«قربون لهجه لُری‌ات برم من»!

تهران- ایرنا- برخی باورشان نمی‌شود که به این زودی پیام‌شان به وزیر رسیده و برخی با همه گلایه، نیمه‌ی پُر لیوان تلاش‌هایش را هم می‌بینند تا از یکی به زبان آذری تشکر کند و قربان صدقه‌ی لهجه لُری دیگری رود تا هم وزیر ارتباطات و هم پشت‌خطی‌های سامانه مرکز ارتباطات مردمی دولت، نوع متفاوتی از تعامل را تجربه کنند.

حوزه دولت ایرنا - خبرنگاران به نشست‌ها دعوت نمی‌شوند؛ آنها برای برنامه‌ها «آفیش» می‌شوند و آفیشِ چهارمین نشست پاسخگویی اعضای هیأت وزیران و مدیران دولتی به تماس‌های مردمی، به معنای آنست که مرکز ارتباطات نهاد ریاست جمهوری، در راهی که انتخاب کرده مصمم است و چهارمین وزیری که روز گذشته پشت میز پاسخگویی به مردم یا به تعبیری دیگر «میز خدمت» نشست، «عیسی زارع‌پور» وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات بود.

در مسیر زرد و نارنجی خیابان‌های تهران، به موضوعاتی فکر می‌کنم که ممکن است محل سوال و درخواست از وزیر باشد. تقریباً مطمئنم که اینترنت مهمترین آنهاست و به همین سبب ممکن است نشست پُرچالشی را هم در پیش داشته باشم.

«ساغول... قربون لهجه لُری‌ات برم من»!

وزارت ارتباطات در جهانی که سمت و سوی دهکده شدن پیدا می‌کند، وزارتخانه‌ای مهم و البته پُرچالش است. سردی هوای پاستور با گرمی استقبال مسئولان مرکز ارتباطات مردمی و برخورد پُرمهر و قدردانی حجت‌الاسلام «احمد صالحی» جبران می‌شود و نشست آغاز.

«زارع‌پور» ماسک به صورت دارد و اعلام می‌کند که به‌تازگی دوره‌ی آنفولانزا را گذرانده و نگران سرایت آن به اطرافیان است.

در هر چهار نشست برگزار شده تا امروز، سه نکته قابل تأمل در متن گفته‌ها و شنیده‌ها ملموس است: وزیر به حوزه‌ی کاری خود احاطه کامل دارد و شاهد آن هم توضحیات مفصل درباره جزئیات هر ابهام، سوال و خواسته‌ای‌ست که از سوی مردم مطرح می‌شد. نکته دوم پیگیری مصرانه‌ی رئیس مرکز ارتباطات مردمی برای به نتیجه رساندن مطالبات مردم که پس از هر تماس از وزیر درباره جزئیات و نحوه رسیدگی و تسریع در فرآیند آن سوال می‌کرد و در نهایت احاطه و آگاهی مردم نسبت به مشکلات و ایردات و ارائه‌ی راهکارهای رفع آنهاست.

بی‌تفاوت نیستم!

تماس اول از اصفهان بود و موضوع، استخدام در شرکت‌های پیمانکار. شهروند تماس گیرنده از یکی از شرکت‌های زیرمجموعه شرکت مخابرات گلایه داشت و آقای وزیر در پاسخ به او تأکید کرد که مخابرات شرکتی خصوصی است که دولت در امورات آن دخالتی ندارد اما بنده پیگیر مشکلات شما هستم و اعلام شده طبق قرارداد مشخص و یکسانی می‌توانید بر سرکار برگردید. یافتیان عضو هیأت مدیره مخابرات هم به دعوت وزیر پاسخگوی تماس گیرنده بود و گفت که برای مخابرات شرکت‌های پیمانکار تفاوتی نمی‌کند و تنها موضوع مهم معیشت کارکنان شرکت مخابرات است.

