نسخه پرونده ریاست جمهوری لبنان کجا پیچیده می شود؟

به گزارش دفتر منطقه ای ایرنا از دمشق، یکی از اشکلات جامعه سیاسی لبنان نگاه به بیرون به جای نگاه به درون است و همین مساله باعث شده تا بسیاری مقامات و احزاب لبنانی نگاه ملی را فراموش کرده و چشم به دهان مقامات دیگر کشورها داشته باشند و این در حالی است که لبنانی ها طعم همبستگی و ایثار را در دو جنگ ۲۰۰۰ و ۲۰۰۶ با شکست ارتش تا به دندان مسلح رژیم صهیونیستی توسط حزب الله و همچنین موفقیت در پرونده ترسیم مرزهای دریایی که به پشتوانه مقاومت حاصل شد، چشیده اند، ولی متاسفانه برخی از احزاب، و مقامات لبنانی هنوز هم با دوری از وحدت، نگاه و فکر ملی، به فکر نوشتن دیکته از روی دست بیگانگان هستند.
در حالی که پارلمان لبنان در نهمین نشست خود که پنجشنبه گذشته انجام شد، دوباره نتوانست بر روی گزینه واحدی برای ریاست جمهوری این کشور توافق کند، دو مقام لبنان راهی ریاض و دوحه شدند تا نظرات سران این دو کشور را در این زمینه کسب نمایند.
"نجیب میقاتی" که نخست وزیر دولت پیشبرد امور در لبنان می باشد راهی ریاض شد و "ژوزف عون" فرمانده ارتش لبنان که از گزینه های ریاست جمهوری لبنان نیز می باشد عازم دوحه گردید.
"نجیب میقاتی" که در ظاهر برای شرکت در نشست کشورهای عربی و چین در ریاض به عربستان سفر کرده بود، در دیدار با "محمد بن سلمان" ولیعهد این کشور و در راستای دلجویی از او اعلام کرد که «بیروت متعهد به انجام هر اقدامی است تا از توهین به عربستان و همه کشورهای عربی به ویژه کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس جلوگیری شود».
سخنان میقاتی درباره توهین به عربستان اشاره به سخنان "جرج قرداحی" وزیر وقت اطلاع رسانی لبنان می باشد که وی طی سخنانی با بیان واقعیت جنگ یمن در آبانماه سال گذشته (۱۴۰۰) و بدون هیچگونه توهینی گفته بود که «مردم یمن به کسی تجاوز نکرده‌اند، آنها فقط در برابر تجاوزات خارجی از خود دفاع می‌کنند و در منازل خود و مراسم‌های شادی و عزا در معرض بمباران قرار می‌گیرند؛ تجاوزی علیه یمن صورت گرفته و خسارت‌های زیادی به آنها وارد شده است، این جنگ کاملاً بیهوده است و باید متوقف شود؛ انصارالله یمن در حال دفاع از خود و وطنش است؛ آیا انصارالله به جایی تجاوز کرده است؟».
سخنان قرداحی که بیان واقعیات بود نه تنها موجب ناراحتی مقامات سعودی و شکر آب شدن رابطه این کشور با لبنان شد، بلکه هجمه وسیعی از سوی مقامات وابسته لبنانی علیه این وزیر مسیحی ایجاد کرد و وی مجبور به استعفا شد.
نخست وزیر لبنان در این دیدار همچنین به ولیعهد سعودی تاکید کرده که دولت این کشور به مبانی پیمان طائف پایبند خواهد بود و انتخاب رئیس جمهور جدید لبنان در سریع ترین زمان ممکن انجام خواهد شد.
منابع خبری همچنین از سفر "ژوزف عون" فرمانده ارتش لبنان که از نامزدهای ریاست جمهوری لبنان نیز می باشد به قطر با دعوت "محمد بن عبدالرحمن آل ثانی" معاون نخست‌وزیر و وزیر امور خارجه قطر خبر داده اند.
بنابر توییتی که حساب ارتش لبنان در این باره منتشر کرده، ژوزف عون در این سفر با عبدالرحمن آل ثانی دیدار و دو طرف درباره راه‌های حمایت از ارتش لبنان در این مرحله گفت وگو کردند.
باید گفت در حال حاضر طرف‌های خارجی در میان عدم توافق گروه های لبنانی، پررنگ‌ترین بازیگران در پرونده ریاست‌جمهوری لبنان هستند و هریک به دنبال تحمیل گزینه خود برای این پست می باشند، هرچند باید گفت تلاش قطر با تلاش های کشورهای همچون آمریکا، فرانسه و عربستان در لبنان متفاوت است، چرا که سه کشور یاد شده در سال های اخیر نشان داده و ثابت کرده اند که به هیچ وجه خواهان لبنانی آرام و با ثبات نیستند، ولی اقدامات قطر در لبنان با آنها تفاوت داشته است.
نکته مهمی که در اینجا وجود دارد این است که منابع لبنانی اعلام کرده اند که سفر میقاتی به ریاض برای جلب نظر و حمایت سعودی ها از نخست وزیری خود و همچنین موضوع انتخاب رییس جمهور لبنان می باشد، ولی با وجود تلاش‌های فراوان میقاتی برای جلب نظر و رضایت سعودی‌ها اما عربستان همچنان از اتخاذ هرگونه موضع مثبت نسبت به وی خودداری می‌کند، چرا که سعودی‌ها هنگام انتخاب میقاتی به عنوان نخست‌وزیر لبنان تحت حمایت‌های پاریس، به فرانسوی‌ها گفتند: «شما درباره سعد حریری و نجیب میقاتی با ما صحبت می‌کنید؛ حریری مهره ما بود و در آغوش شما، اما میقاتی هم مهره شماست و هم در آغوش شما می‌ماند».
موضوع مهمی که در این میان وجود دارد این است که با سخنان میقاتی با بن سلمان، ریاض به خود اجازه دخالت های بیشتر در امور لبنان را خواهد داد و این مساله باعث پیچیده تر شدن پرونده انتخاب ریاست جمهوری این کشور خواهد گردید، پرونده ای که هیچ روزنه ای برای پایان آن در سال ۲۰۲۲ مشاهده نمی شود؛ ولی سخن مهم این جاست که چرا مقامات لبنانی به جای استمداد از دیگران برای نقش آفرینی در امور لبنان، به گفت وگو با یکدیگر نمی پردازند و مشکل خود را در داخل کشورشان حل نمی کنند و حتما منتظر پیچیده شدن نسخه برایشان از خارج لبنان می باشند.