به گزارش خبرنگار ایرنا، گل خوشبوی ولایت، حضرت ابالحسن علی بن موسی الرضا (ع) ۱۱ ذی القعده چشم به جهان گشود و با آمدنش، در عالم هلهله ای برپا شد، آنچنانکه آسمان هشتم بر زمین تعظیم کرد و ملائک گرد او به طواف برخاستند.
امروز زادروز فرخنده امامی است که نورش، گستره آفاق را روشن و رافتش، مهربانی همه مهربانان را بی رنگ کرده است، در این روز ستاره ای در آسمان امامت و ولایت تابیدن گرفت که تلالو گنبد و بارگاه نورانی اش، چشم همه دوستداران اهل بیت را به سوی خود خیره کرده است.
او، مهربانی را به نحو اولی تفسیر کرد و رأفتی به گستردگی دایره محبان و ارادتمندانش به منصه ظهور نشاند چنانکه هر کس در خانه اش را بزند، دست خالی بازنمی گردد، دلها متوجه وی شده و حوائج محبان برآورده می شود، او "سراج الله" لقب گرفته است زیرا محبان و ارادتمندان حضرتش با سپردن سرنوشت خویش به عالم آل محمد (ص)، در پرت هدایتش به سر منزل مقصود می رسند.
از درگاه احسان امام رضا (ع) کسی ناامید برنگشته است، کبوتران، آسمان را رها می کنند و بر گنبد طلایش سکنی می گزینند، نابینا کنار پنجره فولاد حرمش بینا می شود و لال در برابر نقاره خانه اش به "یارضاجان" زبان می گشاید، معلولی در روضه منوره اش از صندلی برمی خیزد و زمزمه زیارتنامه اش، سخت ترین دلها را نرم کرده و اشکها را روان می سازد.
دلداده درمانده اش، شیدا و غمگین، فرسنگها راه می پیماید تا خود را در دهه پرکرامت اش به حرم حضرت دوست برساند، وقتی می رسد، دستها را به سوی گنبدش بلند می کند که "بالم شکسته بود و هوایی نداشتم، از دست روزگار رهایی نداشتم/ بیهوده نیست عاشق گنبد طلا شدن، مشهد اگر نبود که جایی نداشتم/ دردم زیاد بود و طبیبی مرا ندید، دردم زیاد بود و دوایی نداشتم/ گفتم مگر امام رضا چاره‌ای کند، ای وای اگر امام رضایی نداشتم".
حکایت مشهد در سالروز میلاد شمس الشموس، انیس النفوس، حضرت رضا (ع) حکایت مامنی برای عاشقان بی پناه امام رئوف است که همه دلدادگانش را به آغوش می کشد تا دلها سبک شود، حکایت حرم امام هشتم (ع) در چنین روزی حکایت کتاب بازی است که هر گوشه اش داستانی از عشق و عاشقی دلدادگان نسبت به مراد و معشوق خویش را روایت می کند، در دل هر یک از آنان زیر سایه حرمش غنچه امیدی شکفته می شود و زنگارها از دلها و جان ها پاک می شود.
در دهه پرکرامت مقام رضوان، خادمین حرم امام رضا(ع) پرچم سبز مزین به نام و آستان پرسرصلابتش را پیشکش بی پناهان و بیماران و نیازمندان گوشه و کنار این سرزمین می کنند که رنج و بیماری شان توانی برای زیارت مرقد امام رئوف باقی نگذاشته است، پرچم که به دستشان می رسد، با چشمانی اشکبار آن را بوسه باران کرده و شفاعتش را نزد خداوند متعال برای خود طلب می کنند.
در سالروز میلاد امام رضا (ع) مشهد بیش از همیشه می درخشد، خیابانها همه مزین به حضور زائران و مجاوران او می شود، شهر به آذین بندی های این میلاد خجسته رنگ دیگری می گیرد و سفره نذور مردمی به گستره تمام شهر پهن می شود تا کام دوستداران امامت و ولایت به یمن این روز خجسته شیرین شود.
حرم امام رضا (ع) در چنین روزی قلب هر مومنی است، گنبدش گویی پوششی دیگر از طلا گرفته که درخشش آن چشم را خیره می کند، روضه منوره اش از بهترین رایحه گلها معطر می شود و بوی معنویت و حس آرامش از جای جای حرمش جان را نوازش می دهد، همه زائران و خادمان و مجاورانش با تضرع و خشوع در برابر ولی نعمت ایرانیان در مشهدالرضا، سر تعظیم فرود می آورند و آهنگ شیرین "سلام علی آل طه و یاسین" را زمزمه می کنند.
خادمان حرم حضرت رضا به مناسبت چنین روز خجسته ای برنامه های مختلفی را تدارک دیده اند تا میزبانی شایسته ای از زائران حضرت به عمل آورند، این برنامه ها از عصر دیروز، ۱۰ ذی القعده و قبل از اذان مغرب در صحن پیامبر اعظم(ص) با مولودی خوانی، سخنرانی، اجرای سرود و مدیحه سرایی آغاز شده است و بعد از نماز مغرب و عشا نیز با قرائت زیارت امین الله، پویش سراسری سلام بر امام رضا(ع) و قرائت صلوات خاصه، مداحی، شعرخوانی، اجرای سرود و سخنرانی تولیت آستان قدس رضوی ادامه یافته است.
برنامه های روز میلاد امام هشتم(ع) هم با سخنرانی، مدیحه سرایی و شعرخوانی و اجرای سرود همراه است و در شام میلاد ثامن الحجج(ع) هم تولیت حرم مطهر حضرت معصومه(س) سخنرانی خواهد کرد. همچنین مراسم متنوعی ویژه بانوان در رواق حضرت زهرا(س) و دارالقرآن رضوی تدارک دیده شده است.
نظر شما