تماس دیگر هم از یزد بود و موضوع مشکلات داخلی مخابرات. تماس‌گیرنده از وزیر خواست که وقتی برای دیدار حضوری اختصاص دهد و خواستار اجرای آیین‌نامه‌ اجرایی در مخابرات، پیش از خصوصی‌سازی این شرکت و نیز مشکلات حقوق و مزایا شد. وزیر در پاسخ به این شهروند بار دیگر تصریح کرد که مخابرات از سال ۸۴ واگذار و از سال ۸۸ دولت در تصمیم‌گیری‌های آن دخالتی ندارد. با این همه و با وجود اینکه موضوعات داخلی مخابرات به منِ وزیر ارتباطات ربطی ندارد اما بی‌تفاوت نیستم؛ احساس وظیفه کردم و پیگیر حل مشکلات مخابرات بودم. سهام‌داران عمده‌ی مخابرات باید در رویه‌های کلان تجدید کنند تا بتوانیم این شرکت را به جایگاه واقعی خود نزدیک کنیم.

زارع‌پور با احاطه‌ای که به مشکل داشت، به فرد تماس‌ گیرنده گفت که هزینه و درآمد مخابرات متناسب با یکدیگر افزایش نداشته و این مشکل اصلی مخابرات است. با ادامه این روند و زیان انباشته مخابرات، اپراتورهایی مانند همراه اول هم با مشکلات بسیاری مواجه می‌شوند. در طول سالیان گذشته با سوءمدیریت و بی‌تفاوتی نسبت به این شرکت برخورد شده است.

وزیر ارتباطات در یک مزاح تلخ به تماس گیرنده گفت که این روزها بیشترین انتقادات از صحن مجلس تا کف جامعه به وزیر ارتباطات بوده؛ چون به قبض تلفن اضافه شده اما این افزایش محدود، برای نفس کشیدن مخابرات است تا بخش بزرگی از این درآمد صرف توسعه شود. او همچنین گفت که برخی سوئیچ‌هایی که این روزها در تهران وجود دارد، مربوط به ۲۰ سال پیش است و با سلام و صلوات کار می‌کند! زارع‌پور مخابرات را خاکی دانست که اپراتورهای دیگر داخل آن رشد می‌کنند و اگر نتواند به‌روزرسانی شده و درست کار کند، به مردم آسیب وارد می‌شود؛ پس باید مخابرات را نجات دهیم.

پیامک‌ها را می‌خوانم

شهروند دیگری که پشت خط آمد، از یکی از روستاهای دور افتاده استان سیستان و بلوچستان بود که چندبار به‌صورت پیامکی به وزیر، مشکلات دسترسی به اینترنت در روستای «وَرَکات» این منطقه را اعلام کرده بود که برای دسترسی به اینترنت ۳G باید تا بالای کوه بروند. وزیر هم تأیید کرد که پیامک‌ها را دریافت کرده و خوانده است و در پاسخ به درخواست شهروند سیستانی، به دستیار خود در حوزه توسعه ارتباطات روستایی دستور پیگیری داد و تصریح کرد که ما نماینده مردم در مرکز هستیم و وظیفه داریم دسترسی به اینترنت را برای روستاها فراهم کنیم. وزیر این قول را هم به تماس گیرنده وَرَکاتی داد که دولت در سال آینده روستاهای بالای ۲۰ خانوار را به شبکه‌ی اینترنت متصل خواهد کرد. پس از پایان تماس از سیستان، حجت‌الاسلام صالحی به ارتباط پیامکی وزیر و مردم اشاره کرد که زارع‌پور به موضوع انتقاداتی که ابتدا به این موضوع می‌شد پرداخت و گفت که ارتباط پیامکی با وزیر برای کسانی‌ست که دسترسی به اینترنت ندارند اما باید حرف‌شان را به گوش مسئولان برسانند.

چوخ ساغول!

- قرار بود با آقای زراع‌پور حرف بزنم!

- بفرمایید! زارع‌پور هستم.

این، دیالوگ برقرار شده میان وزیر ارتباطات و شهروند آذری‌زبان از تبریز بود که نگران گران شدن بسته‌های اینترنتی فرزندان خود و دیگر بازنشسته‌ها بود و تصریح داشت که مسئولان را دوست دارد و می‌داند که زندگی آنها در راستای راحتی مردم است. وزیر اول صحبت‌هایش با ملاحت گفت چه‌کسی جرأت گران کردن اینترنت را داشته؟ و بلافاصله ادامه داد «تعرفه اینترنت از سال ۹۶ و تلفن ثابت از سال ۹۰ تاکنون تغییر ویژه‌ای نداشته و ابتدای امسال اپراتورها برای اینکه بتوانند هزینه و درآمدهای خود را کمی متناسب کنند و سرویس بهتری به مردم ارائه دهند، در حد ۱۰ درصد تعرفه را یک‌بار در همان ابتدای سال افزایش داده‌اند و این درحالی‌ست که حداقل حقوق از سال گذشته افزایش یافته است».

