده و بر این اساس، چهار سال اختلاف سنی برای ازدواج نیز درنظر گرفته میشود.
بهترین سن ازدواج از دیدگاه روانشناسان
حیدری ادامه داد: بهترین سن ازدواج برای مردان و زنان عمدتا ۲۵ تا ۳۰ سال مطرح میشود. (دختر ۲۵ و پسر ۳۰ سال) اما اکنون باتوجه به دشواریهای اقتصادی برخی از گروهها، توان تشکیل زندگی مشترک در این دوره را نداشته و بر این اساس، گفته میشود مولفههای ازدواج مانند اختلافات سنی تحت تاثیر تحولات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی قرار گرفته است.
وی افزود: به عنوان مثال، یک دختر ۲۵ ساله از یک پسر ۳۰ ساله، برای تشکیل زندگی مشترک انتظار حمایتهای عاطفی، اقتصادی، منبع درآمد، اشتغال و مسکن دارد اما در شرایط امروز ممکن است یک مرد ۳۰ ساله توان رفع همه این انتظارات را ناشته باشد بنابراین برخی معیارهای ازدواج تغییر کرده است.
مانع ازدواج جوانان؛ تجملگرایی یا مشکلات اقتصادی؟
حیدری در پاسخ به این پرسش که «مانع ازدواج جوانان؛ تجملگرایی یا مشکلات اقتصادی است» گفت: تفکرات آدمی متفاوت است و نباید علل مسائل اجتماعی را به همه گروهها تعمیم داد. اکنون برخی خواستههای متعارف هم باتوجه به قیمتها و مشکلات اقتصادی، تجملگرایی خوانده میشود.
عضو کمیته آموزش مراکز مشاوره ازدواج و خانواده وزارت ورزش و جوانان افزود: به طور کل، تاثیر اختلاف سنی زن و شوهر، تجملگرایی و سطح انتظارات باید در کنار همه شرایط موجود بررسی شده و نتایج موارد به کل جامعه بسط داده نشود.
وی تاکید کرد: ملاکهای ازدواج هم اعم از بلوغ فکری، ذهنی، معیشتی، اقتصادی دختر و پسر باید بررسی و سپس نتیجهگیری شود همچنین از نظرات شخصی نیز باید پرهیز شده و صرفا براساس دادهها و اطلاعات دریافتی طرفین تصمیمگیری شود.
حیدری ادامه داد: افزایش سطح رفاه و آرامش، توسعه اشتغال و نقش حمایتی خانواده هم نقشی اساسی در کاهش و پیشگیری از طلاق ایفا میکند.
خانوادهها نقش مشاور ایفا نکنند
وی توضیح داد: والدین برای حمایت فرزندان باید زوجین جوان را هدایت و راهنمایی کنند؛ این هدایت و راهنمایی نباید منجر به دخالت شده و پدر و مادر، نقش مشاور و روانشناس را ایفا کنند بلکه باید اجازه دهند که فرزندان با ورود به زندگی مشترک خود تصمیمگیرنده باشند.
حیدری تاکید کرد: جوانان نیز باید آگاهانه اقدام به انتخاب همسر کرده و همه مولفههای موثر بر زندگی مشترک را بررسی کنند. پس از ازدواج و ورود به زندگی مشترک نیز از تنشهای معمول زندگی با گذشت عبور کنند. تفکر صحیح را بر زندگی غالب کرده و از عیوب یکدیگر چشمپوشی کنند.
وی اضافه کرد: در انجام وظایف و مسئولیتهای اجتماعی، نگهداری از فرزندان و همه امور زندگی همکاری داشته باشند. درآمدهای اقتصادی حاصل از اشتغال را در راستای زندگی مشترک هزینه کرده و اجازه ندهند که دشواریهای اقتصادی بر دوش یکی از طرفین سنگینی کند.
این رواندرمانگر یادآور شد: زوجین پس از ازدواج و ورود به زندگی مشترک از رشد و شکوفایی خود غافل نشوند. فاصلههای تحصیلی را کاهش داده و از این طریق به حفظ تعادل کمک کنند.
وی با اشاره به اهمیت مشاورههای پیش از ازدواج اظهارداشت: مشاوره پیش ازدواج مانند آزمایش خون در جامعه باید اجباری باشد. این اقدام یکی از راهکارهای موثر در پیشگیری و کاهش طلاق است.مشاوره پیش از ازدواج مانند آزمایش خون در جامعه باید اجباری باشد؛ این اقدام یکی از راهکارهای موثر در پیشگیری و کاهش طلاق است
حیدری توضیح داد: در راستای این جلسات مشاوره گاه برخی مولفههای موثر در ازدواج مطرح میشود که مورد توجه زوجین قرار نگرفته بوده است. بر این اساس، دختر و پسر به چالش کشیده شده و موظف به حل مساله و ارائه خروجی در این زمینه خواهند بود. این امر در شناخت و اتخاذ تصمیمات صحیح موثر است.
وی افزود: گاه زوجین صرفا با هدف کسب تایید از روانشناس به این مراکز مشاوره مراجعه کرده و به دلیل هزینههای مشاوره درصدد بررسی استانداردهای ازدواج و مشورت با مشاوران نبوده و در این جلسات متوجه برخی از مسائل مهم میشوند بنابراین اجبار و الزام در زمینه مشاوره میتواند در انتخاب آگاهانه زوجین و کاهش و پیشگیری از طلاق نقش شایانی ایفا کند.
عضو کمیته آموزش مراکز مشاوره ازدواج و خانواده وزارت ورزش و جوانان با اشاره به برخی روانشناسنماها نیز یادآور شد: زوجین در انتخاب روانشناسان و مشاوران دقتنظر داشته باشند. گاه شماری از روانشناسنماها با برخی نظرات غیرکارشناسانه یک زندگی را به بنبست میکشانند.
حیدری تاکید کرد: مشاوران نیز در تصمیم نهایی زوجین دخالت نکرده و قضاوت نداشته باشند. صرفا نقش راهنما و مشاور را ایفا کنند و در راستای راهنمایی گام بردارند.
نظر شما