«رضا موزونی» روز دوشنبه در گفت و گو با ایرنا با اشاره به اینکه این نوحه با این شعرهای ناب را، همه نوحه سرایان خوانده اند ولی هیچ کدام نتوانسته اند به اندازه زنده یاد حشمت اله لرنژاد این حس عاطفی را آنگونه که هست انتفال دهند، افزود: این نوحه که از گذشته های دور در عزاداری محرم وجود داشته است همیشه مورد توجه خاص نوحه سرایان بوده و با استقبال ویژه مخاطبان عزادار مواجه گردیده و همچنان در ادبیات سوگواری محرم جایگاه ویژه خود را حفظ کرده است.
وی در ادامه اظهار داشت: ابیات شعر این مرثیه با دقت و وسواس خاصی انتخاب شده و لازم به یادآوری است که شمامه نوعی میوه است که زیبایی ویژه بصری دارد و شمیم خوش آن از راه دور هم به مشام می رسد و معمولا بخاطر زیبایی و عطر خوشش مورد استفاده قرار می گیرد و از دیگر ویژگی های آن کوچک بودن و ظریف بودن آن است و اگر نوبر هم باشد، این ظرافت دوچندان به نظر می رسد.
این نویسنده کرمانشاهی افزود : ما در زبان کُردی وقتی روی فرزندمان به اصطلاح خونمان جوش می خورد او را شیرین شمامه صدا می زنیم شاید شیرینی آن نه از لحاظ طعم بلکه بیشتر از لحاظ زیبایی و چشم نوازی آن است و در این شعر هم تشبیه علی اصغر (ع) طفل ۶ ماهه شهید کربلا به شمامه، به خوبی و ظرافت انجام گرفته است.
موزونی در خصوص استفاده از کلمه روله در این اشعار هم گفت: روله کلمه ای است به معنای فرزند، اما خود کُردها می دانند که از لحاظ حس عاطفی هیچ واژه ای جای آن را نمی گیرد؛ در روله ناز و زیبایی، ظرافت و دوست داشتن، دلسوزی و عشق با هم جا گرفته اند و وقتی روله در سوگ و عزا مورد استفاده قرار می گیرد حتی اگر فرزند، بزرگسال هم باشد حال و هوای خردسال می گیرد و مادر با گفتن روله او را در آغوش خود حس می کند.
وی در ادامه اظهار داشت: اوج زیبایی هنری و اوج حس عاطفی در این نوحه اینجا اتفاق می افتد که فرزند علی اصغر است، روله ای که از فرط تشنگی گلویش خشک شده و همان گلوی تشنه اش مورد اصابت تیر قرار می گیرد و اینجاست که روله در نوحه شیرین شمامه با همه روله ها فرق دارد.
نظر شما