قصه پرغصه معتادان متجاهر/دردی بی‌پایان و رنجی همیشگی

به گزارش خبرنگار ایرنا، معتادان متجاهر یا کارتن خواب هم قصه‌های تلخی برای خود دارند، روزهایی بسیار سخت که شاید هیچگاه دوست نداشتند آن را تجربه کنند، اما چه باید کرد که خودشان اینگونه زندگی شان را رقم زدند و دردهای بی‌پایانی دارند.

پارک هرندی را همه با وجود معتادان متجاهری می‌شناسیم که یک روز رنگ و بوی پارک ندارد و چنان معتادان آن را تسخیر کرده‌اند که گویا مکانی برای نگهداری آنهاست و روزی هم با حضور پلیس این افراد جمع‌آوری می‌شوند و دیگری خبری از حضور معتادان نیست.

گویا پرسه‌زنی معتادان متجاهر در مناطق جنوبی پایتخت تمامی ندارد، حال و روز آنها، وضعیت زندگی کردن، پوشش نامناسب، قیافه‌های خمار و نشئه، نوع نگاهی که به مردم دارند، همه قصه‌هایی را بیان می‌کند که امروز و دیروز به این دردها گرفتار نشده‌اند شاید سال‌هاست که این رنج و درد را با خود به همراه دارند.

وجود معتادان متجاهردر محله‌های هرندی  شاید هم برای خودشان که سرپناهی را برای زندگی ندارند وجهه درستی ندارد و هم برای امنیت شهروندان مشکل ساز است، این مشکلات معتادان که در میان آنها زن، مرد و حتی کودکان هم مشاهده می‌شود رنگ زندگی مردم این محله را هم تغییر داده است.

گویا رنگ سیاه و خاکستری بر زندگی آنها پاشیده شده است و رنگ محله‌های اطراف نیز این رنگ را با خود به یدک می‌کشد، آنها دردی بی‌پایان و رنجی همیشگی دارند که این دردها و رنج‌ها را نیز به مردم محلات منتقل می‌کنندچون هرچه باشد انسانیم و دیدن وضعیت آنها ما را بسیار ناراحت و رنجور می‌کند.

وجود معتادان به صورت خانوادگی در پارک‌ها

شهروندی که سال‌های سال است در محله شوش این روزها و شب‌های معتادان را نظاره‌گر است، می‌گوید: این افراد معتاد به دلیل نداشتن سرپناه مناسب در گرما و سرما در کوچه پس کوچه‌های شهر زندگی‌ می‌کنند و وجود آنها وضعیت محله را نامناسب جلوه می‌دهد.

وی معتقد است: درست است که شهرداری و نیروی انتظامی شهر برای جمع‌آوری معتادان اقدام می‌کنند، اما چون تعداد معتادان زیاد است، شاید جمع‌آوری کامل آنها ممکن نباشد، اگرچه یکی از مشکلات اکنون، وجود معتادان متجاهر به صورت خانوادگی در پارک هاست که شاید کشیدن موادمخدر در این فضا برای فرزندان ما هم درست نباشد چون زمینه بدآموزی دارد.

اما شاید شنیدن صحبت برخی از افراد معتاد نیز شنیدنی باشد چون آنها به دنبال سرپناه و جای مناسب نیستند بلکه نظر آنها تامین خوراک و موادمخدر است.

گره خوردن زنده ماندنم به کشیدن مواد

یکی از افراد معتاد که حدود پنج سالی است گرفتار موادمخدر شده در این باره می گوید: چندین بار نیروی انتظامی و شهرداری مرا به مراکز ترک اعتیاد برده اما نتوانستم از این بیماری خارج شوم و اکنون دیگر به جز کشیدن مواد کاری نمی توانم انجام دهد، انگار زنده موندنم به کشیدن مواد گره خورده است.

وی ادامه داد: دیگر از مسئولان سرپناه  نمی خواهم، چند سالی است که در پارک و خیابان های محله هرندی در حال زندگی هستم، درد من نداشتن موادمخدر است، تامین نان درد من نیست چند سالی است که از شهرستان به تهران آمدم و بدور از خانواده و در شرایط سخت در حال گذران زندگی هستم، در زمستان ها چند شب که خیلی سرد باشد به مراکز شهرداری می روم اما اغلب در پارک و خیابان ها زندگی می کنم.

