به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا، نورَس قنبرپور مدیر پروژه تحقیقاتی تولید آمیژان‌های فلزی جهاددانشگاهی تهران با بیان این‌که آمیژان‌ها کاربردهای مختلفی از جمله آلیاژسازی، گاززدایی، بهبوددهنده‌های ساختاری مانند جوانه‌زا دارند، اظهار داشت: بیش از ۴۰ نوع آمیژان پایه مسی و ۵۰ نوع آمیژان پایه آلومینیم در دنیا تولید و مصرف می‌شود. بخش زیادی از آمیژان‌های مورد نیاز کشور نیز وارداتی است که علاوه بر ارزبری، در برخی موارد به علت تحریم‌ها در واردات با مشکلاتی روبه‌رو می‌شوند. از این‌رو یکی از اهداف این مرکز بومی‌سازی آمیژان‌های مصرفی در صنایع مس و آلومینیوم است.
وی ادامه داد: نخستین آمیژانی که در سال ۱۴۰۰ در برنامه تحقیقاتی این مرکز قرار گرفت، تولید آمیژان «مس – کروم» ۱۰ درصد بود و از جمله نوآوری انجام شده در این طرح استفاده از یک روش جدید تولید (نسبت به روش تولید نمونه خارجی) است که باعث کاهش هزینه‌های تولید و ایجاد فضای رقابتی از لحاظ قیمت با نمونه‌های خارجی شده است.
به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی، مهندس قنبرپور افزود: طرح تولید آمیژان «مس – کروم» ۱۰ درصد اواخر سال گذشته به نتیجه رسید و دانش فنی تولید آن در کشور بومی و تولید آن برای مصرف در پروژه‌های داخل مرکز و همچنین فروش آن به مصرف‌کنندگان آغاز شد.
مدیر پروژه تحقیقاتی تولید آمیژان‌های فلزی جهاددانشگاهی تهران با بیان این‌که در سال ۱۴۰۱ نیز تولید آمیژان‌های «مس – زیرکونیم»، «مس – فسفر»، «آلومینیم – تیتانیوم» در طرح‌های تحقیقاتی این مرکز قرار دارد، خاطرنشان کرد: این مرکز بنا به نیاز مشتری می‌تواند طیف وسیعی از آمیژان‌های فلزی را تولید کند.
وی درباره مشکلات موجود بر سر راه پژوهش‌های نوآورانه و فناورانه گفت: شاید مهم‌ترین مشکل تأمین اعتبارات اولیه برای انجام تست‌ها و نمونه‌سازی‌ها است. در سال‌های اخیر صنایع تمایلی به سرمایه‌گذاری در طرح‌های پژوهشی و تحقیقاتی ندارند و عموماً پس از انجام مراحل تحقیقاتی یک محصول، حاضر به عقد قرارداد برای خرید محصول هستند. از این‌رو در حال حاضر یک خلاء سرمایه‌گذاری با قبول ریسک معقول وجود دارد. بنابراین طرح‌های تحقیقاتی در مراحل میانی اجرا، دچار کمبود نقدینگی و زمان زدگی در اجرا می‌شوند و البته بسیاری از پروپوزال‌های تحقیقاتی به علت نبود بودجه هیچ‌وقت آغاز نمی‌شوند.
قنبرپور ادامه داد: یکی دیگر از موانع طرح‌ها، تجاری‌سازی و تولید صنعتی محصولات هستند. با توجه به این‌که ساختار جهاددانشگاهی یک ساختار دانش‌بنیان و تحقیقاتی است، از امکانات تولیدی کمتری نسبت به صنایع برخوردار است و معمولا از برون‌سپاری خدمات استفاده می‌کند. از این‌رو پس از تولید آزمایشی و کسب دانش فنی، در مرحله تولید صنعتی دچار مشکلاتی از جمله نبود سرمایه‌گذار برای راه‌اندازی خط، افزایش هزینه تولید به دلیل برون‌سپاری‌های زیاد و ارایه نکردن خدمات توسط برخی صنایع به‌ویژه صنایع بزرگ روبه‌رو می‌شود.
به گزارش ایرنا، آمیژان یک فلز پایه مانند آلومینیوم، مس یا نیکل است که با درصد نسبتاً بالایی از یک یا دو عنصر دیگر ترکیب می شود. آمیژان ها برای استفاده به عنوان ماده اولیه در صنایع تولید فلزات تولید می شوند و بر اساس محل مصرف، به شکل های مختلفی مانند شمش ، میله، قرص و مفتول(کویل) موجود هستند.
نظر شما