لابه لای اخبار را نگاهی بیندازیم با تیترهایی نظیر دیدار مردمی اعضای شورای شهر و روستا یا دیدار مردمی فلان مسوول بر می‌خوریم که در شبکه‌ها، کانال‌ها و گروه‌های خبری منتشر شده است، چنین رفتارهایی این سئوال را در ذهن‌ها متبادر می‌کند که مگر این‌ها و یا هر مسوول دیگری از جنس مردم نیستند؟ مگر عضو شورای روستا، شهر و بخش یا مدیر فلان اداره و غیره غیر از مردم‌اند، آیا از نسل فرشته‌ها هستند و یا از خارج سیاره زمین آمده‌اند؟
اگر از جنس انسان هستند داشتن دیدار مردمی چه معنایی دارد؟ مگر این‌ها نبایستی در بین مردم زندگی کنند و با مسایلی که افراد جامعه در زندگی روزمره خود با آنها روبه رو هستند مواجه شوند، و در دسترس‌ترین افراد جامعه باشند؟ تفاوت این‌هایی که با انتخاب مردم در آن سوی میز نشسته‌اند در چیست؟ جنس‌شان تفاوت می‌کند یا برتر از سایر اعضای جامعه‌اند؟ یا خود را برتر از دیگران می دانند؟ و سئوال های متعدد دیگر.
ماده یک قانون تشکیلات، وظایف و انتخاب شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران می‌گوید: به منظور پیشبرد سریع برنامه‌های اجتماعی، اقتصادی، عمرانی، بهداشتی، فرهنگی، آموزشی، پرورشی و سایر امور رفاهی از طریق همکاری مردم و نظارت بر امور روستا، بخش، شهر و شهرک، شوراهایی به نام شورای اسلامی روستا، بخش، شهر و شهرک بر اساس مقررات این قانون تشکیل می‌شود.
وقتی که اعضای شورای شهر به عنوان یک نمونه کوچک از مسوولان از بین مردم و توسط خود مردم انتخاب شده‌اند یعنی از سیاره دیگری نیامده‌اند که جنس‌شان تفاوت داشته باشد، حتی دهیار و شهردار هم به واسطه شورا منتخب انتخاب شده‌اند، پس اشکال کار کجاست که در دسترس‌ترین‌ها نیستند و دیدار مردمی برگزار می‌کنند یا مردم تنها در یک روز می‌توانند آنان را دیده و مشکل‌هایشان را بیان کنند؟
بدیهی است که وقتی همه از یک جنسیم و بر روی یک سیاره و کشور زندگی می‌کنیم و از جنس مردم کشوریم بایستی به صورت روزانه و روزمره با آنان ارتباط مستقیم و رودرو داشته و پاسخگوی سوال‌ها و پرسش ها و درخواست‌های یکدیگر باشیم، نه آنکه در اخبار بخوانیم اعضای شورای فلان روستا به دیدار مردمی رفته یا نشسته‌اند، اینکه فلانی یا فلانی‌ها دیدار مردمی داشتند یا برگزار کردند کار غیرعادی نکرده‌اند و این مطلب را به ذهن متبادر می‌کند که بدیعیات را به جای نیاورده‌اند.
با این شرایط وقتی خبری با چنین عنوان‌هایی می‌خوانیم یا می‌شنویم به طور ناخودآگاه از خود می‌پرسیم مگر فلانی اینجا نیست و بین مردم زندگی نمی‌کند؟ در کوچه و بازار برای خرید نمی‌رود، این خط کشی من و ما و مردم از کجا آمده و یا از کجا آورده‌اند؟ کسانی که با انتخاب مردم بر مسند مسوولیت شورا و یا هر مسوولیت دیگری تکیه زده‌اند مگر با تکیه زدن‌شان دچار چه تحول شگرفی شده‌اند؟
این افراد برای اجرا و انجام مسوولیت به صورت مستقیم و غیر مستقیم برگزیده شده‌اند و بس، حتی کلمه مسوول بیانگر آن است که بایستی به سئوال‌هایی که مطرح می‌شود پاسخ بدهد؟ یا حتی با حضور در بین خبرنگاران و برگزاری نشست های خبری پاسخگوی سوال‌ها و برنامه‌هایش برای رفع مشکل اعضای جامعه خود باشد.
