روستای مارین که به دلیل بافت پلکانی خانه هایش به ماسوله جنوب ایران و به علت باغ های زیبایش، چشمه ساران پرآبش، طبیعت بکر و رویایی آن به بهشت گمشده شهرت دارد نمونه کاملی از نوستالژی است که برای یک روستا می توان تصور کرد.
این نقطه زیبا از کشورمان که در میان سه کوه خامی، دیل و دلی گنج محصور شده طبیعت جادویی در فصل پاییز دارد به طوری رقص برگ های خزان زده اش در کنار درختانی که سرسبز هستند و درختانی که میوه های پاییزی بر شاخه ساران آنان خودنمایی می کند شکوه قدرت لایزال الهی برای هر انسان آزاده ای را تداعی می کند.
مردمان سختکوش این سرزمین بکر که با درآمد حاصل از کشاورزی و دامپروری روزگار می گذرانند محصولات مختلفی تولید می کنند و مشاهده نحوه تولید و برداشت آن خود تجربه ای نو برای گردشگران است.
پاییز فصل برداشت و تولید انواع میوه های تازه و خشک جنگلی و باغی در مارین از مغز بنه، بلوط، زالزالک گرفته تا انار، مویز، انجیر خشک است به همین دلیل گردشگرانی که به این روستا سفر می کنند ضمن مشاهده تکاپوی اهالی برای تولید از محصولات تازه می خورند و عده ای هم به رسم دیرین ایرانی برای دوستان و آشنایان به ره آورد می برند.
یکی از محصولات خوشمزه تولیدی مردم روستای مارین میوه جنگلی بنه «پسته کوهی» است که این روزها اهالی در حال جمع آوری آن هستند به طوری که مردان این روستا برای چیدن دانه های بنه به دل کوه زده و از درختان دانه های کوچک این میوه جنگلی را می چینند.
بانوان مارینی دانه های کوچک میوه های جنگلی را ابتدا بر روی پارچه ای تمیزی پهن و بعد از خشک شدن آن را در سرکو (serco) یا همان هاون میریزند و میکوبند و سپس بنه ها را الک کرده و شسته و آن را درون دیگ میریزند و به مدت ۲ ساعت میپزند تا مغز سبز رنگ آن سیاه و پخته شود.
در مرحله بعد دوباره بنهها را درون سرکو میکوبند و بعد از کوبیدن آنها را میشویند تا پوست آن کنده شود و باز به مدت یک ساعت زیر آفتاب قرار می دهند و سپس بنهها را درون تابه بزرگ و با حرارت بو میدهند.
این کار به صورت دستی و به وسیله سنگهای صاف انجام میشود که جذابیت زیادی برای جذب گردشگران دارد،در مرحله بعد مغز و پوستههای بنه که با هم مخلوط شده با دست یا الک جدا میکنند و مغز بنه آماده میشود و در مرحله آخر به مغزها مقداری آب و نمک اضافه میکنند و در یخچال میگذارند و بعد از سرد و مزهدار شدن این آجیل خوشمزه آماده خوردن می شود.
در میان انواع میوه های باغی که در روستای مارین تولید می شود آوازه انار مارین به همه نقاط کهگیلویه و بویراحمد رسیده است.
انارستان های مارین که بیشترین سهم را بین باغستان هایش به خود اختصاص داده از روزهای اول مرداد تا آبان ماه هر سال شاهد تکاپوی اهالی برای برداشت است.
تعدادی از اهالی روستای مارین محصولات خود را برای کسب درآمد بیشتر به انار دانه( انار خشک) یا رب انار در مزه های ترش، ملس و شیرین تبدیل می کنند که مشاهده این فعالیت ها نیز جاذبه ای به یادماندنی برای گردشگران است.
انجیر و انگور به صورت تازه و خشک از دیگر محصولات تولیدی مارینی هاست که بخاطر کیفیت آن طرفداران زیادی دارد.
دیگر جاذبه های مارین
خانه های پله ای ،چشمه سارهای طبیعی ، باغ های میوه،آب و هوای دلپذیر و چشم اندازهای زیبا از جذابیت های طبیعی روستای مارین محسوب می شود اما طبیعت همه ظرفیت های این سرزمین بکر و رویایی نیست بلکه حفظ سنت های گذشتگان از سوی بومیان در کنار راه سلطنتی شوش به تخت جمشید و بیشاپور (در دوره هخامنشیان) که از هفت کیلومتری این روستا می گذرد اینجا را منطقه ای خیال انگیزی برای گردشگری کرده است.
مارین در میان سه کوه خامی، دیل و دلی گنج محصور شده و در شیب ملایم دره قرار دارد واحدهای مسکونی در یک یا دو طبقه ساخته شدهاند و پشت بام خانه حیاط خانه دیگری است و همین ویژگی روستا را به ماسوله شبیه کرده است.
این روستا در شیب ملایم دره قرار دارد واحدهای مسکونی در یک یا دو طبقه ساخته شدهاند وپشت بام خانه حیاط خانه دیگری است و همین ویژگی روستا را به ماسوله شبیه کرده است.
معماری روستا متشکل از سقف های مسطح، ایوان، پنجرههای کوچک و دیوارهای قطور است که از مصالحی چون سنگ، خشت، گل، آجر و تیرهای چوبی ساخته شده جذاب ترین ویژگی روستاست که در نگاه نخست هر بیننده ای را مجذوب خود می کند.
