به گزارش ایرنا، سید رضا مؤیّد فرزند سید محمد متخلص به «مؤیّد» در سال ۱۳۲۱ هجری شمسی در مشهد در خانواده‌ای مذهبی و علاقمند به امور دینی متولد شد، و پس از تحصیلات ابتدایی به شغل آزاد روی آورد.
سیدرضا مؤید که رباعیات و غزل هایش در دوشنبه ها و پنجشنبه های تشییع شهدا در مشهد در خاطره ها ماندگار شده است، از شعرای برجسته آیینی و انقلابی کشور بود.
شعر معروف «خدا کند که بیایی» تنها یکی از آثار ماندگار اوست و مجموعه اشعار او در طول سال ها، از «گلهای اشک» تا «بهار بی خزان» مجموعه ای غنی از معارف ناب دینی بوده اند که در کالبد ادبیاتی معرفتی و در عین حال مردمی جلوه کرده اند.
ویژگی برجسته استاد مؤید، آن بود که دعبل وار، شعر خود را در خدمت انقلاب و امام به کار گرفته و ابعاد انقلابی و ستم سوز و مجاهدت آمیز معنویت ناب دینی را در اشعار شیرین خود به مردم نشان می داد به گونه ای مقام معظم رهبری نیز در دیدار خود با جمعی از شعرای آیینی کشور فرمودند: «به برخی از موضوعات در شعرهای آئینی کم پرداخته می شود؛ از جمله، موضوعات مربوط به مسائل انقلاب، مسائل جنگ و دفاع مقدس. البته در یک دوره‌ای خیلی خوب بود. همین آقای مؤید در زمان جنگ وقتی جنازه‌های شهدا را به مشهد می‌آوردند، شاید هر روزی یا هر چند روزی یک غزل میگفت و مداح ها این ها را می خواندند... الآن جای این اشعار خالی است.»
مؤیّد با مطالعه اثر ادبی و دیوان های سایر شعرا از آغاز جوانی به سرودن اشعار به ویژه مدایح و مراثی مذهبی پرداخت، وی از شاعران نامور اهل بیت پیامبر (ص) به شمار می‌رفت.
از این شاعر اهل بیت (ع) تاکنون سه دفتر به نام «گل های اشک»، «جلوه‌های رسالت» و «نغمه‌های ولایت» منتشر شده است.
شهادت حضرت حمزه سیدالشهدا(ع) -(ای کشته ای که بود احد کربلای تو...)، رباعی شهادت حضرت حمزه سیدالشهدا(ع) -(با یاد غم حمزه کسی صابر نیست...)، حضرت ام کلثوم(س) -(ای آینه دار پنج معصوم...) از جمله اشعار این شاعر آیینی است.
شعر حافظ خون شهیدان نمونه ای از سروده های این استاد فقید است.
ماجرای کربلا شرح بلای زینب است/ عصر عاشورا شروع کربلای زینب است
شرح صدرش در نمی‌آید به فهم اهل دل/ صبر زینب آیت صبر خدای زینب است
رو «أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ» بخوان کاین آیه را/ عشق گفتا بعد پیغمبر ثنای زینب است
باغبان گلشن سرخ ولایت اشک اوست/ حافظ خون شهیدان گریه‌های زینب است
پرچم سرخی که عاشورا به خاک و خون فتاد/ بر سر پا باز با صبر و رضای زینب است
کوفه و روز اسیری دیدن زینب دریغ/ چون در و دیوار کوفه آشنای زینب است
نی همین در شام و کوفه بلکه اندر کوی عشق/ هرکجا پا می‌گذاری جای پای زینب است
خطبه‌ی او افتخارِ ملّت اسلام شد/ بانگ «الإسلامُ یَعلُوا» در ندای زینب است
پرچم‌اش سرهای هفتاد و دو تن بر نیزه‌هاست/ ای دریغا در کف دشمن لوای زینب است
چون توانایی به ترک جان نبودش سر شکست/ قتلگاه کوچک محمل منای زینب است
این مداح و شاعر پیشکسوت اهل بیت(ع) پس از ۲ هفته بستری شدن در یکی از بیمارستانهای مشهد به دلیل عارضه کلیوی عصر امروز جمعه ۱۶ مهرماه دارفانی را وداع کرد.
آیین تشییع این شاعر و پیرغلام اهل بیت (ع) فردا هشت صبح از تکیه کرمانیها واقع در اطراف حرم مطهر رضوی به سمت حرم آغاز و در همان جا به خاک سپرده می شود.
نظر شما