به گزارش خبرنگار کتاب ایرنا، کتاب توانای ناتوان، تئاتر ما تالیف خسرو حکیم‌رابط منتشر شد. خسرو حکیم‌رابط در تازه‌ترین اثر خود،۲۰ سال نمایشنامه‌نویسی ایران را با نگاهی نقادانه بررسی کرده‌است.
حکیم‌رابط در کتاب توانای ناتوان، تئاتر ما برای نزدیک به ۱۹۰ نمایشنامه از ۱۷۰ نویسنده ایرانی و خارجی، نقدهای کوتاه و بلند نوشته‌است. در میان نمایشنامه‌نویسان می‌توان به نام‌هایی چون بهرام بیضایی، اکبر رادی، محمد یعقوبی، محمد چرمشیر، فرهاد ناظرزاده کرمانی، حسن باستانی و... اشاره کرد.
آثار نمایشنامه‌نویسانی همچون ویلیام شکسپیر، ژان آنوی، اوژن یونسکو و... نیز در این کتاب بررسی شده‌است. حکیم‌رابط که سالیان متمادی استاد نمایشنامه‌نویسی در دانشگاه‌های ایران بوده‌است در این کتاب با روش و منش آموزگاری و به پشتوانه تجربه طولانی معلمی، با زبانی شیرین و دلنشین و البته تیز و منتقد، متون نمایشی را نقد کرده است.
حکیم‌رابط متولد ۵ فروردین ۱۳۰۹ در شیراز است. او پس از فارغ‌التحصیلی از دانشکده هنرهای دراماتیک به تدریس در دانشگاه پرداخت. حکیم‌رابط، استاد چند نسل از دانشجویان و هنرجویان نمایش و نمایشنامه‌نویسی ایران است. او در فیلم دیدار آشنا، پیرامون معلمی می‌گوید: «درس دادن هنر نیست، اما ریاضت هنرمندانه‌ای است».
حکیم‌رابط معلمی را از دبستان امیر عضد شیراز آغاز کرده و بیش از ۴۰ سال در دانشگاه‌های گوناگون همچون دانشگاه تبریز، دانشکده هنرهای دراماتیک، دانشکده سینما تئاتر، دانشگاه هنر، دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اراک و... تدریس کرده‌است.
حکیم‌رابط در مقدمه کتاب توانای ناتوان، تئاتر ما چنین آورده است: «تئاتر ما "دیرآمده"ای است فاقد سنت‌های کارآمد، صادق و بی‌ادعا. به دور از شعر ما یا تئاتر فرنگ. و به‌جاست اگر که در اینجا نام شریف برخی از بنیان‌گذاران اولیة تئاتر ایران را به یاد آوریم: میرزاآقا تبریزی با حکومت زمان خان، رضاکمال شهرزاد با شب هزار و یکم، میرزاده عشقی با رستاخیز شهریاران ایران، گریگور یقیکیان با انوشیروان عادل و مزدک، حسن مقدم با جعفرخان از فرنگ آمده و... آثاری ویراسته و پیراسته، خوش‌ساخت، صاحب‌درد و صاحب‌حرف. اما خلاف آن بنیان‌گذاران شریف و کارآمد، متاسفانه مدتی‌ست که بسیاری از جوانان و به‌خصوص دانشجویان ما ـ فروتنانه بگویم ـ درس‌آموخته از "استادانی" آن‌چنانی که بعضی‌هایشان خود حتی پا بر صحنه نگذاشته‌اند و نمایشنامه‌ای درخور عرضه نداشته‌اند، اغلب درس‌آموختگان برآمده از این کلاس‌ها و اغلب این «استادان» بی‌توجه به حال و روز زمانه خود و چشم‌بسته بر دردها، زخم‌ها، حرف‌های ناگفته، بغض‌های فروخورده و گُل‌های ناشکفته و پایمال شده، شهرت‌طلبانه، خام‌دست و پیاده می‌روند زیر چترهایی مثلا آوانگاردیسم یا پست‌مدرنیسمی خودساخته... و می‌شوند بکت، یونسکو و مولر و... البته از نوع باسمه‌ای آنان! بگذریم...»
وی در بخش دیگری از مقدمه، درباره چرایی تالیف این کتاب می‌گوید: پیرانه‌سر و به‌حسب تصادف در کتابخانه آشفته خودم به اوراق فراوانی برخوردم از دست‌نوشته‌هایم درباره کارهای پیشنهادی جشنواره در آن سال‌ها. به توصیه دوستی پذیرفتم که تعدادی از آن‌ها و نگاه و نوشته‌های آن روزهای خودم را دست‌چین و منتشر کنم چه بسا برای دوستان جوان نویسنده پُر بی‌فایده نباشد.
کتاب توانای ناتوان، تئاتر ما، نگاهی به نمایشنامه‌های ۱۳۷۶ تا ۱۳۹۶ اثر خسرو حکیم‌رابط از سوی نشر عنوان، در ۲۰۴ صفحه، با شمارگان ۵۰۰ نسخه، در قطع رقعی به بازار نشر عرضه شده است.
نظر شما