با این اوصاف وقتی خبری با عنوان « فلان مسوول با حضور در سامانه سامد پاسخگوی پرسش های مردم شد» را می‌شنویم از خود می‌پرسیم مگر این مسوول اینجا نیست؟ بین مردم حضور ندارد و در کوچه و بازار نمی‌رود تا به مانند امیرالمومنین امام علی (ع) و خلیفه مسلمانان جهان بی واسطه با اعضای جامعه خود ارتباط بگیرد؟ بدون واسطه تلفن و از نزدیک پاسخگوی دردها و مشکل های آنان باشد، آن هم وقتی که کلمه مسوول را یدک می‌کشد و این کلمه بیانگر آن است که بایستی پاسخگوی سئوال‌های مردم باشد، یا حتی با حضور در بین خبرنگاران و برگزاری نشست‌های خبری پاسخگوی سوال‌های رسانه‌ها باشد.
تعریف لغوی کلمه مسوول در لغتنامه دهخدا هم معنای پاسخگویی می‌دهد و در آن: مسؤول، [ م َ ئو ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدرسؤال، کسی که از وی سؤال کنند، سئوال شده، پرسیده شده، پرسش شده، توئی مقبول و هم قابل توئی مفعول و هم فاعل، توئی مسؤول و هم سائل توئی هر گوهر الوان. حال تفاوتی نمی‌کند مسوول عضو چه شورایی بوده و چه سمتی داشته باشد.
حضور داشتن و حضور یافتن مسوولان در بین مردم که از جنس مردم اند آن اندازه عادی و بدیعی است که انتشار اخباری از آن دست موجب نگرانی انسان می‌شود، از طرفی در سیره بزرگان دین و امیرالمومنین علی (ع) جایی اشاره نشده که جدا از مردم بوده باشند و یا جایگاه ویژه ای را برای دیدار با دیگران تشکیل داده باشند بلکه در بطن جامعه و بین انسان‌های زمانه خویش حضور داشتند، نه قصر و کاخی برای خود ساخته و نه خود را از بدنه جامعه جدا کردند و در بازار حضور می‌یافت و مایحتاج زندگی‌اش را خریداری می‌کرد.
از سوی دیگر انتشار چنین مطالبی آن هم به عنوان خبر نوعی بی توجهی به ارزش‌های خبری است، اینکه عضو شورای روستایی با مردم همان روستا دیدار کرده و یا اعضای شورای شهرها با اهالی شهر دیدار کرده‌اند با کدام یک از ارزش‌های خبری همخوانی و سنخیت دارد؟ این افراد به عنوان مسوولان جامعه و یا هر مسوول دیگری از جنس مردم‌اند و روزانه و به طور روزمره بایستی با هم روستایی‌ها، همشهری ها و ساکنان بخش خود ارتباط مستمر و بدون انقطاع داشته باشند، بنابراین برگزاری دیدار مردمی به چه معناست، آیا با این کارشان خود را از سایر مردم تفکیک کرده و برتر می‌دانند؟
حضور اعضای شورای روستا و شهر و حتی سایر مسوولان در جمع مردم در همه جای دنیا امری بدیعی است و اتفاق تازه‌ای رخ نداده است مگر آنکه اینان خود را جزو مردم ندانند، در کشور سوئد که تعدادی از هرمزگانی‌ها در آن زندگی می‌کنند حتی نماینده پارلمان در آپارتمان زندگی می‌کند و مقام و پست هیچ قدرت و امتیاز مادی و معنوی برایشان ندارد.
در مطلبی که سال‌ها قبل توسط یکی از رسانه‌ها در این خصوص آمده است: نکته قابل توجه این که ائمه اطهار علیهم السلام علاوه بر اینکه خود پاسخگوی مردم و حاجتمندان بودند، به پیروان و شیعیان و علاقمندان خود نیز تاکید اکید داشتند که این شیوه را در زندگی خود عملی نمایند و از مردم هرگز فاصله نگیرند، آنها را از خود و خود را نیز از آنان و خدمتگزار آنان بدانند که هرچه فاصله بین مسؤولان و مردم کمتر و کمتر شود موفقیت بیشتر، خدمتگزاری بهتر و رضایتمندی مردم از حکومت افزون‌تر می‌گردد.
نظر شما