پیامبر اکرم (ص) در شانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان اینگونه دعا کردند «اَللّهُمَّ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوَافَقَةِ الْأَبْرَارِ وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مُرَافَقَةَ الْأَشْرَارِ وَ آوِنِی فِیهِ بِرَحْمَتِک إِلَی دار الْقَرَارِ بِإِلَهِیتِک یا إِلَهَ الْعَالَمِینَ» خدایا مرا در این ماه به همراهی و همسویی با نیکان توفیق ده و از هم نشینی با بدان دور بدار و به حق رحمتت به خانه آرامش جایم ده، به خدایی خودت ای معبـود جهانیان.
حجتالاسلام علیرضا شاه فضل قمصری استاد معارف دانشگاه علوم پزشکی کاشان به خبرنگار معارف ایرنا گفت: در دعای روز شانزدهم از خدا میخواهیم به ما کمک کند تا بتوانیم با انسانهای نیک رفتار همراه و همگام شویم و به مخالفت با آنها برنخیزیم. گاهی انسان نمیتواند رفتارهایش را در حد انسانهای عالی مقام تنظیم کند اما اینکه با آنها همراهی نماید و به آنها کمک کند، خود توفیق بزرگی است.
وی افزود: از آیات و روایات استفاده میشود اگر انسان در کارهای نیک به دیگران کمک کند، هر چند آن کمک کم باشد، در ثواب رفتار نیک آنها شریک خواهد بود. امید است که با همراهی کردن انسانهای نیک رفتار کم کم به آنها بپیوندیم و بتوانیم مانند آنها بشویم. اصولا همراهی با نیکان یکی از مقدمات نیکو شدن است. اینکه انسان در حد توان خودش کار نیک انجام دهد، این پیغام را دارد که فرد آمادگی دارد به مراتب بالاتر صعود کند.
این حافظ قرآن ادامه داد: ماه رمضان ماهی است که روزهداران عوام، همراه با روزهداران خواص و خواص الخواص روزه میگیرند و در این رفتار دینی با آنها شباهت پیدا میکنند. فرد روزهدار پس از یک ماه روزهداری احساس میکند که میتواند بهتر از آنچه که هست، باشد و این نگاه مقدمهای است برای اینکه دیگر رفتارهای خود را اصلاح کند و کارهای نیکوی بزرگتری را انجام دهد.
وی افزود: در فراز دیگر از خدا می خواهیم به ما کمک کند تا از انسان های شرور و بدرفتار دوری کنیم. شعاع رفتاری انسانهای بدرفتار میتواند اطرافیان را گرفتار عواقب سوء رفتار آنها کند. به همین دلیل لازم است انسان از این افراد دوری گزیند و از رفاقت و همراهی رفتار آنها اجتناب کند. دوستی با انسانهای بد به مرور انسان را به سمت آنها میکشاند و اگر خدای نکرده در کارهای آنها شراکت داشته باشیم ولو اینکه مشارکت ما اندک باشد و اصطلاحا مباشرتا نباشد، باز هم در گناه آنها شراکت خواهیم داشت و عواقب دنیایی و آخرتی رفتار آنها، ما را نیز گرفتار می کند. ماه رمضان بهترین فرصت برای دور شدن از این گونه افراد است و یک ماه دوری از این افراد و رفتارهای آنها میتواند مقدمه خوبی برای ترک آنها و جدا شدن از رفتار ایشان باشد.
برخی نیز همراهی با نیکان و پرهیز از بدکاران را مقدمه ای برای رسیدن به امنیت در جامعه می دانند. حجت الاسلام حسن عامری استاد حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم (ع) گفت: در دعای روز شانزدهم دو رکن اساسی برای رسیدن به امنیت در جامعه بشری آمده است که یکی همگامی و همدلی و همراهی با نیکان و دوم دوری و پرهیز از همراهی اشرار و افراد بدکار است و نگاهی به حوادث جهان به ویژه در سال های اخیر به خوبی این مرزبندی را مشخص کرده است. شیوع ویروس کرونا در جهان حادثه تلخ و ناگواری بود که بسیاری از خانواده ها را عزادار کرد و رنج و بیماری و مشکلات اقتصادی را برای مردم به همراه داشت ولی همین گرفتاری صفوف مردم را جدا می کند که آن هم در نتیجه عملکرد آنان است که در دعای روز هفدهم ماه مبارک رمضان مطرح می شود.
وی ادامه داد: در این مساله می بینیم که یک صف را نیکان تشکیل دادند و صف دیگر مربوط به اشرار بود. یعنی پس از شیوع ویروس کرونا بسیاری از افراد در جهان به دنبال سوء استفاده بودند تا با احتکار داروها و لوازم بهداشتی مردم را در رنج و مصیبت قرار دهند و جنایت های بسیاری در جهان رخ داد، به گونه ای که بر اساس برخی گزارش ها از کشورهای غربی در ابتدای مراجعه بیماران به بیمارستان حساب بانکی آنان دیده می شود که آیا به اندازه کافی پول برای درمان دارند یا نه و در مرحله بعد به سن بیمار توجه می کنند که آیا ارزش اقتصادی اقتضای کمک به بیمار را دارد یا نه و از طرف دیگر با مسائلی مانند دزدی ماسک ها بلاهایی را بر سر مردم می آوردند.
عامری افزود: با این وضعیت می بینیم کمک مومنانه در جبهه نیکان شکل گرفت و جنب و جوشی در مردم بوجود آورد، به گونه ای که برخی خانواده های نیازمند برای کمک به دیگران پیشقدم شدند و برخی جوانان حتی از سلامتی خود گذشتند و در بیمارستان ها و مکان های عمومی برای زدودن ویروس تلاش کردند. بنابراین در همه دنیا اینگونه است که گروهی جزو ابرار و برخی در صف اشرار قرار می گیرند.
وی این موضوع را تفسیر عبارت کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا دانست و گفت: مساله حق و باطل همیشه مطرح بوده است و پیامبر در روز شانزدهم ماه رمضان از خدا می خواهد که همراه با ابرار شود و از افراد شرور که برای دیگران بدی می خواهند و گرفتاری ایجاد می کنند، دوری کند و اگر این دو اتفاق بیافتد و دعای روز هفدهم محقق شود، آنگاه خدا انسان را در پناه رحمت خود در دارالقرار قرار می دهد. شاید برخی بگویند دارالقرار همان بهشت برین باشد که قطعا اینگونه است ولی اگر انسان با ابرار همراهی کند و از اشرار دوری کند، دنیایی مانند بهشت خواهد داشت که البته این کار و همه سرنوشت بشریت به دست خداست.
نظر شما