نگرانی ناتو از چین؛ از گفت‌وگوی سازنده تا شفاف سازی دکترین نظامی‌

به گزارش ایرنا، کریس آزبورن سردبیر حوزه دفاعی پایگاه تحلیلی نشنال اینترست در گزارشی تحلیلی درباره نگرانی ناتو و رقابت این پیمان با چین می نویسد: در گذشته حوزه قدرت ارتش چین به نواحی اطراف خود منحصر می شد اما اکنون به نظر می رسد سیطره نظامی این ابرقدرت شرق دور به بسیار دورتر از آنچه قبلا تصور می شد، گسترش یافته و ناتو نگران همکاری روسیه و چین است و این همکاری را نوعی  تهدید نظامی قدرت دوم جهان محاسبه می کند.

در این گزارش آمده است: وقتی از لوید آستین وزیر دفاع آمریکا در مورد سند استراتژیک جدید ناتو سوال شد، پاسخ داد: واضح است که ناتو بدقت، چین و وضعیت امنیتی در اقیانوس آرام را زیر نظر خواهد داشت.

آستین پس از دیدار با ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو در بروکسل پایتخت بلژیک، گفت: «تعدادی از کشورهای عضو ائتلاف ناتو در اقیانوس هند و اقیانوس آرام فعالیت دارند. برخی هم مانند استرالیا و ژاپن با ما در پیوند نزدیکی هستند. در کل، ناتو به هر آنچه در منطقه می گذرد توجه خواهد کرد.»

به زعم کارشناسان، ناتو نگرانی های متعددی دارد که واضح ترین آنها جدی بودن توانایی چین برای تهدید برتری ناتو در صحنه اقیانوس آرام است؛ منطقه ای که به طور بالقوه گستره آن به اروپا و مدیترانه هم می رسد. به‌عنوان مثال، بزرگی و دسترسی ناوگان دریایی چین به آن امکان می‌دهد بسیار دورتر از آنچه قبلاً می‌توانست، سفر کند.

چین بسرعت از یک قدرت منطقه ای مسلط، به یک قدرت بین المللی رقیب که به دنبال تسلط بر همه چیز است، تبدیل شده است. بخشی از این تلاش جهانی این ابرقدرت که در گزارش سالانه پنتاگون درباره چین بیان شده است، حاکی از توسعه گسترده ردپای جهانی قوای نظامی این کشور در مناطق استراتژیکی مانند آفریقاست.

به عنوان مثال، ارتش چین یک پایگاه نظامی بزرگ در جیبوتی ساخته است که دقیقاً در نزدیکی تأسیسات آمریکا در سواحل شرقی آفریقا قرار دارد. وچود پایگاهی در مکانی اینچنینی در کنار دیگر مسائل، می تواند راهگشای مسیرهایی برای نزدیک شدن به خاورمیانه و سواحل هند باشد. زیردریایی‌ها، ناوها، کشتی‌های جنگی و سایر ادوات نظامی چینی می‌توانند برای سوخت‌گیری، تامین مجدد و آماده شدن برای استقرار طولانی‌مدت سطحی یا زیردریایی و دسترسی به آب‌های غیرقابل دسترس قبلی، در آنجا پهلو بگیرند.

نیروی دریایی چین در زمان حاضر بزرگتر از نیروی دریایی آمریکا محسوب می شود. نیروی دریایی ارتش این کشور موسوم به ارتش آزادیبخش خلق در حال ساخت و به آب انداختن سومین ناو هواپیمابر خود و تولید نسل پنجم هواپیمای رادارگریز ناو J-۳۱ برای رقابت با جت جنگنده آمریکایی F-۳۵C است.

بر اساس آخرین گزارش پنتاگون که نشان می‌دهد دولت چین تا سال ۲۰۴۹، زمانی که جمهوری خلق چین صدمین سالگرد خود را جشن خواهد گرفت، در پی تبدیل شدن به قدرت برتر جهانی است. چین بی‌تردید جاه‌طلبی‌هایی دارد با این حال، سرعت کشتی‌سازی و مدرن‌سازی آن حاکی از آن است که پکن فکر می‌کند می‌تواند حتی زودتر به این موقعیت دست یابد.

در  اطلاعیه رسمی ناتو  که هفته پیش منتشر شد،  آمده است: «نفوذ روزافزون چین و سیاست‌های بین‌المللی آن می‌تواند چالش‌هایی به دنبال داشته باشد که باید به عنوان یک اتحاد به آن بپردازیم». ناتو وعده داد که «با هدف دفاع از منافع امنیتی این اتحاد وارد مشارکت با چین شود» و همچنین افزود که در نظر دارد شراکت را به کشورهای بیشتری در منطقه هند-پاسیفیک افزایش دهد.

در بخش دیگری از این سند، بار دیگر نام چین به میان می‌آید و چنین گفته می‌شود که چین «چالش‌های سیستماتیک» برای «نظم بین‌المللی قاعده‌مند» به دنبال دارد. این اتحاد نظامی در اقدامی که نشانه‌هایی از دیپلماسی و مشارکت را در خود داشت، متعهد شد که «گفت‌ وگویی سازنده با چین در هر کجا و هر مساله که میسر باشد» را انجام دهد؛ از جمله در مورد مساله تغییرات آب و هوایی و درخواست از چین برای شفافیت بیشتر در مورد ارتش خود و بویژه «قابلیت‌های هسته‌ای و دکترین نظامی‌اش».