جشنواره تئاتر مازندران در پرده آخر

ساری - ایرنا - آخرین روز از سی و چهارمین دوره جشنواره تئاتر مازندران نیز با سه اجرا همراه بود تا پرداختن به موضوعاتی همچون بیماری های خاص و مسائل اجتماعی پایان بخش جشنواره باشد.

به گزارش ایرنا، سی و چهارمین دوره از جشنوراه تئاتر مازندران با اجرای سه نمایش در آخرین روز و در مجموع هشت اجرا به کار خود پایان داد. در این دوره از جشنواره «پرواز پرندگان مهاجر»، «خلیل خولی»، « جزیره آبی»، «سیزیف»، «مرگ با سوراخ اضافه»، «تنها خدا حق دارد بیدارم کند»، «یه روزِ دیگه» و «صنم» موفق شدند از بین ۲۰ اثر ارسال شده در جمع برگزیدگان برای اجرا قرار گیرند. 

پس از گذشت ۲ روز، تنها خدا حق دارد بیدارم کند به نویسندگی محمد چرمشیر و کارگردانی مسعود تیر، یه روزِ دیگه به نویسندگی نادیا فرجی وکارگردانی احمد خدادی و صنم به نویسندگی بهناز دوستی و کارگردانی ارسلان مهدوی آخرین اجراهای جشنواره تئاتر مازندران بودند که بر روی صحنه رفتند. 


هستی شناسی کودکانه از زبان اسکار

نخستین اجرای آخرین روز جشنواره تئاتر مازندران، نمایش «تنها خدا میتواند مرا بیدار کند» بود. نمایش با نویسندگی محمد چرمشیر که توسط مسعود تیر کارگردانی و طراحی شد.

این نمایش که با بازی فریبا عباسی و آیناز اکبری نیا اجرا شد، حال و روز دختری ۱۵ ساله به نام اسکار را روایت می کند که به دلیل ابتلا به سرطان با مرگ دست و پنجه نرم می کند. 

این نمایش درام در عین سادگی روایتی کودکانه از مرگ ناشی از سرطان دختری(مرگ پیش بینی شده) را بر روی صحنه می برد که مسائلی همچون هستی شناختی، خداشناسی، ایمان، تقدیر گرایی و امید را در قالب یک بیماری مورد کنکاش قرار می دهد. 

تنها خدا می تواند مرا بیدار کند، رویای دختری ۱۵ ساله در لبه مرگ است که در عالم رویا با زنی مواجه می شود تا در دیالوگ و مناقشه ای ۲نفره به چهره، شرایط و باور به مرگ و همچنین تقدیر را به نقد بکشد. 

در کنار محتوای ادراکی و معرف شناسانه، نمایشنامه دارای رگه هایی از مرد سالاری و تاثیر این پارادایم اجتماعی بر افراد خانواده به خصوص کودکان را در خود جای داده که در نامگذاری اسکار(نامی پسرانه برای دختر) توسط پدر خانواده و همچنین رنج های ناشی از پسر بودن خود را جلوه می کند و در تغییر هویت بازیگران برای قرارگیری در جایگاهی به اصطلاح «مردان بزرگ و بی باک» به اوج می رسد. 

متنی ساده و روان، بازی با قدرت شخصیت های داستان به همراه استفاده مناسب از موسیقی از نقاط قوت این نمایش بود، در حالی که طولانی بودن دیالوگ ها و کمبود جلوه های نمایشی و تنوع صحنه را می توان از نقاط ضعف نمایش دانست. 

فرصت سوزی وجدال با مرگ 
دیگر نمایش امروز «یک روز دیگه» به کارگردانی احمد خدادی بود. درامی تقریباً کمدی که داستان زنی در شرف مرگ را روایت می کند. موضوع نمایش وضعیتی زنی است که بر اثر فشار عصبی ناشی از جرح و بحث تلفنی با مادرش دچار عارضه سکته قلبی می شود. 

پس از سکته، مرگ در هیبت یک مرد به سراق زن آمده تا وی را برای سفر آخرت همراهی کند. در ابتدا زن تصور می کند که شرایطش یک رویا بیش نیست و مرگ را نمی پذیرد اما وقتی آرام آرام با واقعیت مواجه می شود، خود را در شرایطی پر از فرصت های از دست رفته می بیند. 

زن از مرگ برای جبران کارهای ناکرده و فرصت های از دست رفته یک روز فرصت می خواهد که البته با مخالفت مواجه می شود و زمان و فرصت برای او به پایان رسیده است. در مجموع نمایش یک روز دیگه را شاید بهتر از اقتباسی از نمایشنامه «مرگ در میزند» وودی آلن دانست که البته با درون مایه فرهنگی بر روی صحنه اجرا شد. 

از نقاط قوت این اجرا را باید طراحی صحنه، تکیه بر رویدادها و تحرک صحنه و تا حدودی بازی بازیگران دانست. تکرار دیالوگ ها و اصرار بر تکرار برخی کلام ها را می توان از نقاط ضعف نمایشنامه دانست که می توانست در برخی مواقع بیننده را کلافه کند. 
 

رنگ فرهنگ بومی در درامی برای شهدای سلامت 
سی و چهارمین دوره از جشنواره تئاتر مازندران با اجرای «صنم» به کارگردانی ارسلان مهدوی و بازیگری تک شخصیتی بهناز دوستی( نویسنده نمایش) به کار خود پایان داد. 

صنم داستان زوج پزشکی است که در دوران کرونا در مناطق روستایی(در این نمایش چهاردانگه) مشغول خدمت هستند که به دلیل عدم رعایت مسائل بهداشتی، همسر به کرونا مبتلا شده و جان خود را از دست می دهد. 

پس از این تراژدی دردناک، زن دچار جنون شده و به بیمارستانی و مرکز نگهداری منتقل می شود و در این مرکز باقی نمایش ادامه خواهد داشت. 

نمایش صنم با استقبال بسیار زیادی مواجه شد که برخی از حاضران و هنرمندان علت این موضوع را ناشی از پرداختن به مسائل روز با بن مایه هویت بومی دانستند. 

نقاط قوت صنم را باید نمایشنامه ای بومی، طراحی صحنه، پرداختن به مسائل روز و موسیقی آن دانست که توانست مخاطب را به طور کامل مجذوب کند. 

نقاط ضعف این نمایش را نیز شاید تک بازیگری بودن، تکیه بر دیالوگ، سطحی بودن پردازش نمایش دانست که البته باید توسط داوران و بیننده قضاوت شود. 

با پایان نمایش امروز، هشت نمایش مذکور برای آخرین بار مورد ارزیابی داوران قرار خواهد گرفت تا برگزیدگان در بخش های مختلف برای روز اختتامیه انتخاب شوند.
 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha