بهزاد عشقی در گفت وگو با خبرنگار تلویزیون ایرنا، درباره کیفیت یاغی این محصول شبکه نمایش خانگی اظهار داشت: در سریال یاغی انسان های کج و کوله‌ای را می‌بینیم که حتی بوی بدن متعفن‌شان را می‌شود احساس کرد. در یک شهر امکان ندارد این قدر بی‌قانونی وجود داشته باشد که هفت تیرکش ها بتوانند قانون خودشان را اعمال کنند. این که گروه های مافیایی هر کاری دلشان بخواهد بکنند اغراق آمیز است. آنها هر فردی را به راحتی محاکمه و شکنجه می کنند و حتی به قتل می‌رسانند. حتی در یکی از قسمت‌ها اراذل و اوباش یک محله را قرق کردند و سر مامور را به مسخره ترین شکل ممکن کلاه گذاشتند.
وی با اشاره به این که یاغی از نظر داستان گویی داستان خودش را گم می کند افزود: پسر جوانی عاشق دختری می شود، تلاش می کند که موانع عشق ورزی را از سر راه بردارد. در یک بخش‌هایی موضوع عاشقانه و آن دختر فراموش می شود و داستان اصلی زیر سایه فرعیات می رود. به یک باره نیکی کریمی وارد ماجرا می شود و موقعیت های تصنعی مثل گم شدن کیف در رودخانه به وجود می‌آید. به نظر من ارتباط جاوید (علی شادمان) و ابرا خوب بود. ولی حیف که رها شد و در چند قسمت فیلمساز یادش رفت که موضوع اصلی چیست.
دوربین آرام و قرار ندارد
عشقی با بیان این که در آثار محمد کارت خشونت های افراطی وجود دارد تاکید کرد: محمد کارت در مستندهایش هم یک نقطه کثیف پیدا می کند و به شکل اغراق آمیز به آن می‌پردازد. ضمن این که دوربین در سریال یاغی آرام و قرار ندارد و من هنگام تماشا سرگیجه می‌گیرم.
این منتقد ضمن تمجید از بازی علی شادمان اظهار داشت: بازی علی شادمان را پسندیدم و معتقدم لحظات خوبی در بازی اش دارد. سینمای ما دارد پیر می شود و جوان هایی که حدود سی سال سن دارند می‌توانند کمک کنند. سوپراستارهای سینمای ایران همگی بالای چهل سال سن دارند.
نویسنده کتاب کهن‌الگوی سینمای ایران افزود: صحنه های طولانی کشتی گرفتن یاغی هم من را مقداری هیجان زده کرد. مخاطب در این صحنه‌ها دوست دارد جاوید مسابقات را برنده شود. بخشی از هیجان مسابقه به این خاطر است که آن دختر هم روبرویش نشسته است.
عشقی ناتورالیسم را مکتبی مهم در ادبیات دانست و اظهار داشت: ناتورالیسم ظاهرش واقع‌گراست اما در باطن با واقع گرایی تفاوت دارد. واقع گرایان در عین نشان دادن زشتی ها واقعیت را در حال شدن نشان می دهند و چشم اندازی را به وجود می آورند که شکل مثبت تری به زندگی بدهند. ناتورالیسم ها به سه جبر وراثت، طبیعت و جامعه اعتقاد دارند و در آثارشان آدم ها غرق در پلشتی و نکبت هستند.
وی ادامه داد: خیلی از فیلم های ایرانی مثل آثار عبدالرضا کاهانی و هومن سیدی و محمد کارت زیر سقف ناتورالیسم ایرانی قرار می‌گیرند. شما هیچ شباهتی بین واقعیت واقعی و زندگی پلشت این آدم‌ها نمی بینید. در فیلم های چارلی چاپلین اتفاقات رعب انگیز آن زمان مثل بحران اقتصادی و بی عدالتی، وجود دارد. اما همیشه در ته فیلم چارلی چاپلین دست نامزدش را گرفته و از یک خیابان و جاده عبور می کند و در حال رفتن است.
به گزارش ایرنا، سریال یاغی به کارگردانی محمد کارت و تهیه‌کنندگی سید مازیار هاشمی در سال ۱۴۰۱ تولید شده است. این سریال محصول کشور ایران و در ژانر خانوادگی و اجتماعی است. اولین سریال محمد کارت در شبکه نمایش خانگی روایت اجتماعی و خانوادگی دارد. این سریال یکی از پربازیگرترین سریال‌های نمایش خانگی است که بازیگرانی همچون پارسا پیروزفر، علی شادمان، طناز طباطبایی، امیر جعفری، نیکی کریمی، فرهاد اصلانی در آن به ایفای نقش می‌پردازند.
نظر شما