به گزارش ایرنا، جام جهانی ۱۹۸۲ به میزبانی کشور اسپانیا برگزار شد. جامی با اتفاقات جنجالی و فراموش نشدنی که شاید در راس آن رسوایی بزرگی بود که در خیخون به وقوع پیوست. در سفرنامه امروز (یکشنبه) جام جهانی به بررسی آن خواهیم پرداخت.
به گروه دوم سر می‌زنیم. آلمان غربی مدعی اصلی صعود بود. شیلی و اتریش هم احتمالا باید برای جایگاه دومی می‌جنگیدند. تیم دیگر هم الجزایر بود. نماینده آفریقا اولین حضور خود را تجربه می‌کرد. آنها طبق شناخت کمی که وجود داشت شانس خاصی برای صعود نداشتند.
با این وجود در هفته اول و در نخستین بازی گروه شاهد یک شگفتی بزرگ بودیم. آلمان غربی، فاتح جام‌های ۱۹۵۴ و ۱۹۷۴ در مقابل الجزایر شکست خورد. بازی در نیمه اولی گلی در بر نداشت اما در ۴۵ دقیقه دوم سه گل به ثمر رسید. رباح ماجر و لخدر بلومی برای نماینده آفریقا گلزنی کردند و کارل هاینس رومنیگه تنها گل تیم یوپ دروال را وارد دروازه کرد.
آلمان در گام دوم موفق شد شیلی را در هم بکوبد اما الجزایر به اتریشِ آماده که فاتح بازی اول هم شده بود ۲ بر صفر باخت تا ماجرای این گروه پیچیده شود و به هفته آخر کشیده شود.
در آن زمان مسابقات هفته آخر همزمان برگزار نمی‌شد. در تاریخ ۲۴ ژوئن الجزایر به مصاف شیلی رفت و در دیداری جذاب با درخشش صلاح اسد که دبل کرد با نتیجه سه بر ۲ به پیروزی رسید و چهار امتیازی شد. فردای آن روز آلمان غربی و اتریش باید با یکدیگر مسابقه می‌دادند. برتری آلمان‌ها با یک گل یا ۲ گل اختلاف منجر به صعود هر ۲ نماینده اروپا می‌شد که دست بر قضا همسایه بودند و روابط خوبی هم داشتند.
بازی در خیخون به انجام می‌رسید و ۴۱ هزار نفر از نزدیک شاهد آن بودند. توپ از سمت چپ به روی دروازه ارسال شد و هورست هروبش با ضربه سر هوشمندانه دروازه را در دقیقه ۱۰ باز کرد. با این نتیجه هر ۲ تیم به مرحله بعدی می‌رفتند و الجزایر به خاطر تفاضل گل کمتر حذف می‌شد.
از این به بعد شاهد اتفاقات عجیبی بودیم. ۲ تیم رو به یک بازی محتاطانه و عجیب آوردند. فشار چندانی وارد نمی‌شد و ۲ تیم به پاسکاری مشغول بودند. تماشاگران حاضر در ورزشگاه بعد از دیدن این صحنه‌ها معترض شدند و سوت‌های کر کننده‌ای را به صدا درآوردند. الجزایری‌های حاضر در استادیوم اسکناس نشان می‌دادند و گزارشگر از بینندگان خواست تا تلویزیون را خاموش کنند. حتی یکی از هواداران تیم ملی آلمان پرچم کشورش را به آتش کشید.
بازی با همان یک گل تمام شد. بازیکنان ۲ تیم در آغوش یکدیگر قرار گرفتند و جشن صعود گرفتند. بعد از پایان بازی اتوبوس آلمان‌ها با حمله هواداران روبرو شد. اعتراض‌ها تا هتل محل اقامت تیم فاتح گروه ادامه پیدا کرد و تا فینالیست شدن ژرمن‌ها به قوت خود باقی ماند. الجزایر با وجود شایستگی حذف شد. آنها از فیفا خواستند تا بازی تکراری را برگزار کند اما با این خواسته موافقت نشد. با این حال از دور بعدی مقرر شد بازی‌های آخر هر گروه به صورت همزمان به انجام برسد.
هانس پیتر بریگل، مدافع تیم ملی آلمان غربی در آن مسابقه سال‌ها بعد در گفت‌وگو با یک رسانه اماراتی تایید کرد که در آن بازی اتفاقات خاصی رخ داده و از مردم عذرخواهی کرد.
رسوایی خیخون از یادها نخواهد رفت؛ همانطور که جام جهانی ۱۹۸۲ با ماجراهای عجیبش فراموش‌شدنی نیست.
نظر شما