۲۶ خرداد ۱۴۰۱، ۲۲:۴۳
کد خبر: 84791162
T T
۱ نفر

برچسب‌ها

از شعار تا عمل ؛ صدها پناهجوی اوکراینی در انگلیس آواره هستند

لندن – ایرنا – داده‌های آماری در انگلیس نشان می‌دهد که صدها پناهجوی اوکراینی به رغم وعده‌ها و تبلیغات گسترده دولت بوریس جانسون برای حمایت آن‌ها در این کشور، این روزها آواره و بی‌خانمان هستند.

به گزارش ایرنا، نتایج تحقیقات صورت گرفته که در رسانه‌های انگلیس حاکیست که از پایان ماه فوریه (اواسط اسفند ۱۴۰۰)، حداقل ۴۸۰ خانواده اوکراینی و ۱۸۰ فرد مجرد درخواست کمک برای رفع بی خانمانی کرده‌اند.

این درحالیست که دولت محافظه‌کار جانسون اصرار دارد طرح جنجالی «خانه برای اوکراینی‌ها» و صدور روادید برای مردم اوکراین که در انگلیس دارای خویشاوند هستند، ضامن اسکان پناهندگان این کشور در لندن است.

دولت در چارچوب طرح جنجالی «خانه برای اوکراینی‌ها» مردم را تشویق می‌کند که اتاق اضافه منازل خود را در اختیار خانواده‌های اوکراینی قرار دهند.  اما پس از آنکه مشخص شد این طرح باعث بروز مفاسد اخلاقی و اختلافات خانوادگی شده، مدتی است مسکوت مانده است.

این روزها انگلیسی ها چندان رغبتی به اسکان اوکراینی‌ها در خانه‌های خود ندارند و بسیاری از پناهجویانی که با وعده دولت انگلیس راهی کشور می‌شوند آواره و بعد از مدتی به فکر بازگشت می‌افتند.

نشریه گاردین در گزارشی نوشت: داده‌های آماری نشانگر ترک‌هایی است که قبلا در طرح «خانه برای اوکراینی‌ها» ظاهر شده بود. لورن اسکات، مدیر اجرایی موسسه «پناهندگان در خانه» دراین باره گفت: ما ناامید و غمگین هستیم، اما تعجب نمی کنیم که شاهد شکستن طرح خانه‌ برای اوکراینی‌ها هستیم. انتظار از پناهندگان آسیب پذیر و آسیب دیده برای اینکه بر حسن نیت غریبه هایی که در فیس بوک ملاقات کرده اند تکیه کنند همیشه یک خطر بود.

بر اساس این گزارش، ‌ بسیاری از شهرداری‌ها با خانواده‌های اوکراینی به‌عنوان بی‌خانمان رفتار می‌کنند نه اینکه سعی کنند آنها را با میزبان‌های جدید آشنا کنند. آنها در خوابگاه‌ها و هتل‌ها رها شده، همان‌طور که در مورد پناهندگان افغان اتفاق افتاد.

گاردین در ادامه این گزارش نوشته است: آنا، ۳۷ ساله، با شروع جنگ به همراه شوهرش و پسر سه ساله‌اش از کیف گریخت. آنها در پایان ماه مارس پس از هماهنگی با خانواده ای چهار نفره که در خانه ای بزرگ در نورث همپتون زندگی می کردند، به انگلیس آمدند.

پس از استقبال اولیه، میزبانان آنها در عرض چند هفته اشتیاق خود را از دست دادند. آنا می‌گوید: «ما متوجه نشدیم چه اتفاقی رخ داده است، زیرا آنها خیلی سریع خلق و خوی خود را تغییر دادند.»

آنا و خانواده اش در یک اتاق مستقل واقع در حیات ساختمان ساکن بودند. میزبان به‌ آن‌ها گفته بود که یک کلید اضافی نزد او می‌ماند اما توافق کردند که او پیش از ورود  اطلاع دهد.  کمی بعد مشخص شد که او با شهرداری تماس گرفته و گفته که می‌خواهد به مشارکت در این طرح خاتمه دهد.

آنا گفت: «آنها چیزی به ما توضیح ندادند و حاضر نبودند خانه خود را به اشتراک بگذارند. آنها سعی کردند هر چه زودتر از شر ما خلاص شوند.»

گاردین در ادامه گزارش خود نوشته است: خانواده آنا برای چند روز توسط شهرداری در یک مسافرخانه بدون امکانات آشپزی مستقر شدند. آنها نمی دانستند کجا بروند. آنا گفت: «ما ناامید بودیم و احساس می کردیم هیچ گزینه دیگری جز بازگشت به اوکراین نداریم. سرانجام، پس از جستجو در اینترنت، خانواده دیگری را برای اسکان پیدا کردند و فعلا در آنجا مستقر هستند.

«انور سولومون»  رئیس اجرایی شورای پناهندگان انگلیس گفت: «نگران کننده است که می بینیم خانواده های ناامید اوکراینی که از جنگ فرار و آسیب های روحی تحمل کرده اند به حال خود رها شده اند.  وی افزود: ما نگران این هستیم اوکراینی‌هایی که با ویزای خانوادگی وارد کشور می‌شوند با مشکل روبه‌رو شوند، زیرا اقوام آن‌ها در انگلیس فضا یا منابع لازم برای حمایت از اعضای خانواده خود را ندارند.

«لیزا نندی» نماینده مجلس، وزیر مسکن دولت در سایه هم گفت: «بسیار شرم آور است خانواده هایی که از جنگ وحشیانه پوتین گریخته اند، در اینجا بی‌خانمان هستند. به وزرا در مورد خطر بی خانمان شدن پناهجویان هشدار داده شد، اما آنها بیشتر علاقه مند بودند که در استودیوهای تلویزیونی تبلیغ کنند تا اینکه وظایف خود را برای محافظت از افراد آسیب پذیر انجام دهند.

این درحالیست که بسیاری از افغان‌هایی که سال گذشته نیز در جریان خروج انگلیس از افغانستان به این کشور منتقل شده‌اند همچنان آواره و بلاتکلیف هستند. انگلیس در جریان عملیات خروج از افغانستان، شهروندان این کشور را که طی ۲۰ سال گذشته تحت عنوان مترجم و دستیار با دولت و خبرنگاران همکاری داشته‌اند به انگلیس منتقل کرد.

اما گزارش‌ها حاکیست که بسیاری از خانواده‌های افغان این روزها بدلیل عدم آمادگی و هماهنگی دستگاه‌های ذیربط در دولت آواره و یا وضعیت سختی را در اقامتگاه‌های موقت سپری می‌کنند. برخی هم به شهرهای اطراف منتقل شده که در نتیجه دسترسی آن ها به شبکه‌های حمایتی دولت دشوار شده است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha