به گزارش ایرنا، گل‌آلود بودن آب رودخانه‌های نوشهر و چالوس که طی روزهای اخیر مورد توجه برخی صفحه‌ها و کانال‌ها در شبکه‌های اجتماعی قرار گرفت، صبح امروز -چهارشنبه ۱۵ تیر- در قالب گزارشی با عنوان معمای بی‌پاسخ گل‌آلود شدن آب دریای مازندران در سواحل نوشهر و چالوس شرح داده شد. در این گزارش تعدادی از مسئولان منطقه درباره گل‌آلود بودن آب رودخانه‌های منطقه اظهار نظر کردند که عمدتا به فعالیت معادن شن و ماسه در مناطق بالادست سد انحرافی چالوس اشاره داشتند.
روابط عمومی شرکت آب‌منطقه‌ای مازندران نیز با تهیه و انتشار متنی که در اختیار خبرگزاری ایرنا قرار داده است، ضمن رد ادعای باز کردن دریچه رسوبگیری کانال انحرافی رودخانه چالوس پیش از رسوبگیری، توضیحاتی را درباره این موضوع ارائه کرد.
در این جوابیه مهم ترین و اصلی ترین عامل گل آلود بودن رودخانه ها به ویژه در مازندران، فعالیت برخی واحدهای معدنی در مناطق بالادست و رعایت نکردن ملاحظات محیط زیستی بیان شده و این موضوع نیز مورد تاکید قرار گرفته که این اتفاق بارها در مناطق مختلف استان مشاهده شده است.
روابط عمومی شرکت آب‌منطقه‌ای مازندران در ادامه جوابیه به گزارش روز چهارشنبه خبرگزاری ایرنا اشاره کرده و نوشته است: در مورد گل آلود بودن آب رودخانه های نوشهر و چالوس نیز که در گزارش منتشر شده خبرگزاری ایرنا به آن اشاره شده، همین دلیل صدق می کند و ادعای مطرح شده مبنی باز کردن دریچه رسوبگیری کانال انحرافی رودخانه چالوس پیش از رسوبگیری صحت ندارد.
در پاسخ شرکت آب‌منطقه‌ای مازندران نیز مانند اظهارات مسئولان منطقه، عامل اصلی گل‌آلود بودن رودخانه‌ها، فعالیت معادن شن و ماسه عنوان شده و آمده است: بی توجهی برخی واحدهای معدنی به ایجاد حوضچه ترسیب و رعایت ضوابط زیست محیطیِ فعالیت معادن شن و ماسه سبب شده که آب رودخانه چالوس پیش از رسیدن به سد انحرافی و کانال انتقال آب گل آلود شود و با همان میزان کدورت آب به مناطق پایین دست برسد.
از نگاه شرکت آب‌منطقه‌ای مازندران، این مساله پیش از هر چیز سبب آسیب به تاسیسات آبرسانی موجود و تحمیل هزینه زیاد به حوزه مدیریت آب و آبرسانی شده است.
روابط عمومی شرکت آب‌منطقه‌ای مازندران به ضرورت انتقال آب رودخانه چالوس به نوشهر از طریق کانال نیز اشاره کرده و نوشته است: با توجه به تأمین آب آشامیدنی بخشی از شهر نوشهر و روستاهای این شهرستان از منابع آبی موجود به ویژه چشمه گردوک که در دهه های گذشته بخشی از آب کشاورزی منطقه را تأمین می کرد، انتقال آب از کانال چالوس در فصل زراعی امری اجتناب ناپذیر است.
در این جوابیه به برخی ادعاهای مطرح شده مبنی بر انجام نشدن لایروبی کانال و رودخانه توسط شرکت آب‌منطقه‌ای نیز پاسخ داده شده و آمده است: در حالی که شرکت آب منطقه ای مازندران به صورت مقطعی طبق برنامه زمان بندی سالانه با صرف هزینه های قابل توجه از محل اعتبارات دولتی، لایروبی این کانال را نیز انجام می دهد. با این حال، بالا بودن میزان رسوبات و لای آورده شده ناشی از فعالیت معادن شن و ماسه توسط رودخانه به پشت بند انحرافی سبب می شود که لایروبی های انجام شده پاسخگو نباشد. طبیعتا در چنین شرایطی به جای صرف هزینه های هنگفت و مستمر برای لایروبی خارج از قاعده، باید منابع تولید و ورود رسوبات به رودخانه چالوس را کنترل کرد.
در بخش پایانی جوابیه شرکت آب‌منطقه‌ای نیز تأکید شده که بهترین راه توقف این وضعیت، جلوگیری از فعالیت خارج از ضوابط زیست‌محیطی معادن شن و ماسه است و با اشاره به تکرار این معضل در سال‌های اخیر نوشته شده است: این نکته طی سال های اخیر نیز بارها مشاهده شده و مورد توجه رسانه ها و افکار عمومی قرار گرفت. شرکت آب‌منطقه ای مازندران نیز همواره موضع و وظیفه قانونی اش در این زمینه را عنوان کرده است. این شرکت در حوزه فعالیت معادن حاشیه رودخانه فقط برای صدور مجوز استفاده از منابع آبی اعم از چاه، چشمه و رود با رعایت موازین و مقررات زیست محیطی و حفظ حقوق انفال فعالیت دارد و برخورد با واحدهای آلاینده در حیطه اختیارات این شرکت نیست. در این مورد نیز اداره حفاظت محیط زیست شهرستان باید علل آلودگی و کدورت آب رودخانه ها را بررسی و برای جلوگیری از آن پیگیری کند.
گل‌آلود بودن آب رودخانه‌های نوشهر و چالوس در روزهای اخیر بیشتر از گذشته مورد توجه مردم و دوستداران محیط زیست این منطقه قرار گرفته است. طبق آمارها در کشور، پنج رودخانه حفاظت شده جریان دارد که سردآبرود و رودخانه چالوس جزء این رودخانه‌ها هستند که در شهرستان چالوس جریان دارند.
رودخانه چالوس از دامنهٔ شمالی ارتفاعات کندوان و طالقان سرچشمه می‌گیرد و پس از طی حدود ۷۲ کیلومتر در کنار چالوس به دریای خزر می‌ریزد. این رودخانه به خاطر تکثیر و پرورش ماهیان نادر دریای خزر در آن مانند سفید، آزاد و گونه‌های دیگراز جمله قزل‌آلای خال‌قرمز، ذخیرگاه ارزشمند آبی مازندران به شمار می‌رود. ماهی خاص و بومی هم به نام زردک در این رودخانه زیست می‌کند. ضمن آنکه این رودخانه یکی از اصلی‌ترین منابع آبی کشاورزی منطقه است و در تولید محصولات کشاورزی همچون انواع مرکبات، کیوی، برنج و سایر محصولات کشاورزی نقشی اساسی دارد.
نظر شما