به روستا که وارد می شوی کوچه های کم عرض تا آنجایی که خودرو به سختی تردد می کند،عبور چهارپایانی چون الاغ و گاو و بوی خاک آب خورده نویدبخش سفر به دوران های گذشته برای گردشگران است.
نغمه پرندگان،صدای چهارپایان، آسمان آبی با تکه های سفید ابر،محیطی آرام بدون دود و دم خودروها و آلودگی هوا بخشی از تجربه های مسافرانی است که به مارین سفر می کنند.
یکی دیگر از جاذبه های روستاگردی دانستن پیشینه تاریخی آن سرزمین است که گردشگر بداند پا جای قدم چه کسانی می گذارد؟
روستای مارین یکی از روستاهای تاریخی ایران است که راه سلطنتی شوش به تخت جمشید و بیشاپور (در دوره هخامنشیان)، از هفت کیلومتری این روستا عبور میکرده است.
موقعیت خاص روستای مارین، در دوره هخامنشیان ، اشکانیان و ساسانیان سبب احداث قلعههای متعدد راهبانی در حوزه نفوذ این روستا شده است.
وجود بقعه متبرکه امامزاده بی بی حمیده خاتون(س) از نوادگان امام موسی کاظم(ع) در کنار این روستا بر جذابیت این منطقه افزوده و گردشگران در بدو ورود به روستای مارین به زیارت این بانوی بزرگوار مشرف می شوند.
پوشش گیاهی و جانوری منطقه شامل انواع گیاهان دارویی کتیرا، گلگاوزبان و گل بنفشه است و جانوران و پرندگان وحشی مانند گرگ، روباه، خرگوش، قوچ، میش، گراز، شاهین و کبک در اطراف روستا دیده می شود.
ارتفاع این روستا از سطح دریا ۱۰۸۰ متر است و آب و هوای مارین در فصول بهار و پاییز ملایم و مطبوع، در تابستان گرم و در زمستان سرد و خشک است.
بزرگان روستای مارین می گویند که در روزگاران کهن در آبادی های اطراف روستا «مار» فراوان وجود داشته است اما در این روستا به دلیل آب و هوای خاص خود تعداد کمتری مار بوده و به همین دلیل نام روستا را مارین نهاده اند ، در واقع مردم این آبادی به گویش خود می گفتند که در این آبادی «مار نی» یعنی مار وجود ندارد.
بعدها اسم این روستا به مارین تغییر یافت. مارین از شمال به کوه دلی گنج و از شرق به کوه خامی و از جنوب غربی به کوه دیل محدود میشود.
اما یکی از جاذبه های شیرین این روستا گویش خاص اهالی به نام دیلی است که هنگامی با سالمندان هم کلام می شوید کاملا مشهود است.
دهیار روستای زیبای مارین می گوید: این روستا جذابیت های متنوعی برای گردشگری در فصول مختلف دارد اما به علت تنوع محصولات تولیدی و برداشت بیشتر این محصولات به همراه هوای دلپذیر در پاییز این فصل خاطرات به یادماندنی برای مسافرانش دارد.
علی اکبر ارجمندزاده تاکید کرد: به دلیل پلکانی بودن خانه ها و امکان نفوذ آب به داخل خانه های پایین دست در منطقه مسکونی باغ احداث نشده است و همه باغستان ها در پایین روستا قرار دارد.
وی تاکید کرد: روستای مارین دارای 9 هکتار باغ شامل انار، مرکبات، انجیر و انگور است.
دهیار روستای مارین تاکید کرد: تقریبا همه اهالی روستا دارای دام سبک و سنگین هستند به همین دلیل صدای زنگوله گوسفندان، نوای حی حی چوپان و عرضه محصولات تازه دامی چون شیر، سرشیر، گوشت و روغن از دیگر محصولات تولیدی مردمان سخت کوش این یار است.ددددد
وی در مورد جمعیت روستا هم گفت: روستای مارین دارای 86 خانوار با 250 نفر است البته در فصل تابستان 30 نفر به جمعیت روستا افزوده می شود.
دهیار روستا تصریح کرد: زیرساخت های اولیه زندگی آب،برق،گاز،تلفن در روستا وجود دارد اما اینترنت در این روستا ضعیف است.
ارجمندزاده تاکید کرد: سبدبافی از محصولات مهم روستاست که با شاخه بادام تولید می کنند که بانوان سالخورده سبد برای نگهداری نان و میوه تولید می کند.
مارین مستعد صنعت گردشگری
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کهگیلویه و بویراحمد گفت:روستای مارین یکی از ۱۱ روستای هدف گردشگری استان است که جاذبه های متنوعی برای گردشگری در فصل پاییز دارد.
سعید طالبی پور افزود: روستا مارین از معدود مناطق کهگیلویه وبویراحمد است که با توجه به نزدیکی به دشت دیل، سد کوثر و جاذبه های بکر در بیشتر روزهای سال می تواند پذیرای گردشگران باشد.
روستای مارین در ۳۶ کیلومتری شمال شهر دوگنبدان مرکز گچساران قرار دارد.
نظر شما