به گزارش روز یکشنبه ایرنا به نقل از روزنامه نیویورک تایمز، در دهه ۹۰ میلادی، سرانه تلفات جاده ای در سراسر کشورهای توسعه یافته به طور قابل توجهی بیش از رقم کنونی بود.
این سرانه در کره جنوبی، نیوزیلند و بلژیک بیش از آمریکا بود. اما انقلابی در صنعت خودرو، باعث استفاده بیشتر از کمربند ایمنی و کیسه های هوا شد.
در نتیجه آمار مرگ و میر در آمریکا و سایر کشورها کاهش یافت. اما در حالی که خودروها برای مردم کشورها ایمن تر شدند، ایالات متحده همچون کشورهای دیگر در اولویت دادن به ایمنی سرنشینان خودروها، به پیشرفت دست نیافت.
سایر کشورهای توسعه یافته، محدودیت های سرعت را اعمال و مسیرهای محافظت شده دوچرخه سواری را ایجاد کردند.
اما در آمریکا در دو دهه گذشته، وسائط نقلیه بزرگتر شدند و به تبع آن، برخورد با این خودروها مرگبارتر شد.
آمار نشان می دهد اگرچه آمریکا و فرانسه نرخ مرگ و میر مشابهی را در دهه ۹۰ داشتند، اما آمریکایی ها امروزه سه برابر بیشتر در تصادفات جاده ای می میرند.
آمریکا در دهه گذشته از سایر کشورهای توسعه یافته که تلفات جاده ای در آن کاهش یافته، فاصله گرفته است.
این استثنا به ویژه در جریان همه گیری کرونا مشهودتر بود. در سال ۲۰۲۰، با کاهش سفر با خودرو در سراسر جهان، تصادفات جاده ای نیز کاهش یافت. اما در آمریکا خلاف این مساله روی داد. سفرها کاهش یافت، اما مرگ و میر جاده ای همچنان بالا بود.
طرفداران مسائل ایمنی و مقام های دولتی ابراز تاسف می کنند که بسیاری از مرگ های جاده ای اغلب به عنوان هزینه اجتناب ناپذیر جابجایی جمعی تحمل می شود. اما مساله آشکار این است که آمریکایی ها حتی زمانی که کمتر رانندگی می کنند، با شمار بیشتری می میرند.
حتی با وجود ایمن تر شدن بیشتر جاده ها، شمار تصادفات جاده ای در آمریکا رو به افزایش است. نظامیان آمریکایی مناطق جنگی را ترک می کنند، در حالی که در جاده های اطراف پایتخت این کشور جان می بازند.
ارزیابی های دولتی حاکی است، در سال ۲۰۲۱ تقریبا ۴۳ هزار نفر در جاده های آمریکا جان سپردند و افزایش اخیر تلفات جاده ای به طور ویژه به افرادی اختصاص می یابد که در طبقه بندی دولتی به عنوان آسیب پذیرترین اقشار جامعه شناخته می شوند یعنی دوچرخه سواران، موتورسواران و عابران پیاده.
این در شرایطی است که آمریکایی ها هر روز در ترددهای معمولی برای رسیدن به مدرسه یا در مسیر خرید می میرند.
نظر شما