این فرد معتاد که دیگر امیدی به بازگشت به زندگی عادی را ندارد، اینگونه می گوید: داستان زندگی همیشگی من با اعتیاد زمانی شروع شد که همسرم طلاق گرفت و تنها دخترم که این جمله را گفت برای همیشه نابود شدم، «تو دیگر بابای من نیستی»، حال با این شرایط چه امیدی برای زنده ماندن و زندگی کردن عادی داشته باشم، نمی دانم که تنها فرزندم کجا و چگونه زندگی می کند، تمام زندگیم به خماری و موادکشیدن سپری می شود.

در گوشه ای از پارک هرندی کودکی مقابل چند فرد معتاد در حال بازی کردن است و به یک باره به این افراد خیره می شوم، پدر فردی معتاد است و با پرخاشگری هر چه تمام تر می گوید: نازنین برو آب بیار، اینقدر اعصابمو خورد نکن و حرف‌هایی دیگر که شاید برای ما خیلی خوشایند نباشد.

وقتی به وضعیت این افراد که به صورت خانوادگی گرفتار مواد مخدر شده اند می نگرم غمی بزرگ در وجودم شکل می گیرد و این سوال پیش می آید که چرا باید این خانواده در چنین شرایطی زندگی کند.

هنگامی که کودک در گوشه ای از پارک در حال بازی کردن است، چند کلمه ای سوال می پرسم که وقتی راز زندگیش را بیان می کند این بار نیز دلم غمگین و غمگین تر می شود چون می گوید: من اصلا مدرسه نرفتم و حتی رنگ کتاب و کلاس درس را ندیدم، پدر و مادرم معتاد شدند و مدتی در روستای محل زندگی می کردیم اما مدتی است که به تهران آمدیم و شب ها را در پارک ها سپری می کنیم.

دردهایی که این افراد معتاد دارند برای همه ما شاید آشنا نباشد اما تا حدودی با گذر از کوچه و خیابان های محلات شوش، مولوی و هرندی می توان این دردها را مشاهده کرد که مهمترین موضوع در این زمینه این مساله است که چه کاری باید برای این افراد انجام داد.

ظرفیت نگهداری معتادان متجاهر در تهران باید به ۲۰ تا ۲۵ هزار نفر برسد

دبیرکل ستاد مبارزه با موادمخدر نیز اخیرا اظهار داشت: براساس برآوردهای صورت گرفته در کل کشور حدود ۷۰ هزار معتاد متجاهر وجود دارد اما هویت برخی از این افراد ناشناخته بوده و ممکن است اثرانگشت نداشته باشند.

اسکندر مومنی تصریح کرد:  برای درمان همه معتادان مشکلی نداریم تا سال ۹۷ حدود چهار هزار ظرفیت در تهران داشتیم اما اکنون ۱۶ هزار نفر در تهران نگهداری می شود و این آمار چهار برابر شده است و با یک کار جهادی اقدام خوب سپاه، نیروی انتظامی و سازمان زندانها ۱۶ هزار معتاد در این استان درمان و نگهداری می شوند.

وی ادامه داد: اما برای تهران ظرفیت نگهداری معتادان متجاهر باید به ۲۰ تا ۲۵ هزار نفر برسد که شهرداری ۵ هزار ظرفیت را تقبل کرده و قول داده ظرف چند ماه راه اندازی کند، اهتمام خوبی دارد و شروع شده است که البته چند اقدام دیگر در دست انجام است که امیدواریم در تهران تا پایان سال مشکلی نخواهیم داشت.

در چرخه بازپروری معتادان دچار مشکل جدی هستیم

همچنین رییس پلیس پایتخت نیز در این باره گفت: این مناطق خاستگاه اصلی تجمع معتادان متجاهر وهمچنین خرده فروشان مواد مخدر است و در بررسی صورت گرفته در سطح پایتخت بین ۲۰ تا ۲۲ هزار معتاد متجاهر و همچنین ۶ تا ۷ هزار خرده  فروش مواد مخدر وجود دارد که محل تجمع بیشتر این افراد در مناطق شوش مولوی و هرندی است که موجب آزردگی شهروندان و ساکنان این مناطق شده است.

سردار حسین رحیمی معتقد است: همراهی و هم افزایی سایر سازمان ها و دستگاه ها برای ساماندهی معتادان متجاهر لازم و ضروری است چون در حال حاضر به طور میانگین حدود ۸ تا ۱۰ هزار نفر معتاد متجاهر در سطح شهر وجود دارند که فضای کافی برای نگهداری این افراد وجود ندارد.

وی با انتقاد از فرآیند بازپروری معتادان و اینکه باید در این مساله به طور جدی  بازنگری شود اضافه کرد: به طور معمول در راستای انجام ماموریت های محوله همواره پلیس مبارزه با مواد مخدر و پلیس پیشگیری این فرماندهی در خصوص جمع آوری معتادان متجاهر اقدامات لازم و بایسته را انجام می دهند.

سردار رحیمی ادامه داد: در این مساله معتادان متجاهر  پس از جمع‌آوری تحویل کمپ های بازپروری معتادان می‌شوند که پس از چند ماه بدون انجام فرایند صحیح و مناسب ترک اعتیاد دوباره به چرخه معتادان برمی گردند که لازم است در این زمینه اقدامات لازم و صحیح بازپروری انجام شود.

وی با تاکید بر اینکه پلیس پایتخت با قدرت پای کار آمده است و سال ۹۷ به صورت ویژه در راستای جمع آوری معتادان متجاهر و همچنین پاکسازی مناطق شوش مولوی و هرندی  از لوث معتادان متجاهر به میدان آمده است، گفت: در جلسه ای که با حضور نمایندگان دستگاه قضایی شهرداری شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر و دیگر مسئولان مربوطه تشکیل شد  هماهنگی لازم در خصوص  ساماندهی و جمع آوری معتادان متجاهر به عمل آمد.

رییس پلیس پایتخت با اشاره به اینکه در طول این مدت بیش از ۷۰ هزار معتاد متجاهر توسط پلیس پایتخت جمع آوری و تحویل مراکز ترک اعتیاد شده است، تاکید کرد: جمع آوری این تعداد از معتادان بیانگر این است که در چرخه بازپروری معتادان دچار مشکل جدی هستیم و در این پروسه مشکلات جدی وجود دارد در نتیجه منتج به نتیجه مطلوب نمی شود.

وی خاطرنشان کرد: جمع آوری ۷۰ هزار معتاد متجاهر در حقیقت یعنی اینکه در طول این مدت بارها برخی از این معتادان توسط پلیس جمع آوری وتحویل مراکز بازپروری شده‌اند و در این مراکز پس از گذشت چند ماه و بدون اینکه فرایند ترک اعتیاد آنها به درستی انجام شود به شرایط قبلی برگشته اند.

 سردار رحیمی با اشاره به اینکه در بحث معتادان دارای زخم باز و همچنین مردانی که دارای بیماری های واگیردار و مزمن هستند و درباره معتادی که دارای کبر و یا صغر سنی هستند با مشکلات جدی روبرو هستیم، اظهار داشت: لازم است به طور جدی در خصوص ظرفیت‌سازی برای جمع‌آوری هرچه سریعتر معتادان متجاهر و برخورد لازم  با خرده‌فروشان موادمخدر انجام شود.

۱۰۰ باب منزل فرسوده محل تجمع معتادان متجاهر

وی افزود: بسیاری از سرقت‌های خرد و همچنین خفت گیری ها متاسفانه توسط همین معتادان  و خرده فروشان مواد مخدر انجام می‌شود.

رییس پلیس پایتخت با اشاره به اینکه در چند ماه اخیر با حضور شخص رییس جمهور و سایر مسئولان عالی‌رتبه نظام از جمله وزیر کشور، استاندار و شهردار تهران در جلسات متعددی درباره ساماندهی و جمع آوری معتادان متجاهر انجام شده است گفت: در بررسی های صورت گرفته در منطقه شوش و مولوی بهره مندی بیش از ۱۰۰ باب منزل فرسوده وجود دارد که محل تجمع و مصرف مواد مخدر توسط معتادان متجاهر است که لازم است اقدامات لازم در خصوص تخریب این منازل انجام شود.

وی با تاکید بر اینکه فرآیند بازپروری باید حتما اصلاح شود، گفت: در فرآیند و بازپروری علاوه بر سم زدایی لازم است که اقدامات روانشناسی، روان درمانی و حمایت های اجتماعی انجام شود و باید شرایطی ایجاد شود که فرد بازپروری شده بتواند در شرایط مناسب اجتماعی قرار گیرد.

به گفته سردار رحیمی، وجود معتادان متجاهر یکی از عوامل مهم و جدی نقض‌کننده امنیت در شهر است و واقعیت این است که اعتیاد همراه با تجاهر شکل به‌شدت پیچیده‌ای از اعتیاد و مسائل مربوط به آن است و کار در این حوزه نیازمند تلاش‌های موثرتری است.

به گزارش ایرنا، حال اینگونه به نظر می رسد که موضوع جمع آوری معتادان متجاهر در تهران یک عزم ملی و حاکمیتی می طلبد و همه دستگاه های ملی از جمله نیروی انتظامی، بهزیستی، استانداری و شهرداری باید در این زمینه اقدامات هماهنگ و یکپارچه ای شکل دهند.