"دیپلماسی معنادار" آمریکایی؛ مذاکره توام با فشار و تحریم

آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا روز چهارشنبه به وقت محلی اعلام کرد: ایالات متحده  ۱۵ فرد و نهادی را که در فروش و حمل و نقل غیرقانونی نفت، فرآورده های نفتی و محصولات پتروشیمی ایران همکاری داشته اند، تحریم کرد.

وی با انتشار بیانیه ای افزود: این نهادها که در ایران، ویتنام، سنگاپور، امارات و هنگ کنگ واقع شده‌اند، از تجارت انرژی ایران حمایت کرده‌اند و میلیون‌ها دلار درآمد غیرقانونی برای این کشور ایجاد کرده اند.

وزیر خارجه آمریکا در ادامه با نام بردن اشخاص، نهادها و دو نفتکشی که اسامی آنها توسط وزارت خزانه داری این کشور نیز اعلام شده بود، ادعا کرد: آمریکا در پی یری مسیر "دیپلماسی معنادار" برای دستیابی به بازگشت متقابل به اجرای کامل برجام صادق و ثابت قدم بوده است. این ایران است که تا به امروز نتوانسته تعهد مشابهی را نسبت به این مسیر نشان دهد.

بلینکن بدون اشاره به زیاده خواهی های واشنگتن تهدید کرد: در شرایطی که ایران مسیر خود را تغییر نداده است، ما همچنان از اختیارات تحریمی خود برای هدف قرار دادن صادرات نفت، فرآورده های نفتی و محصولات پتروشیمی این کشور استفاده خواهیم کرد.

وزارت خزانه داری آمریکا روز چهارشنبه به وقت محلی، اسامی ۱۳ شرکت، دو نفتکش و دو فرد را در فهرست تحریم‌های جدید خود (SDN) قرار داد و اعلام کرد که شبکه‌ای از افراد و شرکتها را که از شرکتهای صوری برای تسهیل انتقال و فروش نفت و محصولات پتروشیمی ایران استفاده کرده‌اند، تحریم کرده است.

وزارت خزانه داری آمریکا در این بیانیه گفت: امروز، دفتر کنترل دارایی های خارجی وزارت خزانه داری آمریکا، شبکه ای  بین المللی از افراد و نهادهایی  که از مجموعه ای از شرکت های صوری در کشورهای حاشیه خلیج فارس برای تسهیل تحویل و فروش صدها میلیون دلار محصولات نفتی و  پتروشیمی ایران  به شرق آسیا استفاده کرده اند، تحریم کرد.

 همزمان با تحریم های وزارت خزانه داری، وزارت امور خارجه آمریکا نیز پنج شرکت مستقر در ایران، ویتنام و سنگاپور و دو نفتکش  را تحریم کرد.

وزارت خزانه داری آمریکا ۲۶ خرداد ماه نیز دو شخص حقیقی و ۹ شرکت را با ادعای فروش محصولات پتروشیمی ایران تحریم کرد.

تحریم های جدید آمریکا علیه ایران در حالی است که کمیته روابط خارجی سنای آمریکا چندی پیش نشستی پشت درهای بسته با نمایندگان دولت بایدن از جمله رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران تشکیل داد تا طرح به اصطلاح ب آن را در قبال ایران و مذاکرات وین بداند اما سناتورها پس از این نشست اذعان کردند که دستان کاخ سفید خالی است.

مذاکرات قطر، هفتم و هشتم تیر ماه بعد از سه ماه و نیم وقفه در پی مذاکرات وین، میان ایران و آمریکا به صورت غیرمستقیم و با تسهیلگری اتحادیه اروپا برگزار شد. «رابرت مالی» نماینده ویژه آمریکا در امور ایران  در گفت‌وگو با رادیوی ملی عمومی آمریکا (ان پی آر) درباره این مذاکرات مدعی شد که مذاکرات قطر فرصتی بود که به هدر رفته است.

ادعای رابرت مالی در حالی مطرح شده است که «حسین امیرعبداللهیان» وزیر امور خارجه ایران روز گذشته در گفت‌وگوی تلفنی با همتای فرانسوی خود با بیان اینکه ما برای رسیدن به نقطه نهایی توافقی خوب و پایدار، جدی و صادق هستیم و همواره در مذاکرات، ایده‌های مثبت خود را مطرح کرده‌ایم، گفت: اما طرف آمریکایی‌ بدون رویکرد مبتنی بر ابتکار و پیشرفت در دوحه حضور یافت.

تارنمای ان پی آر امروز به نقل از مصاحبه با «رابرت مالی» نوشت که اتحادیه اروپا به دنبال آن بود تا دستکم یک تلاش دیگر انجام داده و دو هیأت را دعوت کردند تا با آنها دیدار کنند.

این مقام آمریکایی مدعی شد: امید می‌رفت که ایران اراده‌ای برای توافق نشان دهد ولی به نظر می‌آید که در حال حاظر امکان ارائه پاسخ نداشته و مذاکرات دوحه بیشتر فرصتی بود که به هدر رفت.

مجید تخت روانچی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل نیز نهم تیر ماه در نشست شورای امنیت در این باره گفت: ما در مذاکرات دوحه که جدی و مثبت بود با جدیت عمل کردیم. مانند گذشته، برای مرحله بعدی مذاکرات با هماهنگ کننده اتحادیه اروپا در تماس خواهیم بود. هیأت مذاکراتی ما آماده است که دوباره به طور سازنده وارد گفت‌وگو شده تا به توافق برسیم. توپ در زمین آمریکا است و اگر آمریکا واقع بینانه عمل کند و قصد جدی خود را برای اجرای تعهداتش نشان دهد، توافق دور از دسترس نیست.

هشت دور مذاکرات فشرده میان نمایندگان ایران و گروه ۱+۴ در وین، اسفند ماه گذشته به مرحله‌ای رسید که اکنون موفقیت و یا شکست گفت‌ وگوها صرفا به تصمیم‌های سیاسی آمریکا به عنوان مقصر وضع موجود بستگی دارد. اگر واشنگتن تصمیم‌های لازمی را که به آن آگاه است اتخاذ کند می‌توان چند موضوع باقی‌مانده را حل کرد و ظرف چند روز به توافق نهایی رسید.

مقام‌های آمریکایی و رسانه‌های غربی در ادامه بازی مقصرنمایی اصرار دارند که ایران را عامل تعلل در رسیدن به توافق نهایی و شکست احتمالی مذاکرات نشان دهند این درحالیست که خواسته‌های جمهوری اسلامی ایران با رویکردی واقع‌گرایانه منطبق با ملزومات توافق سال ۹۴ و در تناسب با تجربیات بدست آمده از عملکرد طرف‌های غربی تنظیم شده است.