با توضیحات وزیر، شهروند تبریزی این را هم گفت که باید روی خوب اقدامات وزیر را هم ببینیم که دسترسی به اینترنت بهتر و راحت‌تر شده و بی‌انصافی است که این موضوع را نگویم و افتخار می‌کنم با یک وزیر همکلام شدم. وزیر هم در پاسخ به لطف هموطن آذری با زبان خودش از او تشکر کرد: چوخ ساغول!

به فکر شما هستم!

سخنانش را حتی اگر گلایه و انتقاد هم باشد، با «خدا خیرتون بده» شروع می‌کند. شهروندی که از روستاهای اصفهان تماس گرفته و از کارگزاران مخابرات است. از مشکلاتی که قوانین مخابرات پیش پای او در بحث تبدیل وضعیت گذاشته بود با وزیر سخن گفت و در پایان هم گفت که وصف وزیر ارتباطات و رئیس مرکز ارتباطات را در مردمی و پاسخگو بودن بسیار شنیده است.

زارع‌پور هم ابتدا با خبر خوشی غافلگیرش کرد و گفت که در جلسه‌ امروز دولت به بیمه کارگزاران روستایی مخابرات پرداخته و در بودجه سال آینده، برای حل مشکلات بیمه و بازنشستگی این گروه، تمهیدات ویژه اندیشیده شده و هم بنده و هم مجموعه‌ی همکاران دولت به فکر شما هستیم.

وزیر سپس از عضو هیأت مدیره شرکت مخابرات خواست که به این موضوع رسیدگی کند که او هم توضیح داد به‌ دلیل قرارداد مستقیم تماس گیرنده با شرکت مخابرات، تبدیل وضعیت وی سخت خواهد بود؛ وزیر اما تأکید کرد این رویه باید تغییر یابد تا موضوع تبدیل وضعیت ایثارگران بهبود یابد. زارع‌پور در پاسخ به گلایه‌ی تماس‌ گیرنده از پرداخت حقوق و مزایا اعلام کرد «دولت عادلانه‌سازی‌ پرداختی‌ها را به‌صورت ویژه در دستور کار قرار دارد اما شرکت مخابرات خصوصی‌ست و دولت نمی‌تواند در امور آن دخالت کند».

خودم چهار تا مدرسه‌ای دارم!

نفر پشت خط بعدی از تهران و دانشجوی فقه و حقوق بود. هیجان صدایش حکایت از دغدغه‌هایش داشت و ابتدای سخنانش گفت که فکرش را نمی‌کرده در چنین شرایطی به پیام‌های مردمی اینگونه دقیق رسیدگی شده و به مسئولان مربوطه ارجاع شود. جوان تهرانی تأکید کرد که الآن اصلاً زمان خوبی برای ملی شدن اینترنت نیست و با این جمله لبخندی روی لب‌های وزیر نشست. جوان ادامه داد با فیلترینگ موجود، جایگزین مناسبی برای برنامه‌های فیلتر شده نیست و برنامه‌های داخلی توان پاسخگویی به این حجم از مراجعه را ندارند و گفت که اینترنت اپراتورها و خانگی ضعیف است و دانش‌آموزان با این شرایط مجبور به نصب فیلترشکن هستند.

وزیر به جوان دانشجو قول داد که پیگیر ضعف‌های اینترنت در محل زندگی او باشد و تأکید کرد که خودش چهار نفر مدرسه‌ای در خانه دارد و به خوبی مُطّلع و پیگیر نیازها و مشکلات پیام‌رسان‌های داخلی‌ست که آموزش از طریق آن‌ها انجام می‌شود.

