به گزارش ایرنا از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، شکوه خسروی سرپرست هیئت باستان‌شناسی گفت:در سال ۱۳۹۴ بررسی‌های باستان‌شناختی منطقۀ سرپل ذهاب استان کرمانشاه شامل دشت‌های قلعه شاهین، بشیوه و ذهاب به انجام رسید و ۱۹۳ محوطه باستانی در این منطقه شناسایی شد.
وی یکی از محوطه‌های مهم مورد بررسی در دشت ذهاب را تپه مای‌خان عنوان کرد که بقایای استقرار بزرگ و مهمی از دوره پیش از تاریخ است.
این باستان‌شناس اظهار کرد: با توجه به وضعیت محوطه و آسیب‌های موجود به واسطۀ عبور جاده، حفر سنگر، ایجاد پایگاه نظامی، تسطیح اراضی و ... آسیب‌های جدی به این محوطه وارد آمده و ادامۀ برخی از این فعالیت‌ها به ویژه تعریض جاده و تسطیح اراضی باعث نابودی این محوطه می‌شد، از این رو پژوهشکده باستان‌شناسی تعیین عرصۀ محوطه به منظور حفاظت و صیانت از این محوطه باستانی را در اولویت برنامه‌های خود قرار داد و در همین راستا با مجوز پژوهشگاه، هیئتی برای تعیین عرصه تپه مای خان راهی دشت ذهاب در غرب استان کرمانشاه شد.
خسروی تصریح کرد: مای‌خان بقایای استقراری باستانی از هزاره ششم تا چهارم پیش از میلاد و همچنین دوره اشکانی است که در حاشیه دشت حاصلخیز ذهاب قرار گرفته و بر اساس یافته‌های سطحی و توپوگرافی محوطه، احتمالاً وسعتی در حدود ۶ هکتار داشته است.
این دانش آموختۀ دکتری باستان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس افزود: هیئت باستان‌شناسی از نیمه مرداد ماه کار خود را آغاز و با حفر ۲۸ گمانه تلاش کرده که تا حد امکان عرصۀ محوطه را شناسایی کند.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی با اشاره به اهمیت توالی استقرار دوره پیش از تاریخ در تپه مای‌خان در مطالعۀ باستان‌شناسی دامنه‌های غربی رشته کوه زاگرس، اظهار کرد: دشت ذهاب دشتی سیلابی است و احتمالاً شماری از استقرارهای کف دشت در زیر رسوبات آبرفتی دفن شده‌اند، با این حال مای‌خان در حاشیه دشت و بر روی نخستین تپه ماهورها قرار گرفته و به همین دلیل در زیر رسوبات دفن نشده و این وضعیت فرصت مناسبی برای مطالعه بقایای باستان‌شناسی دوره پیش از تاریخ را فراهم خواهد کرد.
خسروی با اشاره به کشف سفال‌های فرهنگ حلف، سامرا، عبید و اوروک و همچنین قطعاتی از سفال دوره اشکانی در محوطه خاطرنشان کرد: در بررسی سطحی محوطه و همچنین در گمانه‌های کاوش شده سفال‌های متعددی از هزاره ششم تا چهارم پیش از میلاد به دست آمد که نشان می‌دهد استقرار در این محوطه از دوره مس‌وسنگ قدیم آغاز و تا دورۀ مس‌وسنگ جدید ادامه داشته، اما اوج وسعت محوطه در هزاره پنج پیش از میلاد و دوره عبید بوده به طوری که وسعت محوطه در این دوره به حدود ۷ هکتار رسیده است.
نظر شما