نباید در حوزه ارتباطات مستعمره شویم

دغدغه‌ی جوان دانشجو درباره اینترنت ملی و فیلترینگ و پیام‌رسان‌های داخلی درد دل وزیر را در پی داشت و زراع‌پور توضیح داد که وضعیت فعلی از سر اجبار و با توجه به شرایط کشور بوده و وزارت ارتباطات نقشی در آن نداشته است: «در طول سال‌های گذشته تلاش کردیم ظرفیت پیام‌رسان‌های داخلی را افزایش دهیم و این روزها پیام‌رسان‌های داخلی روزانه پذیرای ۱۵ میلیون نفر هستند و ماهانه ۳۵ میلیون نفر حداقل یک‌بار از این پیام‌رسان‌ها استفاده می‌کنند که این در تاریخ ارتباطات داخلی بی‌سابقه بوده و این سرمایه کشور است». آقای وزیر تأکید کرد که هیچ‌کس به‌دنبال قطع اینترنت نیست و چیزی به اسم ملی شدن اینترنت نداریم و شبکه‌ی ملی اطلاعات به این معناست که یک شبکه‌ی پُرسرعت برای تک‌تک خانه‌های مردم در همه جای کشور داشته باشیم تا خدمات مورد نیاز خود را با حداکثر سرعت در اختیار داشته باشند.

زارع‌پور از جوان پرسید چرا پیامی که یک شهروند ایرانی به یک شهروند دیگر ایرانی در داخل کشور می‌دهد، باید از مرزها رد شده، به پایتخت‌های دیگر رفته و دوباره به مقصد در داخل رسد؟! او بر همین اساس تأکید کرد که «ما باید پلتفرم‌های بومی بین‌المللی داشته باشیم و برخی از این برنامه‌های داخلی که در حال حاضر مردم به خوبی از آن‌ها استفاده می‌کنند هم حاصل توان و ظرفیت داخلی جوانان است».

وزیر ارتباطات گفت که به‌عنوان وزیر وظیفه دارم این پلتفرم‌های داخلی را باکیفیت، امن و پُرسرعت ارائه دهم و کاری کنیم که اگر پلتفرم‌های فیلتر شده، رفع فیلتر هم شد، مردم از برنامه‌های داخلی استفاده کنند. زارع پور با اشاره به چند پلتفرم داخلی که مورد استفاده‌ی روزانه‌ی مردم است، ادامه داد «افتخار ماست که از خود در فضای مجازی سرمایه داریم». وی با تأکید بر اینکه نباید اسیر شایعه‌سازی‌ها درباره پلتفرم‌ها شد، تصریح کرد: با دیجیتال شدن تمام امور و زندگی بشر، هر کشوری که از خود دارایی دیجیتال نداشته باشد، مستعمره خواهد شد و باید حرفی برای گفتن داشته باشیم. وزیر در ادامه کشور کره جنوبی را مثال زد و گفت با وجود اینکه در آنجا محدودیتی در دسترسی به پلتفرم‌های خارجی وجود ندارد، اما مردم پلتفرم داخلی «کاکائوتاک» را ترجیح می‌دهند.

قربون لهجه لُری‌ات برم من!

تماس بعدی از لرستان بود و این بار هم موضوع همان مشکلات شرکت مخابرات. تماس گیرنده که با لهجه‌ی شیرین لُری سخن گفت، وزیر هم به وجد آمد و با لحنی پُرمهر به هموطن لُر گفت: «قربون لهجه لُری‌ات برم که از روی نوشته با لهجه می‌خونی»! شهروند لُرستانی هم با شعف از مزاح وزیر ارتباطات، از او خواست که در پرداخت حقوق و مزایا با کارگزاران شرکت مخابرات هم مانند دیگر نیروهای این شرکت برخورد شود. زارع‌پور برای بار چندم تأکید کرد که امور داخلی مخابرات ربطی به وزارتخانه ندارد اما حتماً پیگیر رفع مشکلات این مجموعه است. زارع‌پور این خبر را هم به فرد تماس گیرنده داد که در هیأت دولت تصویب شده است که سهم دولت از بیمه این نیروها در بودجه سال آینده و پس از ۱۳ سال لحاظ شده است. وزیر درباره یکسان‌سازی حقوق‌ها هم گفت من چندان موافق یکسان‌سازی نیستم چون عدالت لزوماً به معنای پرداخت یکسان حقوق به همه افراد، یعنی هم آنهایی که در شهر و با هزینه‌های شهری زندگی می‌کنند و هم آنهایی که در روستا و با هزینه‌های روستایی زندگی می‌کنند، نیست. زارع‌پور در این تماس هم تأکید کرد که درآمدهای کارکنان با هزینه‌ها متناسب نیست و دولت تلاش می‌کند در حد توان این مشکل هم برطرف